ἀμεμψιμοίρητος

English (LSJ)

ον,

   A unexceptionable, OGI323 (Pergam.), PPar. 63.8 (ii B. C.). Adv. -τως without cause of complaint, BGU251 (i A. D.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀμεμψιμοίρητος: -ον, = ἀμεμψίμοιρος, = Πάπυρ. Αἰγυπτ. ἐν Journ. d. Sav. Fevr. 1878.

Spanish (DGE)

-ον
1 intachable ἑμαυτὸν ἀμεμψιμοίρητον παρέσχημαι UPZ 144.14 (II a.C.), ἀ. [δὲ] ἐν πᾶσιν γεγενημένος IP 224.8 (II a.C.).
2 adv. -ως sin motivo de queja συμβιούτωσαν BGU 251.4 (I a.C.), cf. PRyl.154.19 (I a.C.).