3,273,735
edits
σωφρονέω: Difference between revisions
Bailly1_5
(6_20) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σωφρονέω''': ποιητικ. σᾰοφ-, Ὀππ. Ἁλ. 3. 446, Ἀνθ. Π. 5. 302. Ἔχω σώας τὰς φρένας, Ἡρόδ. 3. 35· ὃς ἦν φορητὸς οὐδὲ σωφρονῶν Βάβρ. 90, 4. 2) εἶμαι [[σώφρων]], [[φρόνιμος]], δείκνυμαι [[κύριος]] [[ἐμαυτοῦ]], ἀντίθετον τῷ μαίνεσθαι, ὑβρίζειν, κλπ., Αἰσχύλ. Πρ. 982, Πέρσ. 829, Ἀριστοφ. Νεφ. 1061, 1071, Ἀντιφῶν 117. 14, Θουκ. 8. 24, Πλάτ. Φαῖδρ. 244Α, Ξεν. Κύρ. 8. 1. 30, πρβλ. [[ὑπερφρονέω]]· τὸ σωφρονεῖν = [[σωφροσύνη]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1425, πρβλ. 180· ― σ. ἐς Ἀφροδίτην Εὐρ. Ι. Α. 1159· περὶ τοὺς θεοὺς Ξεν. Ἀπομν. 1. 1, 20· ― ἐπὶ στρατιωτῶν, σ. καὶ εὐτακτεῖν [[αὐτόθι]] 3. 5, 21· σ. καὶ ὁμονοεῖν Ἀνδοκ. 14 ἐν τέλει· [[μετὰ]] μετοχῆς· πέμποντες σωφρονοῖμεν ἂν Πλάτ. Μένων 90D. 3) [[συνέρχομαι]], [[γίνομαι]] [[κύριος]] [[ἐμαυτοῦ]], Ἡρόδ. 3. 64· σ. ὑπὸ στένει Αἰσχύλ. Εὐμ. 520· σωφρονοῦντες ἐν χρόνῳ [[αὐτόθι]]· οὐ σωφρονήσεις; Σοφ. Αἴ. 1259· ἐσωφρόνησας ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1259· σεσωφρονηκώς, [[ὅταν]] ἔλθῃ εἰς ἑαυτόν, [[ὅταν]] συνέλθῃ, Πλάτ. Φαῖδρ. 241Β. 4) Παθ., τὰ σεσωφρονημένα ἐν τῷ βίῳ μοι, τὰ σωφρόνως πεπραγμένα, Αἰσχίν. 28. 21. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 42. | |lstext='''σωφρονέω''': ποιητικ. σᾰοφ-, Ὀππ. Ἁλ. 3. 446, Ἀνθ. Π. 5. 302. Ἔχω σώας τὰς φρένας, Ἡρόδ. 3. 35· ὃς ἦν φορητὸς οὐδὲ σωφρονῶν Βάβρ. 90, 4. 2) εἶμαι [[σώφρων]], [[φρόνιμος]], δείκνυμαι [[κύριος]] [[ἐμαυτοῦ]], ἀντίθετον τῷ μαίνεσθαι, ὑβρίζειν, κλπ., Αἰσχύλ. Πρ. 982, Πέρσ. 829, Ἀριστοφ. Νεφ. 1061, 1071, Ἀντιφῶν 117. 14, Θουκ. 8. 24, Πλάτ. Φαῖδρ. 244Α, Ξεν. Κύρ. 8. 1. 30, πρβλ. [[ὑπερφρονέω]]· τὸ σωφρονεῖν = [[σωφροσύνη]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 1425, πρβλ. 180· ― σ. ἐς Ἀφροδίτην Εὐρ. Ι. Α. 1159· περὶ τοὺς θεοὺς Ξεν. Ἀπομν. 1. 1, 20· ― ἐπὶ στρατιωτῶν, σ. καὶ εὐτακτεῖν [[αὐτόθι]] 3. 5, 21· σ. καὶ ὁμονοεῖν Ἀνδοκ. 14 ἐν τέλει· [[μετὰ]] μετοχῆς· πέμποντες σωφρονοῖμεν ἂν Πλάτ. Μένων 90D. 3) [[συνέρχομαι]], [[γίνομαι]] [[κύριος]] [[ἐμαυτοῦ]], Ἡρόδ. 3. 64· σ. ὑπὸ στένει Αἰσχύλ. Εὐμ. 520· σωφρονοῦντες ἐν χρόνῳ [[αὐτόθι]]· οὐ σωφρονήσεις; Σοφ. Αἴ. 1259· ἐσωφρόνησας ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1259· σεσωφρονηκώς, [[ὅταν]] ἔλθῃ εἰς ἑαυτόν, [[ὅταν]] συνέλθῃ, Πλάτ. Φαῖδρ. 241Β. 4) Παθ., τὰ σεσωφρονημένα ἐν τῷ βίῳ μοι, τὰ σωφρόνως πεπραγμένα, Αἰσχίν. 28. 21. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 42. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>litt.</i> avoir l’esprit <i>ou</i> le corps sain :<br /><b>1</b> être sensé, prudent, sage, avisé;<br /><b>2</b> être tempérant, sobre, raisonnable;<br /><b>3</b> être sage <i>ou</i> modéré dans ses désirs, être simple, modeste ; montrer des sentiments d’humilité.<br />'''Étymologie:''' [[σώφρων]]. | |||
}} | }} | ||