παίστης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A player, executant, PGen.73.5 (ii/iii A. D.).

Greek Monolingual

παίστης, ο (Α)
εκτελεστής μουσικού έργου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παίζω (πρβλ. αόρ. ἔ-παισ-α) + επίθημα -της].