βουλόμαχος

English (LSJ)

ον,

   A strife-desiring, Ar.Pax1293 (hex.).

German (Pape)

[Seite 458] Streit wollend, streitsüchtig, Ar. Pax 1259.

Greek (Liddell-Scott)

βουλόμᾰχος: -ον, ὁ ἐπιθυμῶν, ἐφιέμενος μάχης, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1293.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui veut combattre, belliqueux.
Étymologie: βούλομαι, μάχομαι.