ἐμβροντάω

English (LSJ)

   A dumbfounder, τίς ἐνεβρόντησέ μοι; Eup.17 D.; τὸ κακὸν ἐνεβρόντης έ με Ach.Tat.3.15.    II Pass., to be struck by lightning, distd. fr. κεραυνῷ πληγῆναι, X.HG4.7.7.    2 metaph., ἐμβεβροντῆσθαι,= ἐμβρόντητον εἶναι, D.19.231, Men.Georg.Fr.5.