Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
Menander, Monostichoi, 71Greek (Liddell-Scott)
φανεῖμεν: ἀντὶ φανείημεν, Αἰσχύλ. Πέρσ. 786.
Greek Monotonic
φανεῖμεν: ποιητ. αντί -είημεν. αʹ πληθ. Παθ. αορ. βʹ του φαίνω.
Russian (Dvoretsky)
φανεῖμεν: (= φανείημεν) 1 л. pl. aor. opt. pass. к φαίνω.
