View source for ὠμηστής

{{LSJ1
|Full diacritics=ὠμηστής
|Medium diacritics=ὠμηστής
|Low diacritics=ωμηστής
|Capitals=ΩΜΗΣΤΗΣ
|Transliteration A=ōmēstḗs
|Transliteration B=ōmēstēs
|Transliteration C=omistis
|Beta Code=w)mhsth/s
|Definition=οῦ, Dor. ὠμησ-τάς, ὁ, (ὠμός, ἔδω) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">eating raw flesh</b>, οἰωνοί <span class="bibl">Il.11.454</span>; κύνες <span class="bibl">22.67</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>697</span>; ἰχθύες <span class="bibl">Il.24.82</span>; Κέρβερος <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>311</span>; λέων <span class="bibl">B.12.46</span>, Orac. ap. <span class="bibl">Hdt. 5.92</span>.<b class="b3">β</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>827</span> (as a noun, of a lion, <span class="title">AP</span>6.237 (Antist.)); αἰετός <span class="bibl">A.R.2.1259</span>; <b class="b3">ὄφις</b> (sc. <b class="b3">Ἔχιδνα</b>) ὠμηστής <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>300</span>; epith. of Dionysus, = [[ὠμάδιος]] <span class="bibl">1</span>, <span class="title">AP</span>9.524.25, cf. Plu.2.462b (of <b class="b3">ἄκρατος</b>). Adv. -τί Zonar. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">savage, brutal</b>, ὠ. καὶ ἄπιστος ἀνήρ <span class="bibl">Il.24.207</span>, cf. <span class="bibl">Plu. <span class="title">Ant.</span>24</span>. (Aristarch. pronounced it <b class="b3">ὠμησταί</b> like [[ἀθληταί]]; Tyrannio <b class="b3">ὠμῆσται</b> like [[κομῆται]], Sch.<span class="bibl">Il.22.67</span>.)</span>
}}
{{ls
|lstext='''ὠμηστής''': -οῦ, ὁ, ([[ὠμός]], ἐσθίω) ὁ ἐσθίων ὠμὰ κρέατα, [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοφάγος]], οἰωνοὶ Ἰλ. Λ. 454· κύνες Χ. 67, Σοφ. Ἀντιγ. 697· ἰχθύες Ἰλ. Ω. 82· [[Κέρβερος]] Ἡσ. Θεογ. 311· [[λέων]] Χρησμ. παρ’ Ἡρόδ. 5. 92, 2, Αἰσχύλ. Ἀγ. 827 ([[ἐντεῦθεν]] ὠμηστὴς ἀπολ. ἀντὶ [[λέων]], Ἀνθ. Παλ. 6. 237)· αἰετὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1259· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] θηλ. οὐσιαστ., Ἔχιδνα ὠμηστὴς Ἡσ. Θεογ. 300· ὡς ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, = [[ὠμάδιος]], Ἀνθ. Παλατ. 9. 524, Πλούτ. 2. 462Β· ― ὡς [[σημεῖον]] ἀγριότητος, θηριωδίας, ὠμ. καὶ [[ἄπιστος]] ἀνὴρ Ἰλ. Ω. 207, πρβλ. Πλουτ. Ἀντών. 24. ― Πρβλ. [[ὠμοβόρος]], [[ὠμοβρώς]], [[ὠμοφάγος]]. (Ὁ Ἀρίσταρχ. ἔγραψεν [[ὠμηστής]], κατὰ τὸ [[ἀθλητής]], [[ὀρχηστής]]· ὁ δὲ Τυραννίων ὠμήστης, κατὰ τὸ [[κομήτης]], Σχόλ. εἰς Ἰλ. Χ. 67).
}}
{{bailly
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> qui mange de la chair crue ; carnassier, féroce ; ὁ [[ὠμηστής]], la bête féroce;<br /><b>2</b> <i>p. ext. en parl. de pers.</i> cruel, inhumain.<br />'''Étymologie:''' [[ὠμός]], [[ἔδω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[ὠμός]], [[ἔδω]]): [[eating]] [[raw]] [[flesh]], of animals; [[hence]], [[cruel]], [[savage]], of men, Il. 24.207.
}}
{{grml
|mltxt=ὁ, ΜΑ, και δωρ. τ. ὠμηστάς Α<br /><b>1.</b> αυτός που τρώγει ωμό [[κρέας]] («ὑπ' ὠμηστῶν κυνῶν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[σκληρός]], [[απάνθρωπος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Διονύσου και του Πανός) αυτός [[προς]] τιμήν του οποίου γίνονται ανθρωποθυσίες («ὠμηστὴς [[Διόνυσος]]», <b>Ανθ. Παλ.</b>)<br /><b>2.</b> χρησιμοποιείται [[αντί]] της λ. [[λέων]] («ὠμηστὰν δ' ἔτραπε φυζαλέον φθόγγον ὑποδείσαντα πελώριον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὠμός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>ησ</i>-<i>της</i>, [[αντί]] <i>ὠμοεδ</i>-<i>της</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔδω</i> «[[τρώω]]», με [[έκταση]] λόγω συνθέσεως και συριστικοποίηση του οδοντικού -<i>δ</i>- [[πριν]] από -<i>τ</i>-), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ἀλφ</i>-<i>ηστής</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὠμηστής:''' Δωρ. —τάς,-οῦ, ὁ ([[ὠμός]], [[ἐσθίω]]), αυτός που τρώει ωμό [[κρέας]], [[ωμοφάγος]], σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Σοφ. κ.λπ.· με θηλ. ουσ., Ἔχιδνα [[ὠμηστής]], σε Ησίοδ.· χρησιμοποιείται ως [[ένδειξη]] αγριότητας, θηριωδίας, ὠμηστὴς καὶ [[ἄπιστος]] [[ἀνήρ]], σε Ομήρ. Ιλ.
}}