ἄντικρυς: Difference between revisions

Bailly1_1
(6_7)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἄντῐκρῠς''': ἐπίρρ., ἐπ’ εὐθείας, κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρός, [[ἄντικρυς]] ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ἦλθε κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρὸς καὶ..., Πλάτ. Εὐθύδ. 273Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Λυσ. 1069, Θουκ. 2. 4· [[ὡσαύτως]] εἰς τὸ ἄντ. πορεύεσθαι Πλάτ. Συμπ. 223Β. 2) φανερῶς, ἀπροκαλύπτως, [[ὅπως]] ἄντ. τάδ’ αἰνέσω Αἰσχύλ. Χο. 192· ὁ χρησμὸς ἄντ. λέγει Ἀριστοφ. Ἱππ. 128· εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντ. ὁ αὐτ. Πλ. 134· ἄντ. ἔφη χρῆναι [[πλεῖν]] Θουκ. 6. 49· οὐδὲν ἢ ἄντ. δουλείαν, ἀληθῆ, πραγματικὴν δουλείαν, ὁ αὐτ. 1. 122· ἡ ἄντ. [[ἐλευθερία]] ὁ αὐτ. 8. 64· οὐκ ἄντ., [[οὐδόλως]], κοὐ διοίσοντ’ [[ἄντικρυς]] τῶν Ἡρακλειδῶν Ἀριστοφ. Πλ. 384. 3) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ χρόνου, [[εὐθύς]], ἀμέσως, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντ. ὡς ἀποκτενοῦντες Λυσ. 137. 10, πρβλ. Πλάτ. Ἀξ. 367Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., = ἀντῑκρύ, [[ἐναντίον]], ἄντ. [[εἶναι]], ἐναντιοῦσθαι, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 10, 20· ἄντ. ἐπιέναι, [[ἐναντίον]], Διον. Ἁλ. 3. 24· καταστῆναι Πλουτ. Σόλων 27· ἐν τῇ ἄντ. πυαλίδι Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 4224e, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 444. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀντῑκρὺ καὶ ἄντῐκρυς, ὡς ἔχει ὁρισθῇ ἀνωτέρω ἐπὶ τῇ βάσει τῆς χρήσεως τῶν ἐν λόγῳ λέξεων παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, εἶχε παρατηρηθῇ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, οἵτινες ἡρμήνευον τὸ μὲν ἀντῑκρὺ διὰ τοῦ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντῐκρυς διὰ τοῦ φανερῶς, [[διαρρήδην]], πρβλ. Α. Β. 408. Ὁ [[Ὅμηρος]] μετεχειρίζετο μόνον τὸ ἀντῑκρὺ ἐπὶ ἑκατέρας σημασίας. Ἐν τῇ δοκίμῳ Ἀττικῇ σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπαντᾷ τὸ ἄντῐκρυς καὶ τοῦτο ἐπὶ τῆς δευτερευούσης σημασίας του· ἀντὶ δὲ τοῦ ἀντῑκρὺ [[εἶναι]] ἐν χρήσει τὸ καταντῐκρύ. Παρὰ Τραγ. [[οὔτε]] τὸ ἀντῑκρὺ εὑρίσκεται, [[οὔτε]] τὸ καταντῐκρύ, τὸ δὲ [[ἄντικρυς]] μόνον παρ’ Αἰσχύλ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.
|lstext='''ἄντῐκρῠς''': ἐπίρρ., ἐπ’ εὐθείας, κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρός, [[ἄντικρυς]] ἰὼν παρεκαθέζετο ἐκ δεξιᾶς, ἦλθε κατ’ εὐθεῖαν ἐμπρὸς καὶ..., Πλάτ. Εὐθύδ. 273Β, πρβλ. Ἀριστοφ. Λυσ. 1069, Θουκ. 2. 4· [[ὡσαύτως]] εἰς τὸ ἄντ. πορεύεσθαι Πλάτ. Συμπ. 223Β. 2) φανερῶς, ἀπροκαλύπτως, [[ὅπως]] ἄντ. τάδ’ αἰνέσω Αἰσχύλ. Χο. 192· ὁ χρησμὸς ἄντ. λέγει Ἀριστοφ. Ἱππ. 128· εὔχονταί γε πλουτεῖν ἄντ. ὁ αὐτ. Πλ. 134· ἄντ. ἔφη χρῆναι [[πλεῖν]] Θουκ. 6. 49· οὐδὲν ἢ ἄντ. δουλείαν, ἀληθῆ, πραγματικὴν δουλείαν, ὁ αὐτ. 1. 122· ἡ ἄντ. [[ἐλευθερία]] ὁ αὐτ. 8. 64· οὐκ ἄντ., [[οὐδόλως]], κοὐ διοίσοντ’ [[ἄντικρυς]] τῶν Ἡρακλειδῶν Ἀριστοφ. Πλ. 384. 3) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ χρόνου, [[εὐθύς]], ἀμέσως, συλλαβόντες ἄγουσιν ἄντ. ὡς ἀποκτενοῦντες Λυσ. 137. 10, πρβλ. Πλάτ. Ἀξ. 367Α. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., = ἀντῑκρύ, [[ἐναντίον]], ἄντ. [[εἶναι]], ἐναντιοῦσθαι, Ἀριστ. Ἠθ. Ε. 7. 10, 20· ἄντ. ἐπιέναι, [[ἐναντίον]], Διον. Ἁλ. 3. 24· καταστῆναι Πλουτ. Σόλων 27· ἐν τῇ ἄντ. πυαλίδι Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 4224e, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύνιχ. 444. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ ἀντῑκρὺ καὶ ἄντῐκρυς, ὡς ἔχει ὁρισθῇ ἀνωτέρω ἐπὶ τῇ βάσει τῆς χρήσεως τῶν ἐν λόγῳ λέξεων παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, εἶχε παρατηρηθῇ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν, οἵτινες ἡρμήνευον τὸ μὲν ἀντῑκρὺ διὰ τοῦ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντῐκρυς διὰ τοῦ φανερῶς, [[διαρρήδην]], πρβλ. Α. Β. 408. Ὁ [[Ὅμηρος]] μετεχειρίζετο μόνον τὸ ἀντῑκρὺ ἐπὶ ἑκατέρας σημασίας. Ἐν τῇ δοκίμῳ Ἀττικῇ σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ἀπαντᾷ τὸ ἄντῐκρυς καὶ τοῦτο ἐπὶ τῆς δευτερευούσης σημασίας του· ἀντὶ δὲ τοῦ ἀντῑκρὺ [[εἶναι]] ἐν χρήσει τὸ καταντῐκρύ. Παρὰ Τραγ. [[οὔτε]] τὸ ἀντῑκρὺ εὑρίσκεται, [[οὔτε]] τὸ καταντῐκρύ, τὸ δὲ [[ἄντικρυς]] μόνον παρ’ Αἰσχύλ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv. et prép.</i><br /><b>I.</b> directement :<br /><b>1</b> en droite ligne, tout droit;<br /><b>2</b> sans détour, droitement, ouvertement : ἡ [[ἄντικρυς]] [[ἐλευθερία]] THC la liberté franchement ; [[οὐκ]] [[ἄντικρυς]] AR non absolument, pas du tout;<br /><b>II.</b> <i>postér.</i> en face, contre ; face à face, vis-à-vis.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀντικρύ]].
}}
}}