Προκόννησος

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Greek (Liddell-Scott)

Προκόννησος: οὐχὶ Προικόννησος, Meisterh. 274, 9.

Προκόννησος: ἡ Проконнес (остров в Пропонтиде к сев.-зап. от п-ова Кизикского, ныне Мармара) Her.