εύερος

From LSJ

τοῖσι ἐμφανέσι τὰ μὴ γινωσκόμενα τεκμαιρόμενος → judge of the unknown by the known

Source

Greek Monolingual

εὔερος, -ον (Α)
βλ. εύειρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. εύειρος].