ἡλιόβλητος
English (LSJ)
ον, A = ἡλιόβολος, πλάκες E.Ba.14; of a tree, sun-scorched, Ael. NA8.26.
German (Pape)
[Seite 1162] von der Sonne, den Sonnenstrahlen getroffen; Περσῶν πλάκας Eur. Bacch. 14; in Prosa, Ael. H. A. 8, 26, sonnverbrannt. S. ἡλιόβολος.
Greek (Liddell-Scott)
ἡλιόβλητος: -ον, = ἡλιόβολος, Εὐρ. Βάκχ. 41, Αἰλ. π. Ζ. 8. 26.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
frappé des rayons du soleil.
Étymologie: ἥλιος, βάλλω.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἡλιόβλητος, -ον)
αυτός που τον χτυπούν οι ακτίνες του ήλιου, ο ηλιόλουστος («ἡλιοβλήτους πλάκας», Ευρ.)
νεοελλ.
(για πρόσ.) ο ηλιοκαμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο- + βλητός (< βάλ-λω)].
Greek Monotonic
ἡλιόβλητος: -ον, = ἡλιόβολος, ηλιοκαμμένος, αποξηραμένος από τον ήλιο, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἡλιόβλητος: выжженный солнцем (πλάκες Περσῶν Eur.).