νίψιμον

Greek (Liddell-Scott)

νίψιμον: τό, ὕδωρ πρὸς νίψιν, ὡς καὶ νῦν ἐν Θράκῃ, «καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ὑψώσεως δίδοται νίψιμον τῷ ἀρχιερεῖ» Catal. Officeccles. Cpol. Allatianus, πρβλ. Δουκάγγ.