ἀσκός: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἀσκός''': ὁ, ὁ [[ἀσκός]], κοινῶς «ἀσκί», Τουρκ. «τουλοῦμι», [[οἶνον]] εΰφρονα… ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ Ἰλ. Γ. 247, Ὀδ. Ζ. 78· ἀσκὸν… μέλανος οἴνοιο Ε. 265., Ι. 196· πρβλ. ποδεὼν ΙΙ, [[ἀσκωλιάζω]]: ― ἀσκὸς βοός, ὁ ἀσκὸς ἐν ᾧ ὁ Αἴολος κατεῖχε τοὺς ἀνέμους, Ὀδ. Κ. 19, πρβλ. 45. 47· ἀσκοὺς καμήλων, κατεσκευασμένους ἐκ δέρματος καμήλων, Ἡρόδ. 3. 9· ὁ τοῦ Σιληνοῦ Μαρσύεω ἀσκὸς ἐν τῇ πόλι ἀνακρέμαται ὁ αὐτ. 7. 26· εἴ μοι ἡ δορὰ μὴ εἰς ἀσκὸν τελευτήσει [[ὥσπερ]] ἡ Μαρσύου Πλάτ. Εὐθύδ. 285C· τοῖς ἀσκοῖς καὶ θυλάκοις Ξεν. Ἀν. 6. 4, 23, πρβλ. Θουκ. 4. 26. 2) μεταφ., ἡ [[κοιλία]], ἀσκοῦ με τὸν προὔχοντα μὴ λῦσαι [[πόδα]], «ἀσκοῦ οὖν τῆς γαστρός, [[πόδα]] δὲ τὸ [[μόριον]]» (Σχόλ.), Εὐρ. Μήδ. 679· ἐπὶ ἀσκοῦ ὅν μετεχειρίζοντο τὸ [[πάλαι]] οἱ ἰατροὶ πρὸς θεραπείαν τῶν ἐχόντων [[ὕβωμα]] εἰς τὴν ῥάχιν, κἄπειτα αὐλὸν ἐκ χαλκείου ἐς τὸν ἀσκὸν ἐνιέντα φυσᾶν Ἱππ. π. Ἄρθρ. 814. 3) [[καθόλου]], ἡ [[γαστήρ]], Ἀρχίλ. 67. 4) παροιμ. χρήσεις· ἐπὶ μεθύσου, τοῦτον οὖν δι’ οἰνοφλυγίαν καὶ [[πάχος]] τοῦ σώματος ἀσκὸν καλοῦσι πάντες οὑπιχώριοι Ἀντιφάν. ἐν «Αἰόλῳ» 2· πρβλ. Ἄλεξ. ἐν «Ἡσιόνῃ» 1· παιγνιῶδες [[ὄνομα]] διὰ [[παιδίον]], καὶ τοῖς μὲν συμπαίζειν αὐτὸς λέγων «[[ἀσκός]], [[πέλεκυς]]» Θεοφρ. Χαρ. 5, ἴδε ἐν λ. [[πέλεκυς]]· ― [[οὕτως]], ἀσκὸν δείρειν, ἐκδέρειν ζῶντα, αἰκίζειν, κακοποιεῖν τινα, Ἀριστοφ. Νεφ. 441· καὶ ἐν τῷ παθ., ἀσκὸς δεδάρθαι Σόλων 25. 7. (Ἡ [[ῥίζα]] [[ἀβέβαιος]].)

}}