ψυχάριον

English (LSJ)

[ᾰ], τό, Dim. of ψυχή, Pl.R.519a, Tht.195a, M.Ant.9.34, al., Jul.Or.7.206d, Herm. in Phdr.p.192A.; ψ. εἶ βαστάζον νεκρόν Epictet. ap. M.Ant.4.41.

German (Pape)

[Seite 1403] τό, dim. von ψυχή, Plat. Theaet. 195 a Rep. VII, 519 a.

Greek (Liddell-Scott)

ψῡχάριον: [ᾰ], τό, ὑποκοριστ. τοῦ ψυχή, Πλάτ. Πολ. 519Α, Θεαίτ. 195Α, συχν. παρὰ Μάρκ. Ἀντων. σ. 27, 24., 36, 51, κλπ. ΙΙ. παρὰ τοῖς Βυζ., ἀνδράποδον, δοῦλος, ἄψυχον κτῆμα, περὶ φυγῶν ψυχαρίων καὶ ἀπολωλότων κτηνῶν Κ. Πορφ. Νεαρ. 5, τὰ μετὰ Θεοφάν. σ. 18C, κλπ.

Greek Monolingual

τὸ, ΜΑ
βλ. ψυχάρι.

Greek Monotonic

ψῡχάριον: [ᾰ], τό, υποκορ. του ψυχή, σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

ψῡχάριον: (ᾰ) τό душонка Plat.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ψυχάριον -ου, τό [ψυχή] zieltje.