ἀντραῖος

English (LSJ)

α, ον, haunting caves or grots, E.Fr.13.

Spanish (DGE)

-ον cavernoso E.Fr.13.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντραῖος: -α, -ον, θαμίζων φοιτῶν εἰς σπήλαια, «εὕρηται δὲ ἀντρεῖος, ὡς Εὐριπίδης ἐν Αἰξὶ» Στέφ. Βυζ. ἐν λ. ἄντρον, πρβλ. Ἕλλην. Κωμικ. (Meineke) τ. 2. σ. 434.

Greek Monolingual

ἀντραῖος, -α, -ον (Α) άντρο
αυτός που συχνάζει ή ζει στα σπήλαια.

German (Pape)

(ἄντρον), höhlenbewohnend, Eur. frg. bei Stephan. Byz.; Eupol. Meineke II.434.