ἔξαψις σφοδρὰ μετὰ πολλῆς βίας πίπτουσα ἐπὶ γῆς → a violent flare-up falling on the ground with great force, thunder and lightning
χθισδός: χθιζός, Ἑλλην. Ἐπιγράμμ. 989.
-ή, -όν, Αβλ. χθιζός.