View source for ἐπίορκος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπίορκος
|Medium diacritics=ἐπίορκος
|Low diacritics=επίορκος
|Capitals=ΕΠΙΟΡΚΟΣ
|Transliteration A=epíorkos
|Transliteration B=epiorkos
|Transliteration C=epiorkos
|Beta Code=e)pi/orkos
|Definition=ον, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[sworn falsely]], of oaths, εἰ δέ τι τῶνδ' ἐπίορκον <span class="bibl">Il. 19.264</span>: freq. in the phrase <b class="b3">ἐπίορκον ὀμόσσαι</b> take [[a false oath]], swear [[falsely]], <span class="bibl">3.279</span>,<span class="bibl">19.260</span>, <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>282</span>, <span class="bibl"><span class="title">Th.</span>232</span>; in full, <b class="b3">ἐπίορκον ὅρκον</b> ὤμοσε <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>150</span>; and so <b class="b3">ἐ. ἐπομνύναι</b> (v. [[ἐπόμνυμι]]); but in <span class="bibl">Il.10.332</span> <b class="b3">ἐ. ἐπώμοσε</b> he swore [[a bootless oath]], i.e. one which he meant to fulfil, but the gods willed otherwise. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span>. of persons, [[forsworn]], [[perjured]], <span class="bibl">Hes. <span class="title">Op.</span>804</span>, <span class="title">Schwyzer</span>179a (Crete), <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>1355</span> (anap.), <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span> 399</span>,al.: Sup.-ότατος <span class="bibl">Antipho 6.48</span>. Adv.-κως <span class="bibl">Hdn.6.9.2</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0967.png Seite 967]] falsch schwörend, meineidig; Hes. O. 802; Ar. Nub. 398 u. oft; Xen. Ages. 1, 12; ἐπιορκότατος Antiph. 6, 48 u. Sp.; εἰ δέ τι τῶνδ' ἐπίορκον, falsch geschworen, Il. 19, 264, wie ἐπίορκον ὅρκον ὤμοσεν Ar. Ran. 150; ἐπίορκον ὀμνύναι, einen Meineid schwören, Il. 3, 279 (aber ἐπίορκον ὤμοσε, er schwor einen vergeblichen Eid, der nicht in Erfüllung ging, ohne daß er einen Meineid beabsichtigte, 10, 332); Hes. O. 280, wie ἐπὶ δ' ὅρκον [[ὀμεῖται]] 192; Mosch. 4, 76; μή τι θεοὺς ἐπίορκον ἐπόμνυθι Theogn. 1195. – Adv. ἐπιόρκως. mit Eidbruch, Hdn. 6, 9, 2.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπίορκος''': -ον, ἐπὶ ὅρκου ὃν ὡρκίσθη τις ψευδῶς. εἰ δέ τι τῶν δ’ ἐπίορκον ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῖεν Ἰλ. Τ. 264· ἀλλὰ τὸ πλεῖστον ὡς οὐσιαστ., ἐν τῇ φράσει ἐπίορκον [[ὀμόσαι]], [[ὀμόσαι]] ψευδῆ ὅρκον, Ἰλ. Γ. 279, Τ. 260, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 280, Θέογν. 432· ἐπίορκον ὅρκον ὤμοσε Ἀριστοφ. Βάτρ. 150· καὶ [[οὕτως]], ἐπ. ἐπομνύναι (ἴδε ἐν λ. [[ἐπόμνυμι]])· ἀλλ. ἐν Ἰλ. Κ. 332, καί ρ’ ἐπίορκον ἐπώμοσε, ὤμοσεν ὅρκον ἀνωφελῆ, μάταιον, ὃν δηλ. αὐτὸς μὲν ἤθελε νὰ ἐκτελέσῃ, ἀλλ. οἱ θεοὶ ἄλλως ἠθέλησαν. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ὁ ψευδῶς ὁρκισθείς, [[ἐπίορκος]], Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 802, Εὐρ. Ἡλ. 1355, Ἀριστοφ. Νεφ. 399, κ. ἀλλ.· ὑπερθ. ἐπιορκότατος, Ἀντιφῶν 147. 11. - Ἐπίρρ. -κως, Ἡρῳδιαν. 6. 9.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> qui fait un faux serment, parjure;<br /><b>II.</b> <i>en parl. du serment lui-même</i>;<br /><b>1</b> qui est un faux serment : ἐπίορκον ὀμνύναι IL prononcer un faux serment;<br /><b>2</b> qui ne doit pas être ratifié : ἐπίορκον ἐπώμοσε IL il prononça un serment que les dieux devaient rendre vain.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ὅρκος]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[falsely]] [[sworn]], false, Il. 19.264; as subst., ἐπίορκον, false [[oath]], Il. 3.279; [[vain]] [[oath]], Il. 10.332.
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[ἐπί]] and [[ὅρκος]]; on [[oath]], i.e. ([[falsely]]) a forswearer: [[perjured]] [[person]].
}}
{{Thayer
|txtha=ἐπιορκον (from [[ἐπί]] ([[which]] [[see]] D. 7) [[against]], and [[ὅρκος]]); ([[masculine]] as a [[substantive]]) a false swearer, a [[perjurer]]: [[Homer]] [[down]].)
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἐπίορκος]], -ον)<br />αυτός που δίνει ψεύτικους όρκους («[[καίτοι]] [[σφόδρα]] γ’ εἴσ’ ἐπίορκοι», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />αυτός που πάτησε τον όρκο του («ἐπάτησες τὸν ὅρκο σου... κ’ εἶσαι [[ἄπιστος]], ἐφίορκος, στὸν λιζιόν σου, ἀφέντη», Χρον. Mop.)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που βεβαιώθηκε ψεύτικα με όρκο («εἰ δέ τι τῶνδ’ ἐπίορκον ἐμοὶ θεοὶ ἄλγεα δοῑεν», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (το ουδ. ως επίρρ. στη [[φράση]]) «ἐπίορκον [[ὄμνυμι]]» — [[δίνω]] ψεύτικο όρκο, ορκίζομαι [[ψευδώς]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἐπιόρκως</i><br />με ψεύτικο όρκο, με τρόπο επίορκο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Λόγω της ευρείας διαδόσεως του ρ. [[επιορκώ]] υποστηρίχθηκε ότι το (αρχαίο μεν, [[αλλά]] σπανιότερο) [[επίορκος]] δεν [[είναι]] το αρχικό, [[αλλά]] [[είναι]] [[υποχωρητικός]] (από το [[ρήμα]]) [[σχηματισμός]]. Επομένως, [[επίορκος]] <span style="color: red;"><</span> [[επιορκώ]] <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> <i>όρκος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[επιθυμώ]] - [[θυμός]], [[επιχειρώ]] - [[χειρ]]). Κατ’ άλλους, η ομηρική φρ. «επίορκον ομόσσαι» (απ’ όπου το [[επιορκώ]]) αποτελεί εσφαλμένη [[ερμηνεία]] του επικ. «επί δ’ όρκον ομόσσαι» «[[προσθέτω]] επί [[πλέον]] έναν όρκο». Σύμφωνα, [[τέλος]], με [[άλλη]] [[υπόθεση]], [[επίορκος]] [[είναι]] <i>ο επί όρκῳ</i> <span style="color: red;"><</span> <i>βας</i> > με [[βάση]] το [[χωρίο]] του Αρχιλόχου «<i>εφ</i>’ <i>ορκίοις έβη</i>»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπίορκος:''' -ον, <b class="num">I.</b> αυτός που έχει ορκιστεί [[ψευδώς]], λέγεται για όρκους, σε Ομήρ. Ιλ.· ως ουσ., <i>ἐπίορκον ὀμνύναι</i>, το να παίρνει [[κάποιος]] ψευδή όρκο, να ορκίζεται [[κάποιος]] [[ψευδώς]], σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.· [[αλλά]] επίσης, <i>ἐπ. ἐπώμοσε</i>, έδωσε ανωφελή όρκο, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πρόσωπα, [[επίορκος]], [[ψευδομάρτυρας]], σε Ησίοδ., Ευρ. κ.λπ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπίορκος:'''<br /><b class="num">1)</b> (о клятве) ложный ([[ὅρκος]] Arph.);<br /><b class="num">2)</b> дающий ложную клятву ([[δικαστής]] Plut.).<br /><b class="num">II</b> ὁ клятвопреступник Hes., Arph., Xen.
}}
{{etym
|etymtx=-ον Origin: GR [a formation built with Greek elements]<br />Etymology: As the verb [[ἐπιορκέω]] [[braek an oath]] is frwquent, it is obvious, to consider with Strömberg Prefix Studies 86ff. much rarer [[ἐπίορκος]] [[braeking the oath]] as a backformation from the verb. [[ἐπιορκέω]] comes directly from [[ὅρκος]] with <b class="b3">ἐπι-</b> like [[ἐπιθυμέω]] from [[θυμός]], [[ἐπιχειρέω]] from [[χείρ]] etc.; [[ἐπιορκέω]] then is prop. [[acte against the oeath]] (opposie [[εὑορκέω]] [[keep the oath]] from [[εὔορκος]] [since Hes.]); on the maintenance of the <b class="b3">-ι-</b> Fraenkel Nom. ag. 1, 237. - Diff. Leumann Hom. Wörter 79ff. (with discussion): the expression <b class="b3">ἐπίορκον ὀμόσσαι</b> [[perjure oneself]] (from where [[ἐπιορκέω]]) would be due to a false analysis of ep. <b class="b3">ἐπὶ ὅρκον ὀμόσσαι</b> [[make an oathe on it]]; against this view W. Luther Weltansicht und Geistesleben (Göttingen 1954) 86ff. with another explanation; s. alsi Fraenkel Gnomon 23, 373 and Bolling AmJPh 76, 306ff., who with Schwyzer IF 45, 255 start from ([[ὁ]]) <b class="b3">ἐπὶ ὅρκῳ</b> ([[βάς]]). Leumann 88 too is inclined to see [[ἐπίορκος]] as a backformation from [[ἐπιορκέω]].<br />See also: s. [[ὅρκος]]
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ἐπί-ορκος, ον<br /><b class="num">I.</b> [[sworn]] [[falsely]], of oaths, Il.: as Subst., ἐπίορκον ὀμνύναι to [[take]] a false [[oath]], [[swear]] [[falsely]], Il., Hes.: but also, ἐπ. ἐπώμοσε he swore a [[bootless]] [[oath]], Il.<br /><b class="num">II.</b> of persons, [[forsworn]], [[perjured]], Hes., Eur., etc.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἐπίορκος''': -ον<br />{epíorkos}<br />'''Meaning''': bei Hom. nur im Ausdruck ἐπίορκον [[ὀμόσσαι]] [[falsch schwören]] (Γ 279 = Τ 260, Κ 332; danach auch Hes. u. a.; ἐπίορκον ὅρκον [[ὀμόσαι]] Ar. ''Ra''. 150) und als Adj. n. [[eidbrüchig]], [[falsch geschworen]] (Τ 264); später m. [[eidbrüchig]], [[der falsch geschworen hat]] (Hes. ''Op''. 804, Ar. ''Nu''. 399, Gortyn usw.).<br />'''Derivative''': Daneben [[ἐπιορκέω]] [[den Eid brechen]], [[falsch schwören]] (allg. seit Τ 188; auch [[ἐφιορκέω]] mit Hauchantizipation [Schwyzer 219]) mit [[ἐπιορκία]] [[Eidbruch]], [[Meineid]] (D., X. u. a.), [[ἐπιορκοσύνη]] ib. (''AP'').<br />'''Etymology''' : Schon wegen der weiten Verbreitung des Verbs [[ἐπιορκέω]] [[den Eid brechen]] liegt es nahe, mit Strömberg Prefix Studies 86ff. das allerdings ebenso alte, aber ungleich seltenere [[ἐπίορκος]] [[eidbrüchig]] als eine Rückbildung daraus zu verstehen. Dann ist [[ἐπιορκέω]] direkt von [[ὅρκος]] mittels des Präfixes ἐπι- abgeleitet wie [[ἐπιθυμέω]] von [[θυμός]], [[ἐπιχειρέω]] von [[χείρ]] usw.; [[ἐπιορκέω]] somit eig. [[gegen den Eid handeln]] (Gegensatz [[εὐορκέω]] [[den Eid halten]] von [[εὔορκος]] [[eidestreu]] [seit Hes.]); zur Erhaltung des -ι- in diesem alten juristischen Ausdruck Fraenkel Nom. ag. 1, 237. — Anders Leumann Hom. Wörter 79ff. (mit ausführlicher Behandlung und Kritik früherer Ansichten): der Ausdruck ἐπίορκον [[ὀμόσσαι]] [[einen Meineid schwören]] (woraus [[ἐπιορκέω]]) wäre durch falsche Umdeutung aus ep. ἐπὶ ὅρκον [[ὀμόσσαι]] ‘einen Eid dazu-schwören’ entstanden; dagegen W. Luther Weltansicht und Geistesleben (Göttingen 1954) 86ff. mit einer anderen Erklärung; s. auch Fraenkel Gnomon 23, 373 und Bolling AmJPh 76, 306ff., die mit Schwyzer IF 45, 255 von (ὁ) ἐπὶ ὅρκῳ ([[βάς]]) mit Berufung auf ἐφ’ ὁρκίοις ἔβη (Archil.) ausgehen. Übrigens neigt auch Leumann 88 dazu, in [[ἐπίορκος]] im Sinn von [[eidbrüchig]] (auf Menschen bezogen) eine Rückbildung aus [[ἐπιορκέω]] zu sehen.<br />'''Page''' 1,538-539
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：™p⋯orkoj 誒披-哦而可士<br />'''詞類次數'''：形容詞（1）<br />'''原文字根'''：在上-發誓（的） 相當於： （[[שָׁבַע]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：起假誓的，犯了偽證的；由（[[ἐπί]]）*=在⋯上）與（[[ὅρκος]]）=誓言）組成；其中 （[[ὅρκος]]）出自（[[αἴξ]] / [[ἔριφος]]）X*=巧辯）。參讀 （[[ὄμνυμι]] / [[ὀμνύω]]）同源字<br />'''出現次數'''：總共（1）；提前（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 起假誓的（1） 提前1:10
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[perjured]], [[false to one's oath]]
}}