ἐνδιατριβή

Greek (Liddell-Scott)

ἐνδιατριβή: ἡ, (ἐνδιατρίβω) τὸ ἐνδιατρίβειν, ἀργοπορία, βραδύτης, Ὠριγέν. IV. 340C. Καθ’ Ἡσύχ. «λιμήν· ἀγορὰ καὶ ἐνδιατριβή».