λογογράφος: Difference between revisions

Bailly1_3
(6_14)
 
(Bailly1_3)
Line 1: Line 1:
{{ls
{{ls
|lstext='''λογογράφος''': ὁ, [[πεζογράφος]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν Ἐπικ. ποιητ. (ἴδε [[λόγος]] ν), Ἀριστ. Ρητ. 2. 11, 7, Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 16. 1· - οἱ πρῶτοι Ἕλληνες ἱστορικοὶ ἀπὸ Κάδμου τοῦ Μιλησίου μέχρις Ἡροδότου οὕτω καλοῦνται ὑπὸ Θουκ. 1. 21, καὶ [[ἔκτοτε]] τὸ [[ὄνομα]] πρὸς δήλωσιν τῶν ἀρχαίων χρονογράφων τῶν πρὸ τοῦ Ἡροδότου· πρβλ. Müller Ἑλλ. Φιλολ. 1. 265, καὶ [[λογοποιός]] Ι. 1· - [[καθόλου]], ἱστορικὸς [[συγγραφεύς]], Πολύβ. 7. 7, 1· συναπτόμενον τῷ [[συγγραφεύς]], Διον. Ἁλ. 1. 73. ΙΙ. ὡς τὸ [[λογοποιός]] ΙΙ, ὁ γράφων, συντάσσων λόγους, ἰδίως ὁ ἔχων τοῦτο ὡς [[ἐπάγγελμα]] καὶ γράφων ἐπὶ χρήμασι λόγους, οὓς ἕτεροι ἀπήγγελλον. Αὕτη ἡ [[συνήθεια]] λέγεται εἰσαχθεῖσα ὑπὸ τοῦ Ἀντιφῶντος καὶ [[συχνάκις]] ἐν χρήσει ὡς [[ὕβρις]] ἢ πρὸς ὀνειδισμόν, Φιλόστρ. 499, Πλούτ. 2. 822C· οὕτω [[πολιτικός]] τις [[ἀντίπαλος]] τοῦ Λυσίου διὰ πάσης τῆς λοιδορίας ἐκάλει λογογράφον, Πλάτ. Φαῖδρ. 257C· [[οὕτως]] ὁ Δημοσθένης ὠνειδίζετο ὡς λ., Δείναρχ. 104. 20, πρβλ. Αἰσχίν. 78. 26· καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Δημ. ὁμιλῶν [[περί]] τινος λέγει λογογράφους καὶ σοφιστὰς ἀποκαλῶν, 417, τέλ., [[ἔνθα]] ἴδε Shilleto· - ἀλλ’ ἡ [[σύνταξις]] λόγων δὲν ἐπέφερεν ἀναγκαίως [[ὄνειδος]], ἴδε Πλάτ. Φαῖδρ. 258C κἑξ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 12, 2.
|lstext='''λογογράφος''': ὁ, [[πεζογράφος]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν Ἐπικ. ποιητ. (ἴδε [[λόγος]] ν), Ἀριστ. Ρητ. 2. 11, 7, Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 16. 1· - οἱ πρῶτοι Ἕλληνες ἱστορικοὶ ἀπὸ Κάδμου τοῦ Μιλησίου μέχρις Ἡροδότου οὕτω καλοῦνται ὑπὸ Θουκ. 1. 21, καὶ [[ἔκτοτε]] τὸ [[ὄνομα]] πρὸς δήλωσιν τῶν ἀρχαίων χρονογράφων τῶν πρὸ τοῦ Ἡροδότου· πρβλ. Müller Ἑλλ. Φιλολ. 1. 265, καὶ [[λογοποιός]] Ι. 1· - [[καθόλου]], ἱστορικὸς [[συγγραφεύς]], Πολύβ. 7. 7, 1· συναπτόμενον τῷ [[συγγραφεύς]], Διον. Ἁλ. 1. 73. ΙΙ. ὡς τὸ [[λογοποιός]] ΙΙ, ὁ γράφων, συντάσσων λόγους, ἰδίως ὁ ἔχων τοῦτο ὡς [[ἐπάγγελμα]] καὶ γράφων ἐπὶ χρήμασι λόγους, οὓς ἕτεροι ἀπήγγελλον. Αὕτη ἡ [[συνήθεια]] λέγεται εἰσαχθεῖσα ὑπὸ τοῦ Ἀντιφῶντος καὶ [[συχνάκις]] ἐν χρήσει ὡς [[ὕβρις]] ἢ πρὸς ὀνειδισμόν, Φιλόστρ. 499, Πλούτ. 2. 822C· οὕτω [[πολιτικός]] τις [[ἀντίπαλος]] τοῦ Λυσίου διὰ πάσης τῆς λοιδορίας ἐκάλει λογογράφον, Πλάτ. Φαῖδρ. 257C· [[οὕτως]] ὁ Δημοσθένης ὠνειδίζετο ὡς λ., Δείναρχ. 104. 20, πρβλ. Αἰσχίν. 78. 26· καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Δημ. ὁμιλῶν [[περί]] τινος λέγει λογογράφους καὶ σοφιστὰς ἀποκαλῶν, 417, τέλ., [[ἔνθα]] ἴδε Shilleto· - ἀλλ’ ἡ [[σύνταξις]] λόγων δὲν ἐπέφερεν ἀναγκαίως [[ὄνειδος]], ἴδε Πλάτ. Φαῖδρ. 258C κἑξ., Ἀριστ. Ρητ. 3. 12, 2.
}}
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>I.</b> qui écrit en prose :<br /><b>1</b> prosateur <i>en gén.</i><br /><b>2</b> logographe, historien en prose ; historien <i>en gén.</i><br /><b>II.</b> auteur de discours écrits pour d’autres.<br />'''Étymologie:''' [[λόγος]], [[γράφω]].
}}
}}