αἱμασιά

English (LSJ)

ἡ,

   A wall of dry stones, αἱμασιάς τε λέγειν to lay walls, Od.18.359; αἱ. λέξοντες 24.224, cf. Hdt.2.69, Theoc.7.22; αἱ. ἐγγεγλυμμένη τύποισι Hdt.2.138: of the walls of a city or fortress, Id.1.180, 191, Th.4.43; αἱ. περιοικοδομῆσαι D.55.11; ἐφ' αἱμασιῇσιν ἥμενος Theoc.1.47, cf. IG12(3).248 (Anaphe).