ἡλιόβλητος

English (LSJ)

ον,

   A = ἡλιόβολος, πλάκες E.Ba.14; of a tree, sun-scorched, Ael. NA8.26.

German (Pape)

[Seite 1162] von der Sonne, den Sonnenstrahlen getroffen; Περσῶν πλάκας Eur. Bacch. 14; in Prosa, Ael. H. A. 8, 26, sonnverbrannt. S. ἡλιόβολος.

Greek (Liddell-Scott)

ἡλιόβλητος: -ον, = ἡλιόβολος, Εὐρ. Βάκχ. 41, Αἰλ. π. Ζ. 8. 26.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
frappé des rayons du soleil.
Étymologie: ἥλιος, βάλλω.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἡλιόβλητος, -ον)
αυτός που τον χτυπούν οι ακτίνες του ήλιου, ο ηλιόλουστος («ἡλιοβλήτους πλάκας», Ευρ.)
νεοελλ.
(για πρόσ.) ο ηλιοκαμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο- + βλητός (< βάλ-λω)].

Greek Monotonic

ἡλιόβλητος: -ον, = ἡλιόβολος, ηλιοκαμμένος, αποξηραμένος από τον ήλιο, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἡλιόβλητος: выжженный солнцем (πλάκες Περσῶν Eur.).