ὕμνος: Difference between revisions

Bailly1_5
(6_15)
(Bailly1_5)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''ὕμνος''': ὁ, ὡς καὶ νῦν, ᾠδὴ ᾀδομένη εἰς τιμὴν θεοῦ ἢ ἥρωος, (καί τι ἦν [[εἶδος]] ᾠδῆς εὐχαὶ πρὸς θεούς, [[ὄνομα]] δὲ ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο Πλάτ. Νόμ. 700Β [[ὕμνος]] θεοῖς καὶ ἐγκώμια τοῖς ἀγαθοῖς, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 607Α, πρβλ. Ἀριστ. Ποιητ. 4. 8), μόνον [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., [[ὕμνος]] ἀοιδῆς (ἴδε ἐν λέξ), Ὀδ. Θ. 429· ἀκολούθως, ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ’ Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655· ἀνδρῶν τε παλαιῶν ἠδὲ γυναικῶν ὕμνον ἀείδουσιν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 160· [[συχν]]. παρὰ Πινδ., [[ὕμνος]] [[πολύφατος]], [[ἐπικώμιος]], [[καλλίνικος]] Ο. 1. 14, Ν. 8. 85, κτλ.· Θήρωνος Ὀλυμπιονίκαν ὕμνον Ο. 3. 5· [[ὕμνος]] θεῶν, εἰς τιμὴν τῶν θεῶν, Αἰσχύλ. Χο. 475, Πλάτ. Νόμ. 801D· τιμῶν θεὸν ὕμνοισιν Εὐριπ. Ἱππ. 56· τοὺς χορούς... καὶ τοὺς ὕ. θεοῖς ποιεῖσθε Δημ. 530 23· [[ὕμνος]] [[ἐπινύμφειος]] Σοφ. Ἀντ. 814· - παρὰ τοῖς Τραγικοῖς καὶ ἐπὶ θρηνητικῶν ᾠδῶν ἀποτεινομένων πρὸς τοὺς θεοὺς ἢ ἥρωας, Αἰσχύλ. Θήβ. 867, Πέρσ. 620, 625· [[ὡσαύτως]], ὑ. ἐξ Ἐρινύων, [[δέσμιος]] φρενῶν, [[ἀφόρμικτος]] ὁ αὐτ. ἐ. Εὐμ. 331, πρβλ. 306· ἐν ἀλύροις κλέοντες ὕμνοις Εὐρ. Ἄλκ. 447· - Λάμπρος ὁ μουσικὸς καλεῖται ὑπὸ Φρυνίχου τοῦ Κωμικ. «[[ὕμνος]] ᾅδου», δηλ. οὗ οἱ ὕμνοι [[εἶναι]] [[θάνατος]], Ἀθήν. 44D. - Οἱ ὕμνοι [[ἐνίοτε]] ἐγράφοντο ἐν Ἐπικ. μέτρῳ ὡς οἱ Ὁμηρικοὶ καὶ Ὀρφικοί· ἀλλὰ καὶ ἐν λυρικῷ μέτρῳ ὡς οἱ τοῦ Πινδάρου (πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 530), - οἱ δὲ λυρικοὶ [[κυρίως]] ᾔδοντο πρὸς κιθάραν χωρὶς ὀρχήσεως, Πρόκλ. παρὰ Φωτ. 523. (Ἴσως ὁ πρῶτος [[τύπος]] ἦ ὁ ὕφνος, ἐκ τῆς √ΥΦ, [[ὑφαίνω]], [[ὥστε]] [[ὕμνος]] ἀοιδῆς θὰ ἐσήμαινεν [[ὕφασμα]] ᾠδῆς, Ὀδ. ἔνθ’ ἀνωτ.· πρβλ. [[ὑφαίνω]], [[ῥάπτω]] ΙΙ. 2, καὶ ἴδε Curt. Gr. Et. ἀριθ. 406D· ὁ Burnouf παραβάλλει τὴν λέξιν πρὸς τὸ Σανσκρ. sum-na).
|lstext='''ὕμνος''': ὁ, ὡς καὶ νῦν, ᾠδὴ ᾀδομένη εἰς τιμὴν θεοῦ ἢ ἥρωος, (καί τι ἦν [[εἶδος]] ᾠδῆς εὐχαὶ πρὸς θεούς, [[ὄνομα]] δὲ ὕμνοι ἐπεκαλοῦντο Πλάτ. Νόμ. 700Β [[ὕμνος]] θεοῖς καὶ ἐγκώμια τοῖς ἀγαθοῖς, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 607Α, πρβλ. Ἀριστ. Ποιητ. 4. 8), μόνον [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., [[ὕμνος]] ἀοιδῆς (ἴδε ἐν λέξ), Ὀδ. Θ. 429· ἀκολούθως, ὕμνῳ νικήσαντα φέρειν τρίποδ’ Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655· ἀνδρῶν τε παλαιῶν ἠδὲ γυναικῶν ὕμνον ἀείδουσιν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 160· [[συχν]]. παρὰ Πινδ., [[ὕμνος]] [[πολύφατος]], [[ἐπικώμιος]], [[καλλίνικος]] Ο. 1. 14, Ν. 8. 85, κτλ.· Θήρωνος Ὀλυμπιονίκαν ὕμνον Ο. 3. 5· [[ὕμνος]] θεῶν, εἰς τιμὴν τῶν θεῶν, Αἰσχύλ. Χο. 475, Πλάτ. Νόμ. 801D· τιμῶν θεὸν ὕμνοισιν Εὐριπ. Ἱππ. 56· τοὺς χορούς... καὶ τοὺς ὕ. θεοῖς ποιεῖσθε Δημ. 530 23· [[ὕμνος]] [[ἐπινύμφειος]] Σοφ. Ἀντ. 814· - παρὰ τοῖς Τραγικοῖς καὶ ἐπὶ θρηνητικῶν ᾠδῶν ἀποτεινομένων πρὸς τοὺς θεοὺς ἢ ἥρωας, Αἰσχύλ. Θήβ. 867, Πέρσ. 620, 625· [[ὡσαύτως]], ὑ. ἐξ Ἐρινύων, [[δέσμιος]] φρενῶν, [[ἀφόρμικτος]] ὁ αὐτ. ἐ. Εὐμ. 331, πρβλ. 306· ἐν ἀλύροις κλέοντες ὕμνοις Εὐρ. Ἄλκ. 447· - Λάμπρος ὁ μουσικὸς καλεῖται ὑπὸ Φρυνίχου τοῦ Κωμικ. «[[ὕμνος]] ᾅδου», δηλ. οὗ οἱ ὕμνοι [[εἶναι]] [[θάνατος]], Ἀθήν. 44D. - Οἱ ὕμνοι [[ἐνίοτε]] ἐγράφοντο ἐν Ἐπικ. μέτρῳ ὡς οἱ Ὁμηρικοὶ καὶ Ὀρφικοί· ἀλλὰ καὶ ἐν λυρικῷ μέτρῳ ὡς οἱ τοῦ Πινδάρου (πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 530), - οἱ δὲ λυρικοὶ [[κυρίως]] ᾔδοντο πρὸς κιθάραν χωρὶς ὀρχήσεως, Πρόκλ. παρὰ Φωτ. 523. (Ἴσως ὁ πρῶτος [[τύπος]] ἦ ὁ ὕφνος, ἐκ τῆς √ΥΦ, [[ὑφαίνω]], [[ὥστε]] [[ὕμνος]] ἀοιδῆς θὰ ἐσήμαινεν [[ὕφασμα]] ᾠδῆς, Ὀδ. ἔνθ’ ἀνωτ.· πρβλ. [[ὑφαίνω]], [[ῥάπτω]] ΙΙ. 2, καὶ ἴδε Curt. Gr. Et. ἀριθ. 406D· ὁ Burnouf παραβάλλει τὴν λέξιν πρὸς τὸ Σανσκρ. sum-na).
}}
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>I.</b> <i>propr.</i> trame : [[ὕμνος]] ἀοιδῆς OD trame d’un chant;<br /><b>II.</b> chant ; <i>particul.</i> :<br /><b>1</b> chant en l’honneur d’un dieu <i>ou</i> d’un héros, hymne;<br /><b>2</b> chant nuptial;<br /><b>3</b> chant de deuil.<br />'''Étymologie:''' p. *ὕφνος, de la R. Ὑφ, tresser ; cf. [[ὑφαίνω]].
}}
}}