δυσαπάλειπτος

English (LSJ)

[ᾰλ], ον,

   A hard to wipe out, Sch.S.Tr.682.

German (Pape)

[Seite 676] schwer wegzutilgen, Schol. Soph. Tr. 696.

Greek (Liddell-Scott)

δυσαπάλειπτος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ ἀπαλείψῃ τις, δυσεξάλειπτος, Σχόλ. Σοφ. Τρ. 696.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de borrarglos. a δύσνιπτος Sch.S.Tr.682P.
•fig. difícil de borrar, de olvidar τὸ ... λυπῆσαν ... δυσαπάλειπτον Hdn.2.3.7.