View source for κωκύω

{{LSJ1
|Full diacritics=κωκύω
|Medium diacritics=κωκύω
|Low diacritics=κωκύω
|Capitals=ΚΩΚΥΩ
|Transliteration A=kōkýō
|Transliteration B=kōkyō
|Transliteration C=kokyo
|Beta Code=kwku/w
|Definition=[v. fin.], fut. -ύσω <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1313</span>, -ύσομαι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span> 1222</span>: aor. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἐκώκῡσα <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>28</span>; Ep. κώκυσα <span class="bibl">Il.18.37</span>:—Med., <span class="title">AP</span>7.412 (Alc. Mess.):—<b class="b2">shriek, wail</b>, in Ep. and Trag. always of women, <span class="bibl">Il.18.37</span>, <span class="bibl">Od.2.361</span>, etc.; κλαῖον καὶ ἐκώκῠον <span class="bibl">19.541</span>: freq. with Adv., λίγ' ὲκώκῠε <span class="bibl">Il.19.284</span>, cf. <span class="bibl">Od.4.259</span>, etc.; <b class="b3">ὀξὺ δὲ κωκύσασα</b> (opp. <b class="b3">βαρὺ στενάχων</b>, of the man) <span class="bibl">Il.18.71</span>; κώκῡσεν δὲ μάλα μέγα <span class="bibl">22.407</span>: also in late Prose, Plu.2.357c, etc.; even of men, <span class="bibl">Luc.<span class="title">DMort.</span>21.1</span>, <span class="bibl">Longus 2.21</span>; and so Ar., as an execration, μακρὰ κωκύειν κελεύω σε <span class="bibl"><span class="title">Ra.</span>34</span>; οἰμώζοι γ' ἂν καὶ κωκύοι <span class="bibl"><span class="title">Ec.</span>648</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> c. acc., <b class="b2">lament</b> or <b class="b2">shriek over</b> one dead, also prop. of women, κώκυσ' ἐν λεχέεσσιν ἑὸν πόσιν <span class="bibl">Od.24.295</span>; ἐμὴν μοῖραν κ. <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1313</span>, cf. <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>28</span>, al.: Com., of men, κωκύσεσθε τὰς τρίχας μακρά <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>1222</span>: also in late Prose, as <span class="bibl">Porph.<span class="title">Abst.</span>4.9</span>, etc. (Cf. Skt. <b class="b2">káuti</b> 'cry' (intens. <b class="b2">kokūyatē</b>), Lith. <b class="b2">kaũkli</b> 'shriek', etc.) [ῠ in Hom. before a vowel, ῡ before a conson. (v. supr.): later ῡ sts. before a vowel, κωκῡοι Ar.<span class="title">Ec.</span>l.c., κωκῡουσα <span class="bibl">Bion 1.23</span>, <span class="bibl">Q.S.3.779</span>, <b class="b3">κωκῡεσκε</b> ib.<span class="bibl">460</span>.]</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1541.png Seite 1541]] heulen, schreien, <b class="b2">wehklagen</b>; ἀμφ' αὐτῷ χυμένη λίγ' ἐκώκυε Il. 19, 284, vgl. Od. 8, 527; [[μάλα]] μέγα Il. 22, 407; καὶ [[κλαίω]] Od. 19, 541, öfter; c. accus., <b class="b2">beweinen</b>, [[εἶμι]] κἀν δόμοισι κωκύσουσ' ἐμὴν Ἀγαμέμνονός τε μοῖραν Aesch. Ag. 1286; τοῦτον [[μήτε]] κτερίζειν [[μήτε]] κωκῦσαί τινα Soph. Ant. 204, vgl. 1288; Ar. μακρὰ κωκύσεσθε, Lys. 1222; Ran. 34; sp. D., ὀξὺ κωκύουσα Bion. 1, 23; auch in späterer Prosa, Luc. D. Mort. 10, 12 Tex. 15, Plut. – [Υ im praes. u. impf. bei Hom. kurz, wird erst Ar. Lys. 648 in κωκύοι, Alc. Hess. 19 (VII, 412) in κωκύεται, Bion. 1, 23 in κωκύουσα, und zuweilen bei Qu. Sm. lang; vgl. Spitzner vers. her. p. 256.]
}}
{{ls
|lstext='''κωκύω''': ἴδε ἐν τέλ., μέλλ. -ύσω, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1313, -ύσομαι Ἀριστοφ. Λυσ. 1222· ἀόρ. ἐκώκῡσα, Ἐπικ. κώκυσα Ὅμ., Σοφ. ― Μέσ., Ἀνθ. Π. 7. 412. (Πιθ. [[τύπος]] μετ’ ἀναδιπλασιασμοῦ, πρβλ. Σανσκρ. kû (kâuti) [[κράζω]], [[μετὰ]] τοῦ ἐπιτατικοῦ kôkuyatê.) Κραυγάζω μετ’ ὀδύνης, θρηνῶ, παρ’ Ὁμ. καὶ τοῖς Τραγ., ἀείποτε ἐπὶ γυναικῶν, ὡς Ἰλ. Σ. 37, Ὀδ. Β. 361, κτλ.· κλαῖον καὶ ἐκώκῠον Τ. 541· [[συχνάκις]] μετ’ ἐπιρρ., λίγ’ ἐκώκῠε Ἰλ. Τ. 284, πρβλ. Ὀδ. Δ. 259, κτλ.· ὀξὺ δὲ κωκύσασα (ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ βαρὺ στενάχων, ἐπὶ τοῦ ἀνδρός), Ἰλ. Σ. 71· κώκῡσεν δὲ [[μάλα]] μέγα Χ. 407· [[ὡσαύτως]] παρὰ μεταγεν. πεζολόγοις, ὡς Πλούτ. 2. 357C, κτλ.· ἔτι καὶ ἐπὶ ἀνδρῶν, Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 21. 1· οὕτω καὶ ὁ Ἀριστοφ., ὡς [[κατάρα]], μακρὰ κωκύειν [[κελεύω]] σε Βάτρ. 34· οἰμώζοι γ’ ἂν καὶ κωκύοι Ἐκκλ. 648. 2) μετ’ αἰτ., θρηνῶ [[μετὰ]] [[μεγάλης]] φωνῆς, «ξεφωνίζω» [[ἐπάνω]] εἰς νεκρόν, [[ὡσαύτως]] [[κυρίως]] ἐπὶ γυναικῶν, κώκυσ’ ἐν λεχέεσσιν ἑὸν πόσιν Ὀδ. Ω. 295· ἐμὴν μοῖραν κ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1314. πρβλ. Σοφ. Ἀντ. 28. 204, 1302· ― κωμικῶς ἐπὶ ἀνδρῶν κωκύσεσθε τὰς τρίχας μακρὰ Ἀριστοφ. Λυσ. 1222. ― [[ὡσαύτως]] παρὰ μεταγεν. πεζολόγοις, ὡς Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 10. 12, κτλ. ῠ παρ’ Ὁμ. πρὸ φωνήεντος, ῡ πρὸ συμφώνου, ἴδε τὰ ἀνωτέρω παραδείγματα· ἀκολούθως ῡ [[ἐνίοτε]] πρὸ φωνήετος, κωκῡ΄οι Ἀριστοφ. Ἐκκλ. ἔνθ’ ἀνωτ.· κωκῡ΄ουσα Βίων 1. 23, Κόϊντ. Σμ.· κωκῡ΄εσκε [[αὐτόθι]] 3. 460.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> κωκύσω <i>et</i> κωκύσομαι, <i>ao.</i> ἐκώκυσα, <i>pf. inus.</i><br /><b>1</b> <i>intr.</i> pousser des cris de douleur, se lamenter;<br /><b>2</b> <i>tr.</i> pleurer sur, se lamenter sur, acc..<br />'''Étymologie:''' R. Κυ, crier.
}}
{{Autenrieth
|auten=aor. κώκῦς(ε), [[part]]. κωκύσᾶσα: [[wail]], [[always]] of women's voices; [[sometimes]] trans., ‘[[bewail]],’ τινά, Od. 24.295.
}}
{{grml
|mltxt=[[κωκύω]] (Α)<br />([[κυρίως]] για γυναίκες)<br /><b>1.</b> [[κλαίω]] [[δυνατά]], [[θρηνώ]] («ἀμφ' αύτῷ χυμένη λίγ' ἐκώκυε», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[μοιρολογώ]] νεκρό με δυνατές φωνές («ἀλλ' [[εἶμι]] κἀν θανοῡσι κωκύσουσ' ἐμὴν Ἀγαμέμνονός τε μοῑραν», <b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κυ</i>-<i>κύ</i>-<i>ω</i>, με [[ανομοίωση]]<br />το ρ. εμφανίζει τη μηδενισμένη [[βαθμίδα]] <i>ku</i>-της ΙΕ ρίζας <i>keu</i>- «[[ουρλιάζω]], [[κλαίω]]» και επιτατικό αναδιπλασιασμό (<i>κυ</i>-). Συνδέεται με αρχ. ινδ. <i>kauti</i>, <i>kok</i><i>ū</i><i>yate</i> «[[κραυγάζω]]», λιθουαν. <i>kaukti</i> «[[ουρλιάζω]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''κωκύω:''' μέλ. -ύσω [ῡ], <i>-ύσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκώκῡσα</i>, Επικ. <i>κώκῡσα</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[ουρλιάζω]], [[κραυγάζω]], [[θρηνώ]], [[οδύρομαι]], [[κυρίως]] για τις γυναίκες, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[θρηνώ]] πάνω σε νεκρό, σε Ομήρ. Οδ., Αισχύλ., Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''κωκύω:''' (ῡ и ῠ) (fut. тж. κωκύσομαι)<br /><b class="num">1)</b> вопить, рыдать (ἐγὼ [[κλαῖον]] καὶ ἐκώκυον Hom.): μακρὰ κ. κελεύειν τινά Arph. заставить кого-л. горько плакать, т. е. избить до полусмерти;<br /><b class="num">2)</b> горько оплакивать (ἑὸν πόσιν Hom.; ἐμὴν μοῖραν Aesch.; τοῦ Μεγαρέως [[λάχος]] Soph.).
}}
{{elnl
|elnltext=κωκύω, ep. aor. κώκυσα, m. n. van vrouwen huilen, jammeren, ook med. om... huilen, met acc. of met περί + gen.
}}