ἀλαβανδικός
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Grafía: graf. -βαντικός PCol.188.16 (IV d.C.), Aët.6.58
1 mineral. λίθος ἀ. piedra de Alabanda e.e. alabandina Archig. en Aët.6.58, Aët.2.33.
2 subst. τὸ ἀ. objeto o utensilio que se menciona entre las pertenencias de un centurión PCol.188.16 (IV d.C.) (es dud. si puede tener el sent. del aprt. anterior).
