ένοινος

Greek Monolingual

ἔνοινος, -ov (Α) οίνος
1. αυτός που περιέχει οίνο («τὰ ἔνοινα τῶν βοτρύων» — τα κρασοστάφυλα, Λόγγ.)
2. ένσπονδος, περιλαμβανόμενος στις σπονδές, στην ανακωχή ή στη συνθήκη ειρήνης.