3,274,216
edits
(SL_1) |
(big3_9) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[γελάω]] <br /> <b>1</b> [[smile]] ἀγανᾷ χλοαρὸν γελάσσαις ὀφρύι sc. [[Cheiron]] (P. 9.38) γελᾷ θ' [[ὁρῶν]] ὕβριν ὀρθίαν κνωδάλων (P. 10.36) c. [[part]]., εἰ δέ [[τις]] [[ἔνδον]] νέμει πλοῦτον κρυφαῖον, ἄλλοισι δ' ἐμπίπτων γελᾷ delights (I. 1.68) | |sltr=[[γελάω]] <br /> <b>1</b> [[smile]] ἀγανᾷ χλοαρὸν γελάσσαις ὀφρύι sc. [[Cheiron]] (P. 9.38) γελᾷ θ' [[ὁρῶν]] ὕβριν ὀρθίαν κνωδάλων (P. 10.36) c. [[part]]., εἰ δέ [[τις]] [[ἔνδον]] νέμει πλοῦτον κρυφαῖον, ἄλλοισι δ' ἐμπίπτων γελᾷ delights (I. 1.68) | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> eol. [[γέλαιμι]] Sapph.31.5, Theoc.1.36, Hdn.Gr.2.463; γέλᾱμι Alc.349c<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [pres. ép. c. diéct. γελόω <i>Od</i>.21.105, dór. 3<sup>a</sup> plu. γελᾶντι Theoc.1.90, part. γελώωντες <i>Od</i>.20.390, γελοίωντες <i>ib</i>. (var.); ép. impf. 3<sup>a</sup> plu. γελώων <i>Od</i>.20.347; aor. ind. γέλασσε <i>Il</i>.6.471, 15.101, dór. ἐγέλαξε Theoc.20.1, 3<sup>a</sup> plu. γέλασσαν <i>Il</i>.2.270, [[γέλαν]] Alc.349c]<br /><b class="num">I</b> c. suj. de pers.<br /><b class="num">1</b> abs. [[sonreir]], [[reir]] γέλασσε Παλλὰς [[Ἀθήνη]] <i>Il</i>.21.408, ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ de Zeus <i>Il</i>.21.389, [[γέλαν]] δ' ἀθάνατοι θέοι Alc.l.c., Αβρααμ ἐγέλασε LXX <i>Ge</i>.17.17, ἐγὼ δὲ γελάσας Luc.<i>Dem.Enc</i>.16, γελᾶτε ἕως ἔξεστιν ὑμῖν D.C.39.8, μὴ γελασάτω τις Numen.6.6, ἔφη γελόωσα Pamprepius 3.106, fig. πενίαν ... οἴσει σοφία γελῶσα Synes.<i>Hymn</i>.9.38, como propio del hombre frente a los animales, Arist.<i>PA</i> 673<sup>a</sup>8, γελᾶν ... καὶ φιλοσοφεῖν Epicur.<i>Sent.Val</i>.[6] 41, op. ‘llorar’ μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε <i>Eu.Luc</i>.6.21, γελᾶτε δὲ ὑμεῖς, ὡς καὶ κλαύσοντες Tat.<i>Orat</i>.3<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. γελᾷ δὲ τοῖσι μαινομένοις ἄχεσιν πολὺν γέλωτα S.<i>Ai</i>.957, o adverb. δακρυόεν γελάσασα riendo entre lágrimas</i>, <i>Il</i>.6.484, ἁπαλὸν γελάσαι reir suavemente</i>, <i>Od</i>.14.465, γελαίσας ἰμέροεν Sapph.l.c., μηδὲν ἥδιον γελᾶν no dirigir una sonrisa más dulce</i> S.<i>Ai</i>.1011<br /><b class="num">•</b>c. dat. instrum. γέλασε χείλεσιν rió con los labios, e.e. con risa fingida</i>, <i>Il</i>.15.101, γναθμοῖσι γελώων ἀλλοτρίοισιν riendo con mandíbulas ajenas, e.e. sin ganas, con risa forzada</i>, <i>Od</i>.20.347.<br /><b class="num">2</b> c. dif. constr. [[reírse de]] c. prep. y dat. ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν <i>Il</i>.2.270, ἐπ' ἀλλήλοισι Thgn.1113, γελᾷ δὲ [[δαίμων]] ἐπ' ἀνδρὶ θερμῷ A.<i>Eu</i>.560, ἐπὶ τοῖς τῶν φίλων γελοίοις Pl.<i>Phlb</i>.50a, ἐπὶ τῷ προοιμίῳ X.<i>Mem</i>.4.2.5, ἐν κακοῖσι τοῖς ἐμοῖς A.<i>Ch</i>.222, ἐν τοῖς γιγνομένοις Luc.<i>Nigr</i>.21<br /><b class="num">•</b>c. prep. y ac. de pers. οὔκουν [[γέλως]] ἥδιστος εἰς ἐχθροὺς γελᾶν; S.<i>Ai</i>.79<br /><b class="num">•</b>c. ac. τί δὲ τοῦτ' ἐγέλασας ἐτεόν; Ar.<i>Nu</i>.820, τόδε γελᾶτε X.<i>Smp</i>.2.19, τὴν Φερεκύδους γραολογίαν Tat.<i>Orat</i>.3, μ' ἐγέλαξε θελόντά μιν ... φιλάσαι Theoc.20.1, τοὺς μέχρι νῦν τοῖς δόγμασιν [[αὐτοῦ]] καταχρωμένους Tat.<i>Orat</i>.2<br /><b class="num">•</b>c. gen. de pers. γελᾷ μου S.<i>Ph</i>.1125, cf. LXX <i>La</i>.1.7, γελᾷ οὐ δυναμένων λογίζεσθαι Pl.<i>Tht</i>.175b<br /><b class="num">•</b>c. dat. κακοῖς S.<i>Ai</i>.1043, ψολοκομπίαις Ar.<i>Eq</i>.696, τούτοισι Ar.<i>Nu</i>.560, ἀνθρώποισιν ἡ τύχη γελᾷ Men.<i>Comp</i>.2.19<br /><b class="num">•</b>c. part. pred. γελῶ ὁρῶν me río de ver</i> Hdt.4.36, ἰδόντες δίκαιοι ἐγέλασαν LXX <i>Ib</i>.22.19.<br /><b class="num">3</b> en v. med.-pas. [[ser objeto de risa]] γελῶμαι ¡se ríen de mí!</i> A.<i>Eu</i>.789, [[εἵνεκα]] τοῦ γελασθῆναι de unos poemas, D.2.19, γελώμενος πρὸς σοῦ S.<i>Ph</i>.1023, ἐμὲ οὕτω γελᾶσθαι τοῦ κασιγνήτου πάρα S.<i>OC</i> 1423<br /><b class="num">•</b>[[hacerse el gracioso]], [[hacer reir]] [[βούλομαι]] οὗτος γελᾶσθαι καὶ γέλοι' ἀεὶ λέγειν Alex.188, cf. Ath.241d.<br /><b class="num">II</b> c. suj. no de pers. [[reir]], fig. [[resplandecer]], [[exultar]] γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χθὼν χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς en torno resplandeció de broncíneo esplendor la tierra entera</i>, <i>Il</i>.19.362, γελᾷ ... δώματα ... Ζηνὸς ... θεᾶν ὀπί Hes.<i>Th</i>.40, γαῖά τε πᾶσ' ἐγέλασσε <i>h.Cer</i>.14, cf. Nonn.<i>D</i>.22.7, Q.S.2.210, ἐγέλασσε γαῖα πελώρη Thgn.9, ἐγενόμην ὡς ἡ γῆ θάλλουσα καὶ γελῶσα τοῖς καρποῖς αὐτῆς me quedé como una tierra floreciente y exultante con sus frutos</i>, <i>Od.XI Salom</i>.12, ἐγέλων οἱ καρποί <i>Od.XI Salom</i>.16.b.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Denom. de un neutr. *[[γέλας]] de *<i>gelH<sup>u̯</sup></i>3- en grado P/ø; c. otros vocalismos cf. arm. <i>gału</i> ‘carcajada’ (<*<i>galo</i>-), gr. [[ἀγλαός]] q.u., etc. | |||
}} | }} |