χειροτονητέον

English (LSJ)

A one must vote, Ar.Ec.266. II one must appoint, τινὰ ἐπιμελητήν Ph.2.57.

Greek (Liddell-Scott)

χειροτονητέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ χειροτονῶ, δεῖ χειροτονεῖν, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 266·«χειροτονητέον, τὴν χεῖρα ἐκτατέον» Σουΐδ. ἐν λέξ.