μεθυστής

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A drunkard, Arr. Epict.4.2.7, AP5.295 (Agath.).

German (Pape)

[Seite 114] ὁ, der sich oft berauscht, der Trunkenbold, Arr. Epict. 4, 1, 7, Agath. 9 (V, 296).

Greek (Liddell-Scott)

μεθυστής: -οῦ, ὁ, μέθυσος, Ἀνθ. Π. 5. 296, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 4. 2, 7.

Greek Monolingual

μεθυστής, ὁ, θηλ. μεθύστρια, (ΑM) μεθύω
αυτός που μεθάει συνεχώς, μέθυσος.