ἀρωματοφόρος

English (LSJ)

ον,

   A spice-bearing, [γῆ] Str.1.2.32; Ἀραβία Dsc.1.13, cf. Plu.Alex.25, Luc.Macr.17.    2 Subst. -φόρος, ὁ, servant in charge of spices, J.AJ17.8.3.

German (Pape)

[Seite 368] Gewürzkräuter tragend, Strab.; Plut. Alex. 25; Luc. Macrob. 17; δένδρα Arist. plant. 1, 6.

Greek (Liddell-Scott)

ἀρωματοφόρος: -ον, ὁ παράγων ἀρώματα, ἀρωματοφόρων δένδρων Ἀριστ. π. Φυτ. 1. 6, 1, Στράβ. 39, Πλουτ. Ἀλέξ. 25, Ἠθ. 179E.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui produit des aromates.
Étymologie: ἄρωμα, φέρω.