Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
caer en, convertirse en, ἀγρία γὰρ ἐπιθυμία ... ἀνεμπεσεῖ εἰς λύπην Ath.Al.M.28.568D.