View source for Ἀπόλλων

{{LSJ1
|Full diacritics=Ἀπόλλων
|Medium diacritics=Ἀπόλλων
|Low diacritics=Απόλλων
|Capitals=ΑΠΟΛΛΩΝ
|Transliteration A=Apóllōn
|Transliteration B=Apollōn
|Transliteration C=Apollon
|Beta Code=&#42;)apo/llwn
|Definition=ὁ, <span class="title">Apollo</span>: gen. ωνος (also ω <span class="title">An.Ox.</span>3.222): acc. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> Ἀπόλλω <span class="title">IG</span>1.9, al., <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>214</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1091</span>, <span class="bibl"><span class="title">Tr.</span>209</span> (lyr.) (mostly in adjurations, <b class="b3">νὴτὸν Ἀπόλλω</b>, etc.), Ἀπόλλωνα <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>624a</span>, freq. later, <span class="bibl">Agatharch.7</span>, etc.: voc. Ἄπολλον <span class="bibl">Alc.1</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>159</span>(lyr.), <span class="bibl">Cratin.186</span>, etc.; Ἀπόλλων <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span>559</span>; cf. <b class="b3">Ἀπέλλων, Ἄπλουν</b>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Pythag. name of a number, <span class="bibl">Porph.<span class="title">Abst.</span>2.36</span>.</span>
}}
{{ls
|lstext='''Ἀπόλλων''': ὁ, γεν. -ωνος, ἀλλὰ καὶ -ω ἐν Ἀν. Ὀξ. 3. 222: αἰτ. Ἀπόλλω Αἰσχύλ. Ἱκ. 214, Σοφ. Ο. Κ. 1091, Τρ. 209· (ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν ὅρκοις, νὴ τὸν Ἀπόλλω κτλ.) Ἀπόλλωνα Πλάτ. Νόμ. 624Α, καὶ [[συχν]]. παρὰ μεταγεν.: κλητ. Ἄπολλον Ἀλκαῖος 1, Αἰσχύλ. Θήβ. 159, Κρατῖνος ἐν «Πυτίνῃ» 7, κτλ., [[Ἀπόλλων]] Αἰσχύλ. Χο. 559. [Ἡ πρώτη συλλαβὴ [[εἶναι]] βραχεῖα ἂν καὶ ἐν ταῖς τετρασυλλάβ. πτώσεσιν ὁ [[Ὅμηρος]] λαμβάνει αὐτὴν ὡς [[μακράν]], Ἰλ. Α. 14, 21, κ. ἀλλ.]. Ὁ [[Ἀπόλλων]] ἦν υἱὸς τοῦ Διὸς καὶ τῆς Λητοῦς, ἀδελφὸς δὲ τῆς Ἀρτέμιδος, γεννηθεὶς κατὰ μὲν τὴν Ἰλιάδα (Δ 101) ἐν Λυκίᾳ, κατὰ δὲ τοὺς Ὁμηρ. ὕμνους (Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 49 κἑξ.) καὶ μετεγεν. συγγραφ. ἐν Δήλῳ· ἀπεικονίζεται δὲ ἀεὶ νεαρὸς [[μετὰ]] κυμαινομένης [[κόμης]], Ὀδ. Τ. 86. Παρ’ Ὁμήρῳ [[εἶναι]] ὁ δοτὴρ τῆς μαντοσύνης (Ἰλ. Α. 72), παρέχει εἰς τοὺς ῥαψῳδοὺς γνῶσιν τοῦ παρελθόντος καὶ θεωρεῖται ὡς μουσηγέτης, Ἰλ. Α. 603, πρβλ. [[εὐλύρας]], χρυσολύρας, φορμικτής: [[εἶναι]] [[ὡσαύτως]] θεὸς τῆς τοξικῆς, ὄθεν καὶ καλεῖται [[ἀργυρότοξος]], [[κλυτότοξος]], [[ἕκατος]], [[ἑκατηβόλος]], κτλ.· πρὸς δὲ καὶ τῆς ἰατρικῆς, πρβλ. [[Παιάν]], [[ἰατρός]], [[ἰατρόμαντις]]. Ὁ [[αἰφνίδιος]] [[θάνατος]] τῶν ἀνδρῶν ἀπεδίδετο εἰς τὰ ἀγανὰ [[αὐτοῦ]] βέλεα, ὡς ὁ τῶν γυναικῶν εἰς τὴν Ἄρτεμιν· ἐν δὲ τῇ Ἰλ. Α. 50 κἑξ. τὰ βέλη [[αὐτοῦ]] παρίστανται ὡς προξενοῦντα φοβερὸν λοιμόν. Πρβλ. Φοῖβος, [[Σμινθεύς]], Λύκειος. Δὲν ἐταυτίσθη δὲ [[μετὰ]] τοῦ Ἡλίου, εἰ μὴ ἀργὰ μόνον, βεβαίως οὐχὶ πρὸ τῶν χρόνων τοῦ Αἰσχύλου. Λεπτομερὴς περιγραφὴ τῶν προσόντων τοῦ ἐνδόξου τούτου θεοῦ εὕρηται ἐν Πινδ. Π. 5. 85 κἑξ. Τὸ [[ὄνομα]] [[αὐτοῦ]] κατ’ Ἀρχίλ. 23 παράγεται ἐκ τοῦ [[ἀπόλλυμι]]. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1082, Εὐρ. 781, 11 κἑξ., ἀλλ΄ ἴδε Μυλλέρου π. Δωρ. 2. 6. § 6: - Ἴδε κατάλογον τῶν ὀνομάτων [[αὐτοῦ]] καὶ ἰδιοτήτων ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. τ. 4. Πίνακ. ΙΙΙ.
}}
{{bailly
|btext=ωνος (ὁ) :<br />Apollon, <i>dieu de la musique, des arts et de la poésie</i>.<br />'''Étymologie:''' p. Ἀπέλλων, <i>litt.</i> qui éloigne le mal, de [[ἀπέλλω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=Ἀπόλλωνος: [[Apollo]], [[son]] of [[Zeus]] and [[Leto]], and [[brother]] of [[Artemis]], [[like]] her [[bringing]] [[sudden]], [[painless]] [[death]] (see [[ἀγανός]]); [[god]] of the [[sun]] and of [[light]], [[Φοῖβος]], [[λυκηγενής]], of [[prophecy]] (his [[oracle]] in [[Pytho]], Od. 8.79), Il. 1.72, Od. 8.488; [[but]] [[not]] in [[Homer]] [[specifically]] [[god]] of [[music]] and [[leader]] of the Muses, [[though]] he delights the [[divine]] [[assembly]] [[with]] the strains of his [[lyre]], Il. 1.603; [[defender]] of the Trojans and [[their]] [[capital]], and of [[other]] towns in the [[Trojan]] [[domain]], Cilla, Chryse, Il. 1.37, Il. 4.507; epithets, [[ἀκερσεκόμης]], [[ἀφήτωρ]], [[διΐφιλος]], [[ἑκατηβόλος]], [[ἕκατος]], [[ἑκηβόλος]], [[ἑκάεργος]], [[ἰήιος]], [[κερδῷος]], [[λᾶοσσός]], [[παιήων]], [[χρῦσάορος]], [[Σμινθεύς]], [[Φοῖβος]].
}}
{{Slater
|sltr=<b>ᾰπόλλων</b> (-ων, -ωνος, -ωνι, -ωνα, -ον) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> ὑπ' Ἀπόλλωνος γλυκείας πρῶτον ἔψαυσ Ἀφροδίτας sc. Euadne (O. 6.35) δᾶμον Ὑπερβορέων Ἀπόλλωνος θεράποντα (O. 3.16) ἔννεπε δ' εὐθὺς [[Ἀπόλλων]] as Pythian [[oracle]] (O. 8.41) (Χάριτες) χρυσότοξον [[θέμεναι]] [[πάρα]] [[Πύθιον]] Ἀπόλλωνα θρόνους (O. 14.11) χρυσέα [[φόρμιγξ]], Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπλοκάμων σύνδικον Μοισᾶν [[κτέανον]] (P. 1.1) Κίνυραν, τὸν ὁ χρυσοχαῖτα [[προφρόνως]] ἐφίλησ' [[Ἀπόλλων]] (P. 2.16) [[εἰς]] Ἀίδα δόμον ἐν θαλάμῳ κατέβα, τέχναις Ἀπόλλωνος sc. Koronis (P. 3.11) τότ' ἔειπεν [[Ἀπόλλων]] (P. 3.40) [[οὐκ]] ἀποδάμου Ἀπόλλωνος τυχόντος [[ἱέρεα]] χρῆσεν (P. 4.5) τῷ μὲν [[Ἀπόλλων]] ἅ τε Πυθὼ [[κῦδος]] ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν ἱπποδρομίας (P. 4.66) “οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]]” (P. 4.87) ἐξ Ἀπόλλωνος δὲ φορμιγκτὰς ἀοιδᾶν πατὴρ ἔμολεν, [[εὐαίνητος]] [[Ὀρφεύς]] (P. 4.176) ἐπ' Ἀπόλλωνός τε κράνᾳ in [[Cyrene]] (P. 4.294) ὁ δ' [[ἀρχαγέτας]] [[Ἀπόλλων]] [[since]] his [[oracle]] [[ordered]] the [[foundation]] of [[Cyrene]] (P. 5.60) Ἄπολλον, τεᾷ, Καρνήἰ, ἐν δαιτὶ (Boeckh: Καρνεῖ（ε) codd.: at [[Cyrene]]) (P. 5.79) Ἐρεχθέος ἀστῶν, Ἄπολλον, οἳ τεὸν δόμον Πυθῶνι δίᾳ θαητὸν ἔτευξαν (i. e. the Alkmaionidai: cf. [[Herod]]., 5. 62) (P. 7.10) δμᾶθεν δὲ κεραυνῷ τόξοισί τ' Ἀπόλλωνος (sc. οἱ [[Γίγαντες]]) (P. 8.18) [[εὐρυφαρέτρας]] [[ἑκάεργος]] [[Ἀπόλλων]] (P. 9.28) Ἄπολλον (P. 10.10) Ψπερβορέων . ὧν θαλίαις ἔμπεδον εὐφαμίαις τε μάλιστ' [[Ἀπόλλων]] χαίρει (P. 10.35) φόρμιγγ' [[Ἀπόλλων]] ἑπτάγλωσσον χρυσέῳ πλάκτρῳ διώκων [[ἁγεῖτο]] παντοίων νόμων (N. 5.24) [[μείς]] τ' [[ἐπιχώριος]], ὃν φίλησ [[Ἀπόλλων]] (παρ' Αἰγινήταις [[Δελφίνιος]] μὴν ἄγεται Δελφινίου Ἀπόλλωνος [[ἱερός]]. Σ.) (N. 5.44) κωμάσομεν παρ' Ἀπόλλωνος Σικυω- νόθε, Μοῖσαι, τὰν νεόκτιστον ἐς Αἴτναν i. e. [[from]] the [[temple]] of [[Apollo]] at Sikyon, [[where]] were held the games called Pythia (N. 9.1) ἐν Κρίσᾳ δ' εὐρυσθενὴς εἶδ [[Ἀπόλλων]] μιν [[πόρε]] τἀγλαίαν (I. 2.18) ἐν χρόνῳ δ' ἔγεντ [[Ἀπόλλων]] fr. 33b = fr. 147 Schr. ὧραι [Ἀπόλ]λωνι δαῖτα φιλησιστέφανον ἄγοντες (Pae. 1.8) [παι]ᾶνα [δι]ώξω Δηρηνὸν Ἀπόλλωνα [[πάρ]] τ' Ἀφρο[δίταν at [[Abdera]] Πα. 2. . ἰήιε, Δάλἰ Ἄπολλον (Pae. 5.1) 1, 3, . [[ἔσχον]] Δᾶλον, [[ἐπεί]] [[σφιν]] [[Ἀπόλλων]] δῶκεν ὁ χρυσοκόμας Ἀστερίας [[δέμας]] οἰκεῖν (Pae. 5.40) κατέβαν στεφάνων καὶ θαλιᾶν τροφὸν [[ἄλσος]] Ἀπόλλωνος at [[Delphi]] Πα. . 1. πρὸ πόνων δέ κε μεγάλων Δαρδανίαν ἔπραθεν, εἰ μὴ φύλασσεν [[Ἀπόλλων]] (Pae. 6.91) Ἀπόλλωνί γ[ (Pae. 7.5) Ἄπολλο[ν Πα. 7B. 1. κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος (Pae. 8.13) ][[ἄναξ]] Ἄπολλον[ (Pae. 16.2) ὁ Μοισαγέτας με [[καλεῖ]] χορεῦσαι [[Ἀπόλλων]] fr. 94c. 2. παιηο[ν- ] Ἀπόλλωνί τε καὶ[ fr. 140b. 10. ὀρχήστ' ἀγλαίας ἀνάσσων, εὐρυφάρετῤ Ἄπολλον fr. 148. ]εν [[γάρ]], Ἄπολλον[ fr. 215. 8. ]Ἀπόλλωνι μὲν θ[ ?fr. 333a. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[Apollo]] Agreus or Nomios; cf. Serv. ad Virg. Georg. 1. 14, = Hes. fr. 129. R={3}. “θήσονταί τέ νιν (sc. Ἀρισταῖον) ἀθάνατον, Ζῆνα καὶ ἁγνὸν [[Ἀπόλλων]], [[ἀνδράσι]] [[χάρμα]] φίλοις, ἄγχιστον ὀπάονα μήλων, Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ' Ἀρισταῖον καλεῖν” (P. 9.64) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[test]]., v. fr. 51a, fr. 55, fr. 56, fr. 100.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ωνος, ὁ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. y panf. Ἀπέλον <i>SEG</i> 11.689 (Amiclas VII a.C.), <i>SEG</i> 11.926 (Giteon V a.C.), <i>IPamph</i>.3.30 (Silion IV a.C.); [[Ἀπέλλων]] <i>IG</i> 5(1)145 (Amiclas III a.C.), <i>ICr</i>.1.16.5.49 (Lato II a.C.); chipr. Ἀπείλων <i>IChS</i> 215 (Tamaso IV a.C.); tes. [[Ἄπλουν]] <i>SEG</i> 25.679 (Argisa), Pl.<i>Cra</i>.405c<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [gener. ᾰ- pero ᾱ- <i>Il</i>.1.14, etc.]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [voc. Ἄπολλον <i>Od</i>.4.341, Alc.307, A.<i>Th</i>.159, Cratin.198; ac. Ἀπόλλω S.<i>OC</i> 1091, <i>IG</i> 12(3).536 (Tera), Ἀπέλω Epil.3.2; gen. Ἀπόλλω <i>An.Ox</i>.3.222]<br /><b class="num">I</b> sg. [[Apolo]]<br /><b class="num">1</b> el dios, hijo de Zeus y Leto <i>Il</i>.1.14, <i>Od</i>.3.279, 4.341, <i>h.Ap</i>.1, Hes.<i>Th</i>.14, <i>Op</i>.771, <i>Sc</i>.58, <i>Fr</i>.25.12, Alcm.49, 50, Stesich.55.2, Alc.307, A.<i>Ch</i>.559, S.<i>OC</i> 1091, Call.<i>Ap</i>.1<br /><b class="num">•</b>ὁ Ἀ. tít. de una comedia de Filemón, Philem.10<br /><b class="num">•</b>recibe una serie de epít. que revelan dif. realidades:<br /><b class="num">a)</b> advoc. locales gener. c. culto Ἀ. [[Ἀβαῖος]] A. Abeo</i> de Abas (Fócide), Hsch.s.u. [[Ἄβαι]], Ἀ. [[Ἀειγενέτης]] A. Eternamente renovado</i> de Camiro (Rodas), Macr.<i>Sat</i>.1.17.35, Ἀ. [[Αἰγιλεύς]] A. Egileo</i> de Egilia <i>IG</i> 5(1).948, Ἀ. [[Ἀκραίφιος]] A. Acrefio</i> de Acrefia (Beocia), St.Byz.s.u. [[Ἀκραιφία]], Ἀ. [[Ἀκρίτας]] A. Acrita e.d. de la ciudadela</i> de Esparta, Paus.3.12.8, Ἀ. [[Ἀλασιώτας]] A. Alasiota</i> de Tamaso (Chipre) <i>IChS</i> 216b.4, Ἀ. [[Ἀλεύς]] A. Aleo</i> de Alo o bien defensor</i> en Tarento <i>REG</i> 76.1963.191.315 (Tarento IV a.C.);<br /><b class="num">b)</b> epít. que reflejan el sincretismo c. dioses locales o la incorporación de éstos a la figura de Apolo Ἀ. [Γ] αδηνός A. Gadeno</i> de la Pelasgiótide, prob. divinidad tracia identificada c. Apolo <i>IG</i> 9(2).1076 (Pelasgiótide), Ἀ. Κάρνειος, Καρνήϊος A. Carneo</i> deriv. de un antiguo dios Carno, epít. extendido por todo el dominio dorio, Pi.<i>P</i>.5.79, Paus.2.10.2;<br /><b class="num">c)</b> advoc. gener. sin culto ref. a sus hazañas Ἀ. [[Ἀργειφόντης]] A. Argifonta e.d. Matador de Argos o Matador del dragón</i> (pero cf. etim. de [[Ἀργειφόντης]] s.u.) S.<i>Fr</i>.1024, Ἀ. [[Γιγαντολέτης]] A. Gigantoleta e.d. Matagigantes</i>, <i>AP</i> 9.525.4;<br /><b class="num">d)</b> epít. poét. ref. a su figura o pers. Ἀ. Ἀβροχαίτης A. Habroqueta e.d. A. de delicada cabellera</i>, <i>AP</i> 9.525.2, Ἀ. Ἀγλαόμορφος A. Aglaomorfo e.d. A. de bellas formas</i>, <i>AP</i> 9.525.2;<br /><b class="num">e)</b> frec. los epít. aplicados a A. se aplican tb. a otros dioses Ἀ. [[Ἀκταῖος]] A. Acteo e.d. Costero</i> Str.13.1.13, Ἀ. Ἀποτρόπαιος A. Apotropeo o Apotropaico e.d. El que aleja el mal</i> Ar.<i>V</i>.161, <i>Au</i>.61, <i>Pl</i>.359, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.4852, Ἀ. Ἀρχηγέτης (dór. [[ἀρχαγέτας]]) A. Arquégeta e.d. Fundador</i> Pi.<i>P</i>.5.60 (de Cirene), Th.6.3 (de Naxo en Sicilia), etc. Para otros epít. de Apolo v. s.uu.<br /><b class="num">2</b> entre los pitagóricos n. de un número, Porph.<i>Abst</i>.2.36.<br /><b class="num">3</b> n. de un mes. prob. el mismo que [[Ἀπελλαῖος]] q.u. <i>GDI</i> 1931.1 (Delfos).<br /><b class="num">II</b> plu.<br /><b class="num">1</b> [[Apolos]] ref. a los dif. cultos del dios <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1945 (I d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[apolos]] e.d. [[jóvenes hermosos]], <i>Vit.Aesop.G</i> 16, v. Ἀπόλλωνος ἄκρον, ἱερόν, νῆσος, πόλις.
}}
{{lsm
|lsmtext='''Ἀπόλλων:''' ὁ, γεν. <i>-ωνος</i>, αιτ. <i>Ἀπόλλωνα</i>, συγκεκ. <i>Ἀπόλλω</i>, κλητ. <i>Ἄπολλον</i> (η πρώτη συλλ. είναι [[μακρά]] στον Όμηρ. [[χάριν]] του μέτρου)· ο [[θεός]] Απόλλων, [[γιος]] του [[Δία]] και της Λητούς, [[αδελφός]] της Αρτέμιδος, σε Όμηρ. κ.λπ.· στον Όμηρ., οι άνδρες που βρίσκουν αιφνίδιο θάνατο λέγεται ότι φονεύονται από τα <i>ἀγανὰ βέλεα</i> του Απόλλωνα· πρβλ. [[Ἄρτεμις]].
}}
{{elru
|elrutext='''Ἀπόλλων:''' ωνος ὁ (ᾰ; voc. Ἄπολλον; арх. acc. - в клятвах - Ἀπόλλω) Аполлон (сын Зевса и Лето, брат-близнец Артемиды, рожденный на о-ве Делос, бог света, пророческого дара, поэзии и врачевания, хранитель стад, предводитель Муз - [[Μουσηγέτης]], - впосл. отожд. с Гелиосом; его эпитеты у Hom.: [[Σμινθεύς]] «истребитель мышей», [[Φοῖβος]] «бог света», [[λυκηγενής]] «светорожденный», [[ἀφήτωρ]], [[ἑκάεργος]], [[ἕκατος]], [[ἑκατηβόλος]] и [[ἑκηβόλος]] «стрелок», [[κλυτότοξος]] «со славным луком», [[ἀργυρότοξος]] «сребролукий», [[χρυσάορος]] «с золотым мечом», [[ἀκερσεκόμης]] «длиннокудрый», [[ἄναξ]] «владыка»): ναὶ (тж. μὰ и νὴ) τὸν Ἀπόλλω! Xen., Arph. клянусь Аполлоном!
}}
{{etym
|etymtx=-ωνος<br />Grammatical information: m.<br />Meaning: gods name (Il.)<br />Other forms: Voc. <b class="b3">῎Απολλον</b>.<br />Dialectal forms: In Myc. perh. ]<b class="b2">perjo[ \/A]pely[on-</b>\/, Ruijgh Études 56. <b class="b3">Ἀπέλλων</b> (Dor.), <b class="b3">Ἀπείλων</b> (Cypr.), <b class="b3">Ἄπλουν</b> (Thess.)<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: Since J. Schmidt KZ 32, 327ff. explained from the voc. <b class="b3">Ἄπολλον</b>, itself assimilated from <b class="b3">Ἄπελλον</b>, cf. PN <b class="b3">Ἀπελλίων</b>, <b class="b3">Ἀπελλῆς</b> etc. Cypr. <b class="b3">Ἀπείλων</b> points to <b class="b3">*Ἀπέλι̯ων</b> as the basis of Dor. <b class="b3">Ἀπέλλων</b>; Thess. <b class="b3">Ἄπλουν</b> perhaps from (Pre-Greek) Apel-on- (Ruijgh, ap. Beekes, below).- There is no IE etymology. One tried connection with <b class="b3">*ἄπελος</b> [[Kraft]], (in <b class="b3">ὀλιγηπελίη</b>, q.v.) and Germanic e. g. in awno. [[afi]] n. [[Kraft]] (Kretschmer Glotta 13, 242 A. 1; 15,191; 18, 205; 27, 32; 31, 102); also Illyrian PN, as Mag-aplinus, Aplo etc. (Krahe IF 57, 117f.). Criticism by Sommer IF 55, 176 A. 2 and Nilsson, s. below). - Improbable Solders Arch. f. Religionswiss. 32, 142ff. (to <b class="b3">ἀπέλλαι σηκοί</b> H., orig. "Steinfügung", from <b class="b3">α</b> copulativum and <b class="b3">πέλλα λίθος</b> H., because of the holy stones in the cult of Apollon; s. Kretschmer Glotta 27, 32). See also Bq. As Apollon was assumed to come from Asia Minor, one looked there for a connection. But Lyd. Pλdans Artimuk (s. on <b class="b3">Ἄρτεμις</b>) had initial <b class="b2">q-</b>. - Cf. Nilsson Gr. Rel. 1, 498ff. (esp. 523ff.); Chantraine L'Ant. class. 22, 68. - Burkert's idea that the name was derived from <b class="b3">ἀμέλλαι</b> is impossible (Beekes, Journ. Anc. Near Eastern Rel. 2, 2003). The name is prob. Pre-Greek, and Hitt. <b class="b2">]appaliunas</b>, in a treaty between Alaksandus of Wilusa and the Hittite king, may well be the Pre-Greek proto-form ([[Apalyun]]).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />[[Apollo]], son of [[Zeus]] and [[Latona]], [[brother]] of [[Artemis]], Hom., etc.: in Hom. men who die [[suddenly]] are said to be [[slain]] by his ἀγανὰ βέλεα; cf. [[Ἄρτεμις]].
}}
{{FriskDe
|ftr='''Ἀπόλλων''': -ωνος<br />{Apóllōn}<br />'''Forms''': Dialektische Nebenformen: [[Ἀπέλλων]] (dor.), Ἀπείλων (kypr.), [[Ἄπλουν]] (thess.). — Seit J. Schmidt KZ 32, 327ff. wird die Form [[Ἀπόλλων]] als analogisch nach dem Vok. Ἄπολλον erklärt, der seinerseits durch Vokalharmonie aus Ἄπελλον entstanden wäre, vgl. noch die PN Ἀπελλίων, Ἀπελλῆς usw. Aus kypr. Ἀπείλων läßt sich eine Grundform *Ἀπέλι̯ων erschließen, die auch dor. [[Ἀπέλλων]], aber nicht thess. [[Ἄπλουν]] erklärt.<br />'''Grammar''': m.<br />'''Meaning''': Göttername.<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[Ἀπολλώνιος]] ‘zu A. gehörig’ (Pi. usw.), substantiviert in verschiedenen Bedeutungen, auch EN, fem. -ιάς; [[Ἀπολλωνιακός]] ib. (Ph. u. a.); Deminutivum [[Ἀπολλωνίσκος]] (Delos, Ath.); [[Ἀπολλωνιών]] Monatsname (Halikarnassos); [[Ἀπολλωνιασταί]] m. N. der Apolloverehrer (Rhodos), vgl. z. B. [[Ἀρτεμισιασταί]] und Chantraine Formation 317.<br />'''Etymology''' : Etymologie unbekannt. Die Versuche, [[Ἀπόλλων]] aus dem Indogermanischen zu erklären, haben zu keinem überzeugenden Ergebnis geführt. Von den verschiedenen Hypothesen ist immer zu nennen die auf Prellwitz BB 24, 214ff. zurückgehende und u. a. wiederholt von Kretschmer (Glotta 13, 242 A. 1; 15,191; 18, 205; 27, 32; 31, 102) befürwortete Zusammenstellung mit einem Substantiv *[[ἄπελος]] [[Kraft]], das in [[ὀλιγηπελίη]] [[Ohnmacht]] (s. d.) usw. vermutet wird und im Germanischen u. a. in awno. ''afi'' n. [[Kraft]] vorliegen soll; dazu noch mehrere illyrische PN, wie ''Mag''-''aplinus'', ''Aplo'' usw. (Krahe IF 57, 117f.). (Kritik dieser Deutung bei Sommer IF 55, 176 A. 2 und bei Nilsson, s. unten). — Anders Solders Arch. f. Religionswiss. 32, 142ff.: zu [[ἀπέλλαι]]· σηκοί H., eig. etwa "Steinfügung", von α copulativum und [[πέλλα]]· [[λίθος]] H.(?), wegen der großen Bedeutung, die die heiligen Steine im Kult des Apollon hatten; Einwände bei Kretschmer Glotta 27, 32. — Ganz unannehmbar Ehrlich Sprachgesch. 32f., Hopfner KZ 49, 253ff. Ältere Deutungen bei Bq. Da der Gott Apollon zweifellos aus Kleinasien stammt, ist wahrscheinlich auch der Name kleinasiatischer Herkunft. Zu vergleichen ist in erster Linie lyd. ''P''λ''dans'' ''Artimuk'' (vgl. s. [[Ἄρτεμις]]). Unsicher aber möglich ist die von Forrer erwogene und namentlich von Kretschmer Glotta 24, 203ff. verfochtene Identität mit heth. '']'' .''ap''-''pa''-''li''-''u''-''na''-''aš'', das wahrscheinlich einen Gott bezeichnet, aber vorn verstümmelt sein kann, vgl. Sommer IF 55, 176ff. — Auf vier Altären aus dem inneren Kleinasien hat Hrozný Archiv Orientální 8, 171ff. einen Namen ''Apulunas'' in hethitischer Hieroglyphenschrift erkennen zu können geglaubt; die Lesung muß aber als sehr hypothetisch betrachtet werden. — Näheres bei Nilsson Gr. Rel. 1, 498ff. (bes. 523ff.) mit ausführlichen Literaturnachweisen; s. noch Chantraine L’Ant. class. 22, 68 m. Lit.<br />'''Page''' 1,124-125
}}