View source for ὅμως

{{LSJ1
|Full diacritics=ὅμως
|Medium diacritics=ὅμως
|Low diacritics=όμως
|Capitals=ΟΜΩΣ
|Transliteration A=hómōs
|Transliteration B=homōs
|Transliteration C=omos
|Beta Code=o(/mws
|Definition=Conj. (from <b class="b3">ὁμῶς</b>, with changed accent), <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">all the same, nevertheless</b>, used to limit whole clauses, once in Hom. (unless it is read in <span class="bibl">Od.11.565</span>), Σαρπήδοντι δ' ἄχος γένετο... ὅ. δ' οὐ λήθετο χάρμης <span class="bibl">Il.12.393</span> ; ὅ. πιθοῦ μοι <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1064</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ant.</span>519</span> ; <b class="b3">κοὐκ ἐπίδηλος ὅ</b>. and <b class="b2">yet</b> not so as to be observed, <span class="bibl">Thgn.442</span> ; νῦν δὲ ὅ. θαρρῶ <span class="bibl">Pl. <span class="title">Smp.</span>193e</span>, etc. : freq. strengthd. by other words, <b class="b3">ἀλλ' ὅ</b>. but <b class="b2">still</b>, but <b class="b2">for all that</b>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>1.85</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">V.</span>1085</span>, etc. ; <b class="b3">ὅ. μήν</b> (Dor. <b class="b3">μάν</b>) <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span> 2.82</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Plt.</span>297d</span> ; ὅ. μέντοι <span class="bibl">Id.<span class="title">Cri.</span>54d</span> ; ὅ. γε μήν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>631</span>, <span class="bibl">822</span> ; ὅ. γε μέντοι <span class="bibl">Id.<span class="title">V.</span>1344</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ra.</span>61</span> : used elliptically, <b class="b3">πάντως μὲν οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ' ὅ</b>. (sc. <b class="b3">οἰστέον</b>) <span class="bibl">Id.<span class="title">Ach.</span>956</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>843</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ba.</span>1027</span> (prob.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> freq. in apodosi after <b class="b3">καὶ εἰ</b> (κεἰ) or <b class="b3">καὶ ἐάν</b> (κἄν), κεἰ τὸ μηδὲν ἐξερῶ, φράσω δ' ὅ. <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>234</span>, cf. <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>933</span> ; but <b class="b3">ὅ</b>., though it belongs in sense to the apodosis, is freq. closely attached to the protasis, <b class="b3">μέμνησ' Ὀρέστου, κεἰ θυραῖός ἐσθ' ὅ</b>., i.e. <b class="b3">κεἰ θ. ἐστι, ὅμως μέμνησο</b>, ib.<span class="bibl">115</span> ; <b class="b3">λέξον... κεἰ στένεις ὅ</b>., i.e. <b class="b3">κεἰ στένεις, ὅ. λέξον</b>, <span class="bibl">Id.<span class="title">Pers.</span>295</span> ; κἂν ἄποπτος ᾖς ὅ., φώνημ' ἀκούω <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>15</span> : sts. it even stands in the protasis, ἐρημία με, κεἰ δίκαι' ὅ. λέγω, σμικρὸν τίθησι <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span>957</span> ; ἐγὼ μὲν εἴην, κεἰ πέφυχ' ὅ. λάτρις, ἐν τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος <span class="bibl">E.<span class="title">Hel.</span>728</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> the protasis is freq. replaced by a part., ὕστεροι ἀπικόμενοι ἱμείροντο ὅ. <span class="bibl">Hdt.6.120</span> ; <b class="b3">κλῦθί μου νοσῶν ὅ</b>. (i. e. <b class="b3">εἰ νοσεῖς ὅ. κλῦθι</b>) <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>1115</span> : strengthd., πιθοῦ, καίπερ οὐ στέργων ὅ. <span class="bibl">A. <span class="title">Th.</span>712</span> ; ἱκνοῦμαι, καὶ γυνή περ οὖσ' ὅ. <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>680</span> ; τάδ' ἔρδω, καὶ τύραννος ὢν ὅ. <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>851</span> ; ἐρήσομαι δέ, καὶ κακῶς πάσχουσ' ὅ. <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>280</span> : sts. it precedes, <b class="b3">τόλμα... ὅ. ἄτλητα πεπονθώς</b>, for <b class="b3">καίπερ πεπονθώς, ὅ. τόλμα</b>, <span class="bibl">Thgn.1029</span> : in Prose, οἱ δὲ . . ὅ. ταῦτα πυνθανόμενοι ἀρρώδεον <span class="bibl">Hdt.8.74</span> ; οἱ τετρακόσιοι . . ὅ. καὶ τεθορυβημένοι ξυνελέγοντο <span class="bibl">Th.8.93</span>, cf. <span class="bibl">Hdt.5.63</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>8.2.21</span> : exceptionally, ἡ ἰσομοιρία τῶν κακῶν, ἔχουσά τινα ὅμως . . κούφισιν, οὐδ' ὧς ῥᾳδία ἐδοξάζετο <span class="bibl">Th.7.75</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> where the protasis does not contain a verb, <b class="b3">ἀπάλαμόν περ ὅ</b>. (v.l. [[ὁμῶς]]) ἐπὶ ἔργον ἐγείρει <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>20</span> ; βαρέα δ' οὖν ὅ. φράσον <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>810</span> ; κόλακι, δεινῷ θηρίῳ, ὅ. ἐπέμειξεν ἡ φύσις ἡδονήν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phdr.</span>240b</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> used to break off a speech, <b class="b2">however . .</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>74</span> ; to refer to something previously said or to the general situation, <b class="b2">after all, in spite of all</b>, <span class="bibl">Th.1.105</span>, <span class="bibl">3.28</span>,<span class="bibl">80</span>,<span class="bibl">7.1</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0344.png Seite 344]] eigtl., wie unser <b class="b2">gleichwohl</b>, ein Wort mit dem Vorigen, <b class="b2">dennoch</b>, dessenungeachtet; [[ὅμως]] δ' οὐ λήθετο χάρμης, Il. 12, 393, dennoch nicht; ἀλλ' [[ὅμως]], [[κρέσσων]] γὰρ οἰκτιρμοῦ [[φθόνος]], μὴ παρίει καλά, Pind. P. 1, 85, öfter; [[ὅμως]] δὲ φεῦγε, Aesch. Eum. 74, öfter; [[ὅμως]] δὲ τλῆθι, Soph. Phil. 473; πόλιν εἰ καὶ μὴ βλέπεις, φρονεῖς δ' [[ὅμως]], οἵᾳ νόσῳ ξύνεστιν, O. R. 302; [[ὅμως]] καὶ ξεινίους σφι ἐόντας, Her. 5, 63; [[πάνυ]] μὲν οὐκ ἤθελεν [[ὅμως]] δὲ ἠναγκάσθη ὁμολογῆσαι, Plat. Prot. 338 e, öfter. – Bes. ist das Nachsetzen des Wortes zu merken, λέξον καταστάς, κεἰ στένεις κακοῖς [[ὅμως]], Aesch. Pers. 287, μέμνησ' Ὀρέστου, κεἰ [[θυραῖος]] ἔσθ' [[ὅμως]], Ch. 113, vgl. Spt. 694 Pers. 826; ὡς εὐμαθές σου κἂν [[ἄποπτος]] ᾖς [[ὅμως]], φώνημ' [[ἀκούω]], Soph. Ai. 15, vgl. O. C. 961; bes. bei Participien, κλῦθί μου νοσῶν [[ὅμως]], Tr. 1105, d. i. [[καίπερ]] νοσῶν, [[ὅμως]] [[κλῦθι]]; vgl. ὑφ' ὧν ἐγὼ ταχθεὶς τάδ' [[ἔρδω]] καὶ [[τύραννος]] ὢν [[ὅμως]], O. C. 755; Xen. An. 1, 8, 23. 3, 1, 10; οἱ μὲν πρῶτοι [[ὅμως]] τρόπῳ τινὶ ἐστρατοπεδεύσαντο, 2, 2, 17, wozu man aus dem Vorigen ergänzen muß, »obwohl Alles geplündert war«; zu welcher Stelle Krüger Her. 1, 83 Thuc. 5, 61. 6, 70 Plut. Pericl. 34 vergleicht; γιγνώσκοντες, ὅτι πονηρά ἐστιν, [[ὅμως]] αὐτὰ πράττειν, Plat. Prot. 353 c; auch dem Participium voranstehend, Rep. VI, 445 d. – Verstärkt [[ὅμως]] γε μήν, [[ὅμως]] γε [[μέντοι]], Ar. Nub. 621 Ran. 61 u. öfter, wie Plat. Polit. 297 d Crit. 54 d.
}}
{{ls
|lstext='''ὅμως''': [[σύνδεσμος]] ἐκ τοῦ ὁμὸς (ἀλλὰ [[μετὰ]] διαφόρου τονισμοῦ), ἀλλ’ [[ὅμως]], καὶ [[ὅμως]], [[ὅμως]] ὡς καὶ νῦν, Λατ. tamen, χρησιμεύων [[ὅπως]] περιορίζῃ ὁλοκλήρους προτάσεις, Σαρπήδοντι δ’ [[ἄχος]] γένετο .. [[ὅμως]] δ’ οὐ λήθετο χάρμης Ἰλ. Μ. 393· [[ὅμως]] πιθοῦ μοι Σοφ. Ο. Τ. 1064, πρβλ. Ἀντ. 519· κοὐκ [[ἐπίδηλος]] [[ὅμως]], καὶ [[ὅμως]] οὐχὶ [[φανερός]], [[καταφανής]], Θέογν. 442· νῦν δὲ [[ὅμως]] θαρρῶ Πλάτ. Συμπ. 193Ε, κτλ.· - [[συχνάκις]] ἐνισχύεται δι’ ἄλλων μορίων, ἀλλ’ [[ὅμως]], Λατ. attamen, Πινδ. Π. 1. 163, Ἀριστοφ. Σφ. 1085, κτλ.· [[ὅμως]] μὴν (Δωρ. μὰν) Πινδ. Π. 2. 150, Πλάτ.· [[ὅμως]] μέντοι Πλάτ. Κρίτων 54D· [[ὅμως]] γε μὴν Ἀριστοφ. Νεφ. 631, 822 [[ὅμως]] γε μέντοι Σφ. 1344, Βάτρ. 61˙ ― ἐν χρήσει ἐλλειπτικῶς, [[πάντως]] μὲν οἴσεις οὐδὲν ὑγιές, ἀλλ’ [[ὅμως]] (ἐξυπ. οἰστέον) Ἀχ. 956, πρβλ. Flmsl. εἰς Εὐρ. Βάκχ. 1026. ΙΙ. [[συχνάκις]] τίθεται ἐν τῇ ἀποδόσει [[μετὰ]] τὸ καὶ εἰ (κεἰ) ἢ καὶ ἐὰν (κἄν), ὡς τὸ tamen [[μετὰ]] τὸ etsi ἢ quamquam, κεἰ τὸ μηδὲν [[ἐξερῶ]], φράσω δ’ [[ὅμως]] Σοφ. Ἀντ. 234, πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 933˙ ἀλλὰ τὸ [[ὅμως]], εἰ καὶ ἀνήκει εἰς τὴν ἀπόδοσιν, [[πολλάκις]] στενῶς συνάπτεται μὲ τὴν πρότασιν, μέμνησ’ Ὀρέστου, κεἰ θυραῖός ἐσθ’ [[ὅμως]], δηλ. κεἰθ. ἐστι, [[ὅμως]] μέμνησο [[αὐτόθι]] 115˙ λέξον..., κεἰ στένεις [[ὅμως]], δηλ. κεἰ στένεις, [[ὅμως]] λέξον, ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 295˙ κἂν [[ἄποπτος]] ᾖς [[ὅμως]], φώνημ’ [[ἀκούω]] Σοφ. Αἴ. 15˙ [[ἐνίοτε]] δὲ εὑρίσκεται καὶ ἐν τῇ προτάσει, [[ἐρημία]] με, κεἰ δίκαι’ [[ὅμως]] [[λέγω]], σμικρὸν τίθησι ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 957˙ ἐγὼ μὲν [[εἴην]], κεἰ πέφυχ’ [[ὅμως]] [[λάτρις]], ἐν τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένος Εὐρ. Ἑλ. 728. 2) ἡ [[πρότασις]] [[πολλάκις]] ἀντικαθίσταται διὰ μετοχῆς, [[ὕστερον]] ἀπικόμενοι ἱμείροντο [[ὅμως]] Ἡρόδ. 6. 120, πρβλ. 5. 63˙ κλῦθί μου νοσῶν [[ὅμως]] (δηλ. εἰ νοσεῖς [[ὅμως]] [[κλῦθι]]) Σοφ. Τρ. 1105)˙ καὶ ἐπιτεταμ., πιθοῦ, [[καίπερ]] οὐ στέργων [[ὅμως]] Αἰσχύλ. Θήβ. 712˙ ἱκνοῦμαι, καὶ [[γυνή]] περ οὖσ’ [[ὅμως]] Εὐρ. Ὀρ. 680˙ τάδ’ [[ἔρδω]], καὶ [[τύραννος]] ὢν [[ὅμως]] Σοφ. Ο. Κ. 851˙ ἐρήσομαι δέ, καὶ κακῶς πάσχουσ’ [[ὅμως]] Εὐρ. Μήδ. 280˙ ― [[ἐνίοτε]] καὶ προηγεῖται, [[τόλμα]]..., [[ὅμως]] ἄτλητα πεπονθώς, ἀντὶ [[καίπερ]] πεπονθώς, [[ὅμως]] [[τόλμα]], Θέογν. 1029˙ καὶ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, οἱ δέ... [[ὅμως]] (συνήθως [[ὁμῶς]]) [[ταῦτα]] πυνθανόμενοι ἀρρώδεον Ἡρόδ. 8. 74˙ οἱ [[τετρακόσιοι]]... [[ὅμως]] καὶ τεθορυβημένοι ξυνελέγοντο Θουκ. 8. 93, πρβλ. Ἡρόδ. 5. 63, Ξεν. Κύρ. 8. 2, 21˙ ― τὸ παρὰ Θουκ. 7. 75 [[εἶναι]] ἄξιον σημειώσεως, ἡ [[ἰσομοιρία]] τῶν κακῶν, ἔχουσά τινα [[ὅμως]]... κούφισιν, οὐδ’ ὣς ῥᾳδία ἐδοξάζετο. ΙΙΙ. [[συχνάκις]] χρησιμεύει εἰς ὁρισμὸν μεμονωμένων λέξεων, ὡς τὸ Λατ. quamvis, ἀπάλαμόν περ [[ὅμως]] ἐπὶ [[ἔργον]] ἐγείρει Ἡσ. Ἔργ. καὶ Ἡμ. 20˙ βαρέα δ’ οὖν [[ὅμως]] φράσω Αἰσχύλ. Θήβ. 810˙ κόλακι, δεινῷ θηρίῳ, [[ὅμως]] ἐπέμιξεν ἡδονὴν Πλάτ. Φαῖδρ. 240Β. IV. [[ὅμως]], ἐν χρήσει εἰς διακοπὴν λόγου, [[ὅμως]] δὲ φεῦγε [[μηδὲ]] μαλθακὸς γένῃ Αἰσχύλ. Εὐμ. 74. ― Ἴδε Κόντου Φιλολ. Ποικίλα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Αϳ, σ. 155-6.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv.</i><br />cependant, pourtant, néanmoins ; <i>d’ord. au commenc. de la prop.</i> : [[ὅμως]] [[δέ]] IL, [[ὅμως]] μέντοι PLAT cependant ; <i>placé après un autre mot</i> : [[οἱ]] μὲν [[οὖν]] πρῶτοι [[ὅμως]] τρόπῳ τινὶ ἐστρατοπεδεύσαντο XÉN cependant (bien que tout le matériel eût été pris) les premiers purent d’une façon qcque établir un camp ; κλῦθί μου νοσῶν [[ὅμως]] SOPH bien que tu sois malade, écoute-moi cependant ; [[λέξον]], [[κεἰ]] στένεις κακοῖς, [[ὅμως]] ESCHL quoique tu gémisses de ces maux, annonce-les cependant ; [[οἱ]] δὲ [[ἐν]] Σαλαμῖνι [[ὅμως]] [[ταῦτα]] πυνθανόμενοι ἀρρώδεον HDT ceux de Salamine, bien que recevant cet avis, étaient cependant encore très effrayés ; [[οἱ]] [[τετρακόσιοι]] [[ὅμως]] καὶ τεθορυβημένοι ξυνελέγοντο THC bien que dans un grand trouble, les Quatre-cents s’assemblèrent cependant ; <i>de même avec</i> [[ὅμως]] [[καί]] : ἔπεμπον [[ὅμως]] καὶ ξεινίους [[σφι]] ἐόντας HDT ils envoyèrent (une armée pour les chasser) quoique leurs hôtes.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], cf. <i>lat.</i> simul.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[ὁμός]]): [[yet]], Il. 12.393†.
}}
{{Slater
|sltr=[[ὅμως]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[none]] the [[less]] [[ὅμως]] δὲ (O. 10.9) [[[ὅμως]] ὦν ([[ὁμοίως]] Leutsch e Σ.) (O. 11.10) ] ἀλλ' [[ὅμως]] (P. 1.85) [[ὅμως]] μὰν (P. 2.82) “τραχεῖαν ἑρπόντων πρὸς ἔπιβδαν [[ὅμως]]” (P. 4.140) καὶ γὰρ αὐτὰ ποσσὶν [[ἄπεπλος]] ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς [[ὅμως]] ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων (N. 1.50) ἀλλ' [[ὅμως]] εὔχορδον ἔγειρε λύραν (N. 10.21) ἀλλ' [[ὅμως]] καύχαμα κατάβρεχε [[σιγᾷ]] (I. 5.51) ]δ' [[ὅμως]] ε[ fr. 169. 33. καὶ πολυκλείταν περ ἐοῖσαν [[ὅμως]] Θήβαν [[ἔτι]] [[μᾶλλον]] ἐπασκήσει fr. 194. 4.
}}
{{StrongGR
|strgr=adverb from the [[base]] of [[ὁμοῦ]]; at the [[same]] [[time]], i.e. (conjunctionally) [[notwithstanding]], [[yet]] [[still]]: and [[even]], [[nevertheless]], [[though]] [[but]].
}}
{{Thayer
|txtha=([[ὁμός]]), from [[Homer]] [[down]], [[yet]]; it occurs [[twice]] in the N. T. [[out]] of its [[usual]] [[position]] (cf. Winer s Grammar, § 61,5f.; Buttmann, § 144,23), viz. in τά ἄψυχα, [[καίπερ]] φωνήν διδόντα, [[ὅμως]], [[ἐάν]] διαστολήν ... [[πῶς]] κτλ. instruments [[without]] [[life]], [[although]] giving [[forth]] a [[sound]], [[yet]], [[unless]] [[they]] [[give]] a [[distinction]] in the sounds, [[how]] shall it be [[known]] etc., Fritzsche, Conject. spec. i., p. 52; cf. Meyer at the [[passage]]; (Winer's Grammar, 344 (323)); [[again]], [[ὅμως]] ἀνθρώπου ... [[οὐδείς]] ἀθετεῖ for ἀνθρώπου κεκυρωμένην διαθήκην, [[καίπερ]] ἀνθρώπου οὖσαν, [[ὅμως]] [[οὐδείς]] κτλ., a [[man]]'s established [[covenant]], [[though]] it be [[but]] a [[man]]'s, [[yet]] no [[one]], etc. [[ὅμως]] [[μέντοι]], [[but]] [[yet]], [[nevertheless]], (cf. Winer's Grammar, 444 (413)), John 12:42.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὅμως:''' σύνδ. από το [[ὁμός]] (με διαφορετικό όμως τονισμό)·<br /><b class="num">I.</b> [[αλλά]] όμως, και όμως, [[μολονότι]], [[ωστόσο]], Λατ. [[tamen]], σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ. κ.λπ.· [[συχνά]] ενισχύεται με άλλα μόρια, ἀλλ' [[ὅμως]], Λατ. [[attamen]], [[ωστόσο]], παρ' όλα αυτά, σε Αριστοφ. κ.λπ.· <i>ὅμωςμήν</i>, [[ὅμως]] [[μέντοι]], σε Πλάτ.· [[ὅμως]] γε [[μήν]], [[ὅμως]] γε [[μέντοι]], σε Αριστοφ.· χρησιμ. ελλειπτικά, <i>οἴσεις οὐδὲν ὑγιές</i>, ἀλλ' [[ὅμως]] (ενν. <i>οἰστέον</i>), στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> ως [[απόδοση]] [[μετά]] τα <i>καὶ εἰ</i> ή καὶ [[ἐάν]], όπως το [[tamen]] [[μετά]] τα [[etsi]] ή [[quamquam]], [[κεἰ]] τὸ μηδὲν [[ἐξερῶ]], φράσω δ' [[ὅμως]], και αν [[ακόμη]] δεν μιλήσω ξεκάθαρα, όμως θα μιλήσω, σε Σοφ.· ομοίως, κλῦθί μου νοσῶν [[ὅμως]] (δηλ. <i>εἰ νοσεῖς</i>, [[ὅμως]] [[κλῦθι]]), στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> λέγεται για να ορίσει μεμονωμένες λέξεις, Λατ. [[quamvis]], ἀπάλαμόν περ [[ὅμως]], όσο [[αβοήθητος]] και αν είναι, σε Ησίοδ. κ.λπ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὅμως:''' однако, тем не менее, все же, все-таки (intens. ὅ. δέ, ὅ. [[μέντοι]], ὅ. [[μήν]], ἀλλ᾽ ὅ. и проч.) (οἱ [[τετρακόσιοι]], ὅ. καὶ τεθορυβημένοι, ξυνελέγοντο Thuc.): [[νῦν]] δὲ ὅ. θαρρῶ Plat. теперь же я полон мужества; κλῦθί μου νοσῶν ὅ. Soph. хотя ты и страдаешь, все же выслушай меня.
}}