συγκυρέω

English (LSJ)

aor. -εκύρησα and -έκυρσα (v. infr.):—

   A come together by chance, μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μώνυχες ἵπποι Il.23.435; of ships, Hdt.8.92; meet with an accident, τῇδε συγκῦρσαι τύχῃ S.OC 1404; κήτεσι πολλοῖς συγκεκυρηκέναι D.S.17.106; τραγικοῖς πάθεσι Id.20.21; εὐτυχίᾳ Phld.Mort.38; εἰς ἓν μοίρας συνέκυρσας art involved in one and the same fate, E.Andr.1172 (anap.).    2 c. part., like τυγχάνω, συνέκυρσε θέων happened to be running, Emp.53; εἰ συνεκύρησε . . παραπεσοῦσα νηῦς whether it fell in the way by chance, Hdt. 8.87.    II of events and accidents, happen, occur, ἢν δέ τι δεινὸν συγκύρσῃ Thgn.698; τάδε οἶδα . . τοῖσι ἐν Ἰταλίῃ συγκυρήσαντα Hdt.4.15; σ. μοι ἡδονά E.Ion 1448 (lyr.); τίς τύχα μοι συγκυρήσει; Id.IT874 (lyr.); τὰ συγκυρήσαντα what had occurred, Hdt.1.119, cf. D.S.1.1; ὃ καὶ συνεκύρησε Plb.2.65.7, cf. Phld.Rh.1.132 S.; τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου -ήσαντα D.H.5.56: impers., c. inf., συνεκύρησε γενέσθαι it came to pass that... Hdt.9.90, cf. Hp.Oct.10:—Pass., τὸ ἔχθος τὸ ἐς Λακεδαιμονίους συγκεκυρημένον Hdt.9.37 (nisi leg. συγκεκρημένον).    III of places, to be contiguous to, χώραις -οῦσαν θάλατταν Plb.3.59.7, etc.; πρὸς τόπον Plu.Arist.11; Ἐσεβὼν καὶ ταῖς -ούσαις αὐτῇ LXX Nu.21.25.    IV v. συγκύρω.