elimatus
From LSJ
Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us
Latin > French (Gaffiot 2016)
ēlīmātus, a, um, part. adj. de elimo, enlevé avec la lime || [fig.] limé, poli, cultivé : Gell. pr. 19 || affaibli, énervé : C. Aur. Chron. 2, 14, 217 || -tior Sever. d. Aug. Ep. 109, 3 ; -tissimus Aug. Jul. 5, 17.
Latin > German (Georges)
ēlīmātus, a, um, s.1. ē-līmo no. II, A, b u. B, 1 u. 2.
