View source for ἄθλιος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἄθλιος
|Medium diacritics=ἄθλιος
|Low diacritics=άθλιος
|Capitals=ΑΘΛΙΟΣ
|Transliteration A=áthlios
|Transliteration B=athlios
|Transliteration C=athlios
|Beta Code=a)/qlios
|Definition=α, ον, also ος, ον <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>1038</span>, etc., Att. contr. from <b class="b3">ἀέθλιος</b>: (ἄεθλον, ἆθλον):—lit. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">winning the prize</b> or <b class="b2">running for it</b> (this sense only in Ep. form <b class="b3">ἀέθλιος</b>, q.v.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> metaph., <b class="b2">struggling, unhappy, wretched, miserable</b> (this sense only in Att. form <b class="b3">ἄθλιος</b>), freq. of persons, <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>922</span>, etc.: Comp. -ιώτερος <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>815</span>,<span class="bibl">1204</span>: Sup. -ιώτατος <span class="bibl">E.<span class="title">Ph.</span>1679</span>:—also of states of life, ἄ. γάμοι <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>779</span>; <b class="b3">βίος, τύχη</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>878</span>, <span class="bibl"><span class="title">Hec.</span>425</span>:—of that <b class="b2">which causes wretchedness</b>, ἆρ' ἄθλιον τοὔνειδος <b class="b2">;</b> <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>753</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">El.</span>1140</span>; πρόσοψις <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>952</span>. Adv., τὸν ἀθλίως θανόντα <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>26</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">HF</span>707</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> in moral sense, [[pitiful]], [[wretched]], <span class="bibl">Lys.32.13</span>, <span class="bibl">D.10.43</span>; <b class="b3">τίς οὕτως ἄ. ὅστις</b> . . <b class="b2">;</b> <span class="bibl">Id.21.66</span>; <b class="b3">καὶ γὰρ ἂν ἄ. ἦν, εἰ</b> . . ib.191. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> without any moral sense, [[wretched]], [[sorry]], θηρσὶν ἄθλιον βοράν <span class="bibl">E.<span class="title">Ph.</span>1603</span>; ἄ. ζωγράφος Plu.2.6f. Adv. <b class="b3">-ίως καὶ κακῶς</b> with [[wretched]] success, <span class="bibl">D.18.145</span>; ζῆν ἀ. <span class="bibl">Philem.203</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0047.png Seite 47]] α, ον, zuweilen fem. [[ἄθλιος]], Eur. Alc. 1043 Hel. 796 Herc. Fur. 100, ([[ἆθλος]]), kampf-, mühvoll, unglücklich; bei Trag., Ar. u. in Prosa häufig von Menschen, bes. von schlechten, ungerechten, und Sachen, wie [[νόσος]] ἀθλία Antiph. 1, 30, [[συμφορά]], [[πάθος]]. Bei Plat. mit [[ἐλεεινός]] verb., Gorg. 469 b; mit [[κακοδαίμων]] Men. 78 a; im Ggstz von [[μακάριος]] Rep. IX, 571 a; [[εὐδαίμων]] Legg. X, 905 b; [[ἡδυπαθής]] Xen. Cyr. 7, 5, 74. Die Atticisten ziehen es dem [[ἀτυχής]] vor. Bei Dem. verb. mit [[ἄφρων]] 19, 173; wie Plut. von einem [[ζωγράφος]] [[ἄθλιος]] spricht, de educ. lib. 9 M., wie wir auch ein unglücklicher Maler für »schlecht« sagen. – Adv. ἀθλίως, z. B. ἔχειν, Eur. Herc. Fur. 707; διατιθέμενος Plat. Critia. 121 b; διακεῖσθαι Ar. Pl. 80. S. auch [[ἀέθλιος]].
}}
{{ls
|lstext='''ἄθλιος''': -α, -ον, [[ὡσαύτως]] ος, ον, Εὐρ. Ἄλκ. 1038, κτλ.· Ἀττ. συνῃρ. ἐκ τοῦ [[ἀέθλιος]], ([[ἄεθλον]], [[ἆθλον]]) = ὁ τό [[ἆθλον]] φερόμενος, κερδαίνων ἢ ἀγωνιζόμενος περὶ [[αὐτοῦ]], (αὕτη ἡ σημ. μόνον ἐν τῷ Ἐπικῷ τύπῳ [[ἀέθλιος]], ὅ ἴδε). ΙΙ. μεταφορ. ταλαιπωρούμενος, [[δυστυχής]], [[ἄθλιος]], [[ἐλεεινός]]. (Ἡ [[σημασία]] αὕτη μόνον ἐν τῷ Ἀττ. τύπῳ [[ἄθλιος]])· ἐπὶ προσώπων [[συχν]]. ἀπὸ τοῦ Αἰσχύλου καὶ [[ἐφεξῆς]]: ― συγκρ. -ιώτερος, Σοφ. Ο. Τ. 815, 1204: ― Ὑπερθ. -ιώτατος, Εὐρ. Φοίν. 1679: ― [[ἐνίοτε]] καὶ ἐπὶ βιοτικῶν πραγμάτων: ― ἄθλ. γάμοι, Αἰσχύλ. Θ. 779, Εὐρ.: [[βίος]], [[τύχη]], Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 878, Ἑκ. 425: ― [[ὡσαύτως]] περὶ τοῦ προξενοῦντος δυστυχίαν, τοῦ αἰτίου τῆς ἐλεεινῆς καταστάσεως, ἆρ’ ἄθλιον τοὔνειδος, Σοφ. Ο. Κ. 753, πρβλ. Ἠλ. 1440· [[πρόσοψις]], Εὐρ. Ὀρ. 952. ― Ἐπίρρ. τὸν ἀθλίως θανόντα, Σοφ. Ἀντ. 26. πρβλ. Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 707. κτλ. 2) ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας, [[ἄξιος]] οἴκτου, [[δυστυχής]], Δημ. 142. 18· τίς [[οὕτως]] [[ἄθλιος]] [[ὥστε]]…; = τίς [[εἶναι]] τόσον [[ἐλεεινός]], [[ὥστε]]…; ὁ αὐτ. 536. 7, καὶ γὰρ ἂν [[ἄθλιος]] ἦν, εἰ... 576. 18. 3) [[ἄνευ]] ἠθικῆς τινος σημασίας, [[ἄθλιος]], [[φαῦλος]], [[ἐλεεινός]], θηρσὶν ἀθλίαν βοράν, Εὐρ. Φοίν. 1603· ἄθλ. [[ζωγράφος]], Πλούτ. 2. 6F: ― Ἐπίρρ. ἀθλίως καὶ κακῶς, = κακὰ καὶ ἄθλια, Δημ. 276. 2· ζῆν ἀθλίως, Φιλήμ. Ἄδηλ. 109.
}}
{{bailly
|btext=α <i>ou</i> ος, ον :<br /><b>I. 1</b> qui lutte, qui souffre, éprouvé, malheureux, misérable;<br /><b>2</b> traité misérablement : [[ἄθλιος]] [[τύμβος]] EUR le tombeau malheureux, <i>càd</i> négligé, privé d’honneurs;<br /><b>3</b> fécond en luttes, en misères, pénible;<br /><b>4</b> pauvre, chétif, piteux : [[ἄθλιος]] [[ζωγράφος]] PLUT mauvais peintre;<br /><b>II.</b> qui fait souffrir, qui cause une souffrance pénible.<br />'''Étymologie:''' [[ἆθλος]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-α, -ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. ἀέθλιος sólo en sent. I 1<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[de competición]], [[de carrera]] ἵππος Thgn.257, Call.<i>Del</i>.113.<br /><b class="num">2</b> [[dado como premio]] en los concursos de tragedia τράγος <i>Tz.Comm</i>.Ar.2.465.14.<br /><b class="num">II</b> <b class="num">1</b>[[que se debate en el sufrimiento]], [[desgraciado]], [[digno de lástima]] A.<i>Th</i>.922, τίς τοῦδέ γ' ἀνδρὸς νῦν ἔτ' ἀθλιώτερος; S.<i>OT</i> 815, cf. 1204, ὦ τῆς ἀώρου θύγατερ ἀθλία τύχης E.<i>Hec</i>.425, [[βίος]] ἄ. E.<i>Heracl</i>.878, συμφεύξομαι τῷδ' ἀθλιωτάτῳ πατρί E.<i>Ph</i>.1679, ὁ κάκιστος ἀθλιώτατος Pl.<i>R</i>.544a, cf. <i>Grg</i>.470e, Lys.32.13, D.10.43, ὦ ἄθλιε <i>IG</i> 4<sup>2</sup>.121.83 (IV a.C.), τίς οὕτως ἄ. ὅστις ... D.21.66<br /><b class="num">•</b>en cont. relig. <i>Liber Iann</i>.247<br /><b class="num">•</b>fig. de un artista [[malo]], [[digno de lástima]] ἄ. ζωγράφος Plu.2.6f, ἀ. πόλις ciudad desgraciada</i> D.C.77.22.3.<br /><b class="num">2</b> [[inhumano]], [[miserable]], [[degradante]] θηρσὶν ἄθλιον βοράν E.<i>Ph</i>.1603, ἄ. τύμβος tumba abandonada</i> E.<i>El</i>.519.<br /><b class="num">III</b> [[desastroso]], [[funesto]], [[que trae desgracia]] γάμοι A.<i>Th</i>.779, ἄ. τοὔνειδος S.<i>OC</i> 753, πρόσοψις E.<i>Or</i>.952.<br /><b class="num">IV</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[de manera desgraciada]], [[miserable]], [[digna de lástima]] τὸν ἀ. θανόντα S.<i>Ant</i>.26, μ' ἀ. πεπραγότα E.<i>HF</i> 707, ζῆν Philem.172, [[διάκειμαι]] Cleom.2.1.423.<br /><b class="num">2</b> [[de manera que causa dolor]] ἀ. σῳστέον tengo que salvarlas por doloroso que me sea</i> E.<i>HF</i> 1385.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[ἆθλος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἄθλιος:''' -α, -ον και -ος, -ον, Αττ. συνηρ. από το Επικ. [[ἀέθλιος]] ([[ἄεθλον]], [[ἆθλον]])·<br /><b class="num">I.</b> αυτός που κερδίζει το [[βραβείο]] (αυτή η [[σημασία]] μόνο σε Επικ. τύπο [[ἀέθλιος]]).<br /><b class="num">II. 1.</b> μεταφ., ταλαιπωρημένος, [[δυστυχής]], [[ελεεινός]] (αυτή η [[σημασία]] μόνο σε Αττ. τύπο [[ἄθλιος]]), λέγεται για πρόσωπα, σε Αισχύλ. κ.λπ.· συγκρ. <i>-ιώτερος</i>, σε Σοφ.· υπερθ. <i>-ιώτατος</i>, σε Ευρ.· επίσης λέγεται για εκδηλώσεις, καταστάσεις του βίου, της ζωής· <i>γάμοι</i>, [[βίος]], [[τύχη]], σε Τραγ.· επίρρ. <i>-ίως</i>, ελεεινά, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> με [[ηθική]] [[σημασία]], [[άξιος]] οίκτου, [[δυστυχής]], σε Δημ.<br /><b class="num">3.</b> [[χωρίς]] καμία [[ηθική]] [[σημασία]], [[άθλιος]], [[ελεεινός]], [[φαύλος]]· <i>θηρσὶν ἀθλίαβορά</i>, σε Ευρ.· επίρρ. [[ἀθλίως]] καὶ [[κακῶς]], [[κακά]] και άθλια, με θλιβερή [[έκβαση]], σε Δημ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἄθλιος:''' эп.-ион. [[ἀέθλιος]] 3, редко<br /><b class="num">1)</b> выставляемый на состязание: [[μῆλον]] [[ἀέθλιον]] Anth. яблоко раздора;<br /><b class="num">2)</b> бедственный, несчастный, жалкий ([[ἐλεεινός]] τε καὶ ἄ. Plat.): τίς [[τοῦδε]] [[τἀνδρός]] ἐστιν ἀθλιώτερος; Soph. кто несчастнее меня?; ἔχειν ἄθλιον βίον Eur. влачить жалкую жизнь;<br /><b class="num">3)</b> жалкий, плохой ([[βορά]] Eur.; [[σύγγραμμα]] Plut.);<br /><b class="num">4)</b> жестокий, мучительный ([[ὄνειδος]] Soph.).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[attic]] contr. of epic [[ἀέθλιος]], see also [[ἄεθλον]], [[ἆθλον]]<br /><b class="num">I.</b> gaining the [[prize]], or [[running]] for it ([[this]] [[sense]] only in epic [[form]]) [[ἵππος]] ἀεθλίη a [[race]]-[[horse]], Theogn.; [[μῆλον]] ἀέθλ. the [[apple]] of [[discord]], Anth.<br /><b class="num">II.</b> metaph. [[struggling]], [[wretched]], [[miserable]] ([[this]] [[sense]] only in [[attic]] [[form]]), of persons Aesch., etc.: comp. -ιώτερος Soph.: Sup. -ιώτατος Eur.:—also of states of [[life]], γάμοι, [[βίος]], [[τύχη]] Trag.: —adv. -ίως, [[miserably]], Soph.<br /><b class="num">2.</b> in [[moral]] [[sense]], [[pitiful]], [[wretched]], Dem.<br /><b class="num">3.</b> without any [[moral]] [[sense]], [[wretched]], [[sorry]], θηρσὶν ἀθλία [[βορά]] Eur.:—adv., [[ἀθλίως]] καὶ [[κακῶς]] with [[wretched]] [[success]], Dem.
}}