3,277,301
edits
(SL_2) |
(abb-1) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[οἶδα]] (οιλτ;γτ;δ(α), [[οἶσθα]], [[οἶδε]](ν); [[εἰδείην]]; [[ἴσθι]], [[ἴστω]], ἴστ(ε); [[εἰδώς]], -ότι, -ότες, [[ἰδυῖα]] coni.: [[also]] ᾰσᾶμι, ᾰςᾰμεν; ᾰσάντι: <br /> <b>1</b> ϝει- (O. 2.86), ϝι- (P. 3.29), ϝοι- (N. 4.43) ) [[know]] <br /> <b>a</b> abs./c. acc. εἰ δὲ [[τις]] οἶδεν τὸ μέλλον (O. 2.56) σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ (O. 2.86) τὸ διδάξασθαι δέ [[τοι]] εἰδότι ῥᾴτερον (O. 8.60) [[ἴσθι]] [[νῦν]], Ἀρχεστράτου παῖ, κελαδήσω (O. 11.11) πάντα ἰσάντι νόῳ (P. 3.29) “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων [[ἴστε]]” (P. 4.117) “εἰδότι [[τοι]] [[ἐρέω]]” (P. 4.142) καί τινα οἶμον ἴσαμᾰ βραχύν (P. 4.248) “κύριον ὃς πάντων [[τέλος]] [[οἶσθα]] καὶ πάσας κελεύθους” (P. 9.45) [[ἴσθι]], γλυκεῖάν [[τοι]] Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο (N. 5.48) ἔργοις δὲ καλοῖς [[ἔσοπτρον]] ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ (N. 7.14) [[ἴστε]] μὰν Κλεωνύμου [[δόξαν]] παλαιὰν ἅρμασιν (I. 3.15) [[ἴστε]] μὰν Αἴαντος ἀλκάν (I. 4.35) ἀλλὰ παρθένοι [[γάρ]], ἴσθ' [[ὅτι]], Μοῖσαι, πάντα (i. e. [[ὅτι]] [[ἴστε]]) Πα. . . ε]ἰδότες οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν ἵσταντι Δ. 2. . ]τ' ἴσθ ἐνειπ[ Δ. 4. b. 2. ][[Ζεὺς]] οἶδ' Παρθ. 2. 33. [[οἶδε]] μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν fr. 137. 1—2. ὢ [[πόποι]], ο ἀπατᾶται φροντὶς ἐπαμερίων [[οὐκ]] [[ἰδυῖα]] (Boeckh: εἰδυῖα codd.) fr. 182.<br /> <b>b</b> c. [[part]]. [[ἴστω]] γὰρ ἐν [[τούτῳ]] πεδίλῳ [[δαιμόνιον]] πόδ' ἔχων Σωστράτου [[υἱός]] (O. 6.8) μανθάνων [[οἶσθα]] προτέρων (P. 3.80) [[ἴστω]] λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον (N. 9.45) [[ἴστω]] γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον [[κλέος]] αὔξων (I. 7.27) <br /> <b>c</b> c. inf., [[know]] [[how]] to ὡς μὰν σαφὲς [[οὐκ]] ἂν [[εἰδείην]] λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριθμόν (O. 13.46) ἐλαφρὸν ὄρχημ' [[οἶδα]] ποδῶν μειγνύμεν (ἀοιδᾷ coni. Bergk) *fr. 107b. 1.*<br /> <b>d</b> c. [[ὅτι]] & ind. εὖ οἶδ' [[ὅτι]] [[χρόνος]] ἕρπων πεπρωμέναν τελέσει (N. 4.43) <br /> <b>e</b> c. indir. [[quest]]. [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ [[μετὰ]] νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) | |sltr=[[οἶδα]] (οιλτ;γτ;δ(α), [[οἶσθα]], [[οἶδε]](ν); [[εἰδείην]]; [[ἴσθι]], [[ἴστω]], ἴστ(ε); [[εἰδώς]], -ότι, -ότες, [[ἰδυῖα]] coni.: [[also]] ᾰσᾶμι, ᾰςᾰμεν; ᾰσάντι: <br /> <b>1</b> ϝει- (O. 2.86), ϝι- (P. 3.29), ϝοι- (N. 4.43) ) [[know]] <br /> <b>a</b> abs./c. acc. εἰ δὲ [[τις]] οἶδεν τὸ μέλλον (O. 2.56) σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ (O. 2.86) τὸ διδάξασθαι δέ [[τοι]] εἰδότι ῥᾴτερον (O. 8.60) [[ἴσθι]] [[νῦν]], Ἀρχεστράτου παῖ, κελαδήσω (O. 11.11) πάντα ἰσάντι νόῳ (P. 3.29) “ἀλλὰ τούτων μὲν κεφάλαια λόγων [[ἴστε]]” (P. 4.117) “εἰδότι [[τοι]] [[ἐρέω]]” (P. 4.142) καί τινα οἶμον ἴσαμᾰ βραχύν (P. 4.248) “κύριον ὃς πάντων [[τέλος]] [[οἶσθα]] καὶ πάσας κελεύθους” (P. 9.45) [[ἴσθι]], γλυκεῖάν [[τοι]] Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο (N. 5.48) ἔργοις δὲ καλοῖς [[ἔσοπτρον]] ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ (N. 7.14) [[ἴστε]] μὰν Κλεωνύμου [[δόξαν]] παλαιὰν ἅρμασιν (I. 3.15) [[ἴστε]] μὰν Αἴαντος ἀλκάν (I. 4.35) ἀλλὰ παρθένοι [[γάρ]], ἴσθ' [[ὅτι]], Μοῖσαι, πάντα (i. e. [[ὅτι]] [[ἴστε]]) Πα. . . ε]ἰδότες οἵαν Βρομίου [τελε]τὰν ἵσταντι Δ. 2. . ]τ' ἴσθ ἐνειπ[ Δ. 4. b. 2. ][[Ζεὺς]] οἶδ' Παρθ. 2. 33. [[οἶδε]] μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν fr. 137. 1—2. ὢ [[πόποι]], ο ἀπατᾶται φροντὶς ἐπαμερίων [[οὐκ]] [[ἰδυῖα]] (Boeckh: εἰδυῖα codd.) fr. 182.<br /> <b>b</b> c. [[part]]. [[ἴστω]] γὰρ ἐν [[τούτῳ]] πεδίλῳ [[δαιμόνιον]] πόδ' ἔχων Σωστράτου [[υἱός]] (O. 6.8) μανθάνων [[οἶσθα]] προτέρων (P. 3.80) [[ἴστω]] λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον (N. 9.45) [[ἴστω]] γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον [[κλέος]] αὔξων (I. 7.27) <br /> <b>c</b> c. inf., [[know]] [[how]] to ὡς μὰν σαφὲς [[οὐκ]] ἂν [[εἰδείην]] λέγειν ποντιᾶν ψάφων ἀριθμόν (O. 13.46) ἐλαφρὸν ὄρχημ' [[οἶδα]] ποδῶν μειγνύμεν (ἀοιδᾷ coni. Bergk) *fr. 107b. 1.*<br /> <b>d</b> c. [[ὅτι]] & ind. εὖ οἶδ' [[ὅτι]] [[χρόνος]] ἕρπων πεπρωμέναν τελέσει (N. 4.43) <br /> <b>e</b> c. indir. [[quest]]. [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ [[μετὰ]] νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) | ||
}} | |||
{{Abbott | |||
|astxt=[[οἶδα]], (from same root as [[εἶδον]], q.v.), [in LXX chiefly for ידע;] pf. with pres. meaning (plpf. as impf.; on irregular tense-forms, v. App.), <br />to have seen or perceived, hence, to know, have knowledge of: c. acc. rei, Mt 25:13, Mk 10:19, Jo 10:4, Ro 7:7, al.; c. acc. pers., Mt 26:72, Jo 1:31, Ac 3:16, al.; τ. θεόν, I Th 4:5, Tit 1:16, al.; c. acc. et inf., Lk 4:41, al.; seq. [[ὅτι]], Mt 9:6, Lk 20:21, Jo 3:2, Ro 2:2 11:2, al.; seq. quaest. indir., Mt 26:70, Jo 9:21, Eph 1:18, al.; c. inf., to know how (cl.), Mt 7:11, Lk 11:13, Phl 4:12, I Th 4:4, al.; in unique sense of respect, appreciate: I Th 5:12 (but v. also ICC on I Th 4:4).SYN.: v.s. [[γινώσκω]]. | |||
}} | }} |