ἔλεγος: Difference between revisions

Bailly1_2
(6_14)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἔλεγος''': ὁ, ᾆσμα θρηνητικόν, [[θρηνολογία]], κατ’ ἀρχὰς [[ἄνευ]] ἀναφορᾶς τινος πρὸς τὸ [[μέτρον]], [[καθότι]] ἔλεγοι ἐλέγοντο καὶ οἱ θρῆνοι τῆς ἀηδόνος, Ἀριστοφ. Ὄρν. 218, καὶ οἱ τῆς ἀλκυόνος, [[ὄρνις]]... [[ἀλκυών]], ἔλεγον οἶτον ἀείδεις Εὐρ. Ι. Τ. 1091, ([[ἔνθα]] τὸ οἰκτρὸν ἔλεγον [[εἶναι]] ἡ πιθ. γρ., ἴδε Δινδ. ἐν τόπῳ): - κατ’ ἀρχὰς οἱ ἔλεγοι ᾔδοντο πρὸς αὐλόν, [[ὅθεν]] ὁ Εὐρ. ἀναφέρει, ἄλυρον ἔλεγον Ἑλέν. 185, Ι. Τ. 146. Ἀλλ’ [[ἐπειδὴ]] τὸ δίστιχον, συνιστάμενον ἐξ ἑξαμέτρου καὶ πενταμέτρου, [[κυρίως]] ἦτο ἐν χρήσει εἰς τοὺς ἐλέγους, τὸ δίστιχον τοῦτο ὠνομάσθη ἐλεγειακὸν [[μέτρον]] (ἂν καὶ συχνότατα ἐχρησιμοποιήθη καὶ εἰς ποιήματα πολὺ διαφόρου χαρακτῆρος)· οὕτω δὲ παρὰ τοῖς μεταγεν. ἡ [[λέξις]] [[ἔλεγος]] ἐλαμβάνετο ὡς σημαίνουσα [[ποίημα]] ἐν διστίχοις, Καλλ. Ἀποσπ. 121· οὕτω δὲ εὑρίσκομεν καὶ τὴν φράσιν ἱλαροὶ ἔλ. Ἀνθ. Π. 10. 19· ἴδε [[πάντως]] Franke ἐν Καλλίνῳ ([[ὅστις]] νομίζει ὅτι ἡ [[λέξις]] ἀνεφάνη τὸ πρῶτον ἐν Ἀθήναις κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Σιμωνίδου, ἂν καὶ ὁ Μίμνερμος παρέχει τὸ ἀρχαιότατον [[παράδειγμα]]), [[μάλιστα]] τὰς σ. 41, 50, 58· πρβλ. [[ἐλεγεῖον]]. (Κοινῶς ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ ἒ ἒ λέγειν, Εὐρ. Ι. Τ. 146). Ἴδε Μυλλέρου Ἱστ. Ἑλλ. Φιλολογ., μετάφρ. Κυπρ. τ. Α΄, σ. 149.
|lstext='''ἔλεγος''': ὁ, ᾆσμα θρηνητικόν, [[θρηνολογία]], κατ’ ἀρχὰς [[ἄνευ]] ἀναφορᾶς τινος πρὸς τὸ [[μέτρον]], [[καθότι]] ἔλεγοι ἐλέγοντο καὶ οἱ θρῆνοι τῆς ἀηδόνος, Ἀριστοφ. Ὄρν. 218, καὶ οἱ τῆς ἀλκυόνος, [[ὄρνις]]... [[ἀλκυών]], ἔλεγον οἶτον ἀείδεις Εὐρ. Ι. Τ. 1091, ([[ἔνθα]] τὸ οἰκτρὸν ἔλεγον [[εἶναι]] ἡ πιθ. γρ., ἴδε Δινδ. ἐν τόπῳ): - κατ’ ἀρχὰς οἱ ἔλεγοι ᾔδοντο πρὸς αὐλόν, [[ὅθεν]] ὁ Εὐρ. ἀναφέρει, ἄλυρον ἔλεγον Ἑλέν. 185, Ι. Τ. 146. Ἀλλ’ [[ἐπειδὴ]] τὸ δίστιχον, συνιστάμενον ἐξ ἑξαμέτρου καὶ πενταμέτρου, [[κυρίως]] ἦτο ἐν χρήσει εἰς τοὺς ἐλέγους, τὸ δίστιχον τοῦτο ὠνομάσθη ἐλεγειακὸν [[μέτρον]] (ἂν καὶ συχνότατα ἐχρησιμοποιήθη καὶ εἰς ποιήματα πολὺ διαφόρου χαρακτῆρος)· οὕτω δὲ παρὰ τοῖς μεταγεν. ἡ [[λέξις]] [[ἔλεγος]] ἐλαμβάνετο ὡς σημαίνουσα [[ποίημα]] ἐν διστίχοις, Καλλ. Ἀποσπ. 121· οὕτω δὲ εὑρίσκομεν καὶ τὴν φράσιν ἱλαροὶ ἔλ. Ἀνθ. Π. 10. 19· ἴδε [[πάντως]] Franke ἐν Καλλίνῳ ([[ὅστις]] νομίζει ὅτι ἡ [[λέξις]] ἀνεφάνη τὸ πρῶτον ἐν Ἀθήναις κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Σιμωνίδου, ἂν καὶ ὁ Μίμνερμος παρέχει τὸ ἀρχαιότατον [[παράδειγμα]]), [[μάλιστα]] τὰς σ. 41, 50, 58· πρβλ. [[ἐλεγεῖον]]. (Κοινῶς ἐτυμολογεῖται ἐκ τοῦ ἒ ἒ λέγειν, Εὐρ. Ι. Τ. 146). Ἴδε Μυλλέρου Ἱστ. Ἑλλ. Φιλολογ., μετάφρ. Κυπρ. τ. Α΄, σ. 149.
}}
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br />chant de deuil, élégie ; <i>p. anal. en parl. du chant du rossignol ou du cri de l’halcyon</i>.<br />'''Étymologie:''' étym. pop. antique : ἒ ἔ [[λέγω]], <i>litt.</i> « dire hélas » -- DELG pê mot d’origine asiatique.
}}
}}