Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
ἀγγρίζω: «ἀγγρίζειν, ὑφαιρεῖσθαι, ἐρεθίζειν», Ἡσύχ.