τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος → judge of the unknown by the known
Δίων, -ωνος, ὁ.
Dĭō¹⁰ et Dĭōn, ōnis, m. (Δίων), Dion [tyran de Syracuse, disciple de Platon : Cic. Tusc. 5, 100 ; Nep. || philos. académicien : Cic. Ac. 2, 12.
Dio, s. Dion.
