View source for ἀκή

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀκή
|Medium diacritics=ἀκή
|Low diacritics=ακή
|Capitals=ΑΚΗ
|Transliteration A=akḗ
|Transliteration B=akē
|Transliteration C=aki
|Beta Code=a)kh/
|Definition=(A), ἡ, (cf. [[ἀκίς]]) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[point]], Hsch., Suid.</span><br /><span class="bld">ἀκή</span> (B), ἡ, (cf. [[ἀκᾷ]]) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[silence]], ἀκὴν ἔχεν <span class="bibl">Mosch.2.18</span>; ἀκὴν ἦγες Hsch.</span><br /><span class="bld">ἀκή</span> (C), ἡ, (cf. [[ἀκέομαι]]) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[healing]], Hp.<span class="title">Mochl.</span>21, cf.<span class="bibl"><span class="title">Hum.</span>1</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0071.png Seite 71]] ἡ, die Spitze, nur bei VLL.; vgl. [[ἀκωκή]]. [[ἀκίς]]. acuo. S. auch [[ἀκήν]].
}}
{{ls
|lstext='''ἀκή''': ἡ, οὐσιαστ. ἀναφερόμενον ὑπὸ Γραμμ. (Ἡσύχ., Σουΐδ., Εὐστ., Ἐτυμ. Μ.) [[μετὰ]] τριῶν σημασιῶν. Ι. [[αἰχμή]], (πρβλ. [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἀκόνη]], [[ἄκρος]], ὠκύς, τὴν κατάλ. -ήκης, τὴν μετοχ. [[ἀκαχμένος]], [[ὡσαύτως]] [[ἀκωκή]]. Ἴσως δὲ καὶ [[ἀκμή]], [[αἰχμή]], Σανσκρ. açan ([[βέλος]]), âçus ([[ταχύς]]), Ζενδικ. aku ([[ἀκωκή]]), Λατ. acus, acuo, acer, ocior καὶ ἴσ. acies, Παλαιὰ Ὑψ. Γερμ. egg-ja (acuo). ΙΙ. [[σιγή]], [[ἡσυχία]], [[σιωπή]], (πρβλ. [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], ἀκᾶ, [[ἄκασκα]], [[ἀκασκαῖος]], ἦκα, ἤκιστα, ἤκαλος). ΙΙΙ. [[θεραπεία]], ([[ὁπόθεν]] [[ἀκέομαι]], [[ἴσως]] δὲ καὶ αἰκάλος, [[αἰκάλλω]]), Ἱππ. 853C, 866Β. - Ὁ Κούρτιος ὑποπτεύει ὅτι αἱ σημ. ΙΙ. καὶ ΙΙΙ. ἀνήκουσιν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, [[καθότι]] ἡ κοινὴ ἀμφοτέρων [[ἔννοια]] [[εἶναι]] ἡ τῆς ἡσυχίας, πραότητος ἢ ἡμερότητος.
}}
{{bailly
|btext=<span class="bld">1</span>ῆς (ἡ) :<br />pointe.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκίς]].<br /><span class="bld">2</span>ῆς (ἡ) :<br />silence.<br />'''Étymologie:''' DELG les dérivés, archaïques et rares, expriment plus l’idée de « douceur » que l’idée de « silence » ; à rattacher pê à [[ἦκα]].<br /><span class="bld">3</span>ῆς (ἡ) :<br />action de secourir, de porter remède.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ἀκέομαι]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> jón. ἠκή Archil.111, dór. [[ἀκά]] Hsch.<br /><b class="num">1</b> [[punta]], [[filo]], fig. ἵστη κατ' ἠκὴν κύματός τε κἀνέμου se situó en el filo del oleaje y del viento</i> Archil.l.c.<br /><b class="num">•</b>de la lanza ἀ. σιδήρου Hsch., Phot.α 739, Sud.<br /><b class="num">2</b> táct. [[extremo de la falange]] Hsch.l.c.<br /><b class="num">•</b>quizá fig. por meton. [[batalla]] Hsch.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. [[ἄκων]], -οντος, ὁ.<br />-ῆς, ἡ<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">I</b> [[silencio]], [[quietud]], [[calma]] ἀκὴν ἔχε Call.<i>Fr</i>.238.9, [[ἄλλοι]] ἀκὴν ἔχον A.R.3.521, ἑζομένη δ' ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν Mosch.2.18, ἀκὴν ἦγες Hsch., Phot.α 739.<br /><b class="num">II</b> como adv. <br /><b class="num">1</b> en ac. [[en silencio]] ἴσαν <i>Il</i>.4.429, ἔσαν <i>Od</i>.2.82, Ἀκὴν [[ἔμεναι]] παρὰ ἔργῳ <i>Od</i>.21.239, ἀκὴν ἧνται A.R.2.1086<br /><b class="num">•</b>en la fórmula πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ todos en silencio se quedaron callados</i>, <i>Il</i>.3.95, 7.92, <i>Od</i>.8.234, Orph.<i>A</i>.826.<br /><b class="num">2</b> en dat. [[en voz baja]], [[con suavidad]] [[ἀκᾷ]] δ' ἀνταγόρευσεν Pi.<i>P</i>.4.156.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá rel. c. ἦκα ‘dulcemente’ y ἥκιστος, etc. y c. lat. <i>segnis</i>.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀκή:''' ἡ, ως ουσ. αναφέρεται σε [[δύο]] σημασίες:<br /><b class="num">I.</b> [[αιχμή]], (από όπου [[ἀκίς]], [[ἄκων]], <i>ἀκονή</i>, [[ἀκαχμένος]], [[ἀκωκή]], [[αἰχμή]]· πρβλ. Λατ. [[acus]], [[acuo]], [[acies]]).<br /><b class="num">II.</b> [[σιγή]], [[σιωπή]], [[ησυχία]], [[ηρεμία]], (απ' όπου [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], [[ἀκασκαῖος]], [[ἦκα]]), κατεύνασμα, [[θεραπεία]] (απ' όπου [[ἀκέομαι]]).
}}
{{etym
|etymtx=1.<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: <b class="b3">ἀκμη σιδήρου</b> Suid., H. (cod. [[αἰχμή]]).<br />Other forms: A parallel formation is [[ἀκίς]], <b class="b3">-ίδος</b> f. [[needle]], [[arrow]], [[barb]] (Hp.).<br />Compounds: see [[sub verbo|s.v.]] <b class="b3">-ήκης</b>.<br />Derivatives: From [[ἀκίς]]: [[ἀκίδιον]] [[small barb]] (BCH 29, 572), [[ἀκιδωτός]] [[pointed]] (Paul. Aeg.), also plant names like [[ἀκιδωτόν]] (Dsc.), passive vb. adj. [[ἠκιδωμένος]] (IG 2, 807). But [[ἀκίσκλων]] (gen. pl. BGU 1028, 12; 16, IIp) from Lat. [[acisculum]] <b class="b2">the small pointed hammer of a stone-mason</b>, cf. Schubart's comment.<br />Origin: IE [Indo-European] [18] <b class="b2">*h₂eḱ-</b><br />Etymology: Prob. from a root noun, Schwyzer 465. - Derived from a root <b class="b3">ἀκ-</b> [[sharp]], seen in several other foms.<br />See also: [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἄκων]], [[ἀκμη]], [[ἀκόνη]], [[ἄκρος]], [[ἀκωκη]], [[ἄκων]], [[ἠκή]], -[[ήκης]].<br />2.<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[silence]], [[quiet]] (Il.)<br />Other forms: Beside instr. [[ἀκᾶ]], <b class="b3">ἀκᾳ̃</b> (Pi.) only acc. [[ἀκήν]]; in Hom. adv. in <b class="b3">ἀκην ἐγένοντο σιώπῃ</b>, which shows that the original meaning was [[quiet]], [[calm]]; cf. <b class="b3">ἀκην ἦγες</b>. <b class="b3">ἡσυχίαν ἦγες</b> H.<br />Derivatives: <b class="b3">ἀκήνιον· ἥσυχον</b> EM 48, 1. [[ἄκασκα]] = [[ἡσυχῶς]] H., Crat. 126, <b class="b3">ἀκασκᾳ̃</b> (Pi. fr. 28), formation unexplained; [[ἀκαλά]] n. pl. = adv. (Hes. fr. 218, Sappho 43 L.P); [[ἀκαλαν]] (Sappho 68, 86 L.P.); <b class="b3">ἀκαλόν· ἥσυχον</b>, <b class="b3">πρᾳ̃ον</b>, <b class="b3">μαλακόν Η</b>. This adv. in [[ἀκαλαρρείταο]] < <b class="b3">ἀκαλα-ρεϜε-</b> (Il.).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: [[ἀκέων]], <b class="b3">-έοντε</b>, <b class="b3">-έουσα</b> is a ptc.; the form in <b class="b3">-ων</b> became indeclinable (Δ 422). - One connects [[ἦκα]], q.v.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />a Subst. cited in two senses,<br /><b class="num">I.</b> a [[point]], ([[whence]] [[ἀκίς]], [[ἄκων]], [[ἀκόνη]], [[ἀκαχμένος]], [[ἀκωκή]], [[αἰχμή]]; cf. Lat. [[acus]], [[acuo]], [[acies]]).<br /><b class="num">II.</b> [[silence]], [[calm]], ([[whence]] [[ἀκήν]], [[ἀκέων]], [[ἀκασκαῖος]], ἦκα): a [[lulling]], [[healing]] ([[whence]] [[ἀκέομαι]]).
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἀκή''': {akḗ}<br />'''Meaning''': [[ἀκμὴ σιδήρου]] Suid., H. (cod. [[αἰχμή]]).<br />'''Derivative''': Daneben [[ἀκίς]], -ίδος f. Bez. allerhand spitzer Gegenstände wie Nadel, Pfeil, Widerhaken, Meißel (ion. att.), wahrscheinlich Ableitung (Umbildung) eines verschollenen Wurzelnomens, vgl. Schwyzer 465. Von [[ἀκίς]] gehen mehrere Nomina aus: [[ἀκίδιον]] [[kleiner Widerhaken]] (BCH 29, 572), [[ἀκιδώδης]] [[spitz]] (Thphr.), [[ἀκιδωτός]] ib. (Paul. Aeg. u. a.), auch Pflanzenname wie ἀκιδωτόν (Dsk.), außerdem das passive Verbaladj. ἠκιδωμένος (''IG'' 2, 807) und das Komp. [[ἀκιδοειδής]] (Prokl.). — Dagegen ist ἀκίσκλων (Gen. pl. BGU 1028, 12; 16, II<sup>p</sup>, Bed. unsicher) aus lat. ''acisculum'' [[der kleine]], [[spitze Hammer der Steinmetzen]] entlehnt, vgl. Schubart z. St. — Eine reduplizierte Form liegt in [[ἀκωκή]] vor (vgl. [[ἀγωγή]]) ‘Spitze (einer Lanze, eines Schwerts usw.)’ (Hom., Theok., Opp., späte Prosa).<br />'''Etymology''' : [[ἀκή]], [[ἀκίς]], [[ἀκωκή]] enthalten alle ein Element ἀκ-, das u. a. in den bedeutungsverwandten [[ἄκαινα]], [[ἄκανος]], [[ἄκων]], [[ἀκμή]], [[ἄκρος]], [[ἠκή]] vorliegt, s. dd.<br />'''Page''' 1,52
}}