Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn
ἀθανατοποιός: -όν, ὁ ποιῶν ἀθάνατον, Εὐσ. βίος Κωνστ. 4. 62.
