μυρίπνοος

English (LSJ)

ον, contr. μῠρί-πνους, ουν, A = μυρόπνοος, Archyt.Amph.1, AP9.6 (Pall.).

German (Pape)

[Seite 220] zsgzgn -πνους, für μυρόπνοος, ὄχνη, Pallad. 106 (IX, 6), u. öfter in der Anth.; vgl. Lob. zu Phryn. 665.

Greek (Liddell-Scott)

μῠρίπνοος: -ον, συνῃρ. -πνους, ουν, = μυρόπνοος.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
au souffle parfumé.
Étymologie: μύρον, πνέω.

Greek Monotonic

μῡρίπνοος: -ον, συνηρ. -πνους, -ουν, = μυρόπνοος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

μῡρίπνοος: стяж. μῡρίπνους 2 издающий аромат, душистый (ὄχνη Anth.).