v. κυνηγέτας.
κῠνᾱγέτας hunter met. νῦν πέφανται οὐκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλᾳ κυναγέτας sc. Ἀλκιμίδας (N. 6.14)
κυναγέτας, ὁ (Α)(δωρ. τ.) βλ. κυνηγέτης·