κροῦσμα

English (LSJ)

κρουσματικός, v. κρουμ-.

German (Pape)

[Seite 1514] τό, = κροῦμα; Ath. IV, 183 e; κιθάρης κρούσματα Δηλιάδος Agath. 25 (V, 292).

Greek (Liddell-Scott)

κροῦσμα: κρουσματικός, = κρουμ-.