3,270,498
edits
(6_3) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιψαύω''': [[ψαύω]], [[ἐγγίζω]] ἐλαφρῶς, [[μετὰ]] γεν., Ἡσιοδ. Ἀσπ. Ἡρ. 217, Ἡρόδ. 3. 87, καὶ Ἀττ., [[φθάνω]] τι, Πινδ. Ι. 3 (4). 17· κἄν ὀλίγον νυκτός τις ἐπιψαύσῃσι, δηλ. ἐάν τις κοιμηθῇ ἔστω καὶ ὀλίγιστον, Θεόκρ. 21. 4· [[ὄφρα]] τις τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν [[ἔραται]], «[[ὅπως]] ἂν τις τῶν δυνατῶν ἐπιθυμιῶν ὀρέγηται» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 4. 164· τῶν δὲ Τερπάνδρου καὶ Φρύνιδος νόμων οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἠδύναντο ἐπιψαῦσαι Φανίας παρ᾿ Ἀθην. 638C· γῆς ἐπ., ἐπὶ ναυαγῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 563· [[καθόλου]], ἐπιλαμβάνομαι, κώπης ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1255· [[ἐγγίζω]] τι, [[λαμβάνω]] [[μέρος]] εἴς τι, τάφου μὲν ὀκνῶ τοῦδ᾿ ἐπιψαύειν ἐᾶν ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1394· μεταφ., [[ὡσαύτως]], ἐλαφρῶς [[ἐγγίζω]] τι, Λατ. strictim attingere, Ἡροδ. 2. 65. 2) [[μετὰ]] δοτ. Κόϊντ Σμ. 2. 456· πρβλ. [[ψαύω]]. 3) μετ᾿ αἰτ., ὁ αὐτ. 12. 551, Ὀρφ. Λιθ. 126. ΙΙ. ὁ Ὅμ. ἔχει τὴν λέξιν μόνον [[ἅπαξ]], καὶ τοῦτο μεταφ. ἐπὶ ἀμεταβ. ἐννοίας, ἀνέρι, ὅς τ᾿ ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσι, «τοῦτο ἀντιπτωτικῶς κεῖται, ἵνα λέγῃ ὅτι ἀνδρί, ὃς ὀλίγον τι ἐπιψαύει φρενῶν,... ἔστι γὰρ [[ὅλος]] ὁ [[στίχος]] ἀντὶ τοῦ ‘ἀνέρι φρονίμῳ’» Εὐστ., Ὀδ. Θ. 547· πρβλ. εἶ κ᾿ ὀλίγον περ ἐπαύρῃ Ἰλ. Λ. 391. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 479. | |lstext='''ἐπιψαύω''': [[ψαύω]], [[ἐγγίζω]] ἐλαφρῶς, [[μετὰ]] γεν., Ἡσιοδ. Ἀσπ. Ἡρ. 217, Ἡρόδ. 3. 87, καὶ Ἀττ., [[φθάνω]] τι, Πινδ. Ι. 3 (4). 17· κἄν ὀλίγον νυκτός τις ἐπιψαύσῃσι, δηλ. ἐάν τις κοιμηθῇ ἔστω καὶ ὀλίγιστον, Θεόκρ. 21. 4· [[ὄφρα]] τις τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν [[ἔραται]], «[[ὅπως]] ἂν τις τῶν δυνατῶν ἐπιθυμιῶν ὀρέγηται» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 4. 164· τῶν δὲ Τερπάνδρου καὶ Φρύνιδος νόμων οὐδὲ κατὰ μικρὸν ἠδύναντο ἐπιψαῦσαι Φανίας παρ᾿ Ἀθην. 638C· γῆς ἐπ., ἐπὶ ναυαγῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 563· [[καθόλου]], ἐπιλαμβάνομαι, κώπης ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1255· [[ἐγγίζω]] τι, [[λαμβάνω]] [[μέρος]] εἴς τι, τάφου μὲν ὀκνῶ τοῦδ᾿ ἐπιψαύειν ἐᾶν ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1394· μεταφ., [[ὡσαύτως]], ἐλαφρῶς [[ἐγγίζω]] τι, Λατ. strictim attingere, Ἡροδ. 2. 65. 2) [[μετὰ]] δοτ. Κόϊντ Σμ. 2. 456· πρβλ. [[ψαύω]]. 3) μετ᾿ αἰτ., ὁ αὐτ. 12. 551, Ὀρφ. Λιθ. 126. ΙΙ. ὁ Ὅμ. ἔχει τὴν λέξιν μόνον [[ἅπαξ]], καὶ τοῦτο μεταφ. ἐπὶ ἀμεταβ. ἐννοίας, ἀνέρι, ὅς τ᾿ ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσι, «τοῦτο ἀντιπτωτικῶς κεῖται, ἵνα λέγῃ ὅτι ἀνδρί, ὃς ὀλίγον τι ἐπιψαύει φρενῶν,... ἔστι γὰρ [[ὅλος]] ὁ [[στίχος]] ἀντὶ τοῦ ‘ἀνέρι φρονίμῳ’» Εὐστ., Ὀδ. Θ. 547· πρβλ. εἶ κ᾿ ὀλίγον περ ἐπαύρῃ Ἰλ. Λ. 391. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 479. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=toucher à la surface, toucher légèrement, effleurer, gén. : <i>fig.</i> ἐπ. τινός effleurer un sujet ; ὅστ’ [[ὀλίγον]] περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσιν OD celui qui ne fait qu’effleurer légèrement la sagesse, <i>càd</i> qui n’a que peu de sagesse.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ψαύω]]. | |||
}} | }} |