View source for καταπροΐξομαι

{{LSJ1
|Full diacritics=καταπροΐξομαι
|Medium diacritics=καταπροΐξομαι
|Low diacritics=καταπροΐξομαι
|Capitals=ΚΑΤΑΠΡΟΪΞΟΜΑΙ
|Transliteration A=kataproḯxomai
|Transliteration B=kataproixomai
|Transliteration C=kataproiksomai
|Beta Code=kataproi/+comai
|Definition=Att. [[καταπροίξομαι]], in early writers only fut., later also aor. 1 (v. infr.): used with neg., and usu. c. part., [[οὐ γὰρ δὴ ἐμέ γε ὧδε λωβησάμενος καταπροΐξεται]] = <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[he]] shall not [[escape]] [[unpunished]] [[for]] [[thus]] [[insult]]ing [[me]], <span class="bibl">Hdt.3.156</span>; οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες <span class="bibl">Id.5.105</span>, cf. <span class="bibl">7.17</span>; οὔτοι καταπροίξει τάλαντα πολλὰ κλέψας <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>435</span>; [[οὔτοι καταπροίξει τοῦτο δρῶν]] = [[you]] [[shall]] [[not]] [[escape]] [[unpunished]] for doing this, <span class="bibl">Id.<span class="title">V.</span>1366</span>; οὔτοι… καταπροίξει λέγουσα ταυτί <span class="bibl">Id.<span class="title">Th.</span>566</span>: abs., [[ἐκείνους οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη]] = [[should]] not [[get off]] [[scot-free]], <span class="bibl">Hdt.3.36</span>: without a neg., <span class="bibl">Them.<span class="title">Or.</span>2.25b</span>: in aor. 1, οὐ μὴν ἐκεῖνός γε παντελῶς κατεπροίξατο Plu.2.10c (<b class="b3">-πράξ-</b> codd.), cf. Hsch. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. gen. pers., [[ἐμεῦ δ' ἐκεῖνος οὐ καταπροΐξεται]] = he [[shall]] not [[escape]] me [[unpunished]], <span class="bibl">Archil.92</span>; οὔτοι ἐμοῦ… καταπροίξει <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1240</span>; οὔτοι… καταπροίξει Μυρτίας <span class="bibl">Id.<span class="title">V.</span>1396</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> both constructions combined, οὐ καταπροίξῃ αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός <span class="bibl">Hdn.1.17.5</span>.--Ion. word, used in colloquial Att. of Com. (Glossed [[προῖκα ἐκφύγοι]] in Suid., δωρεὰν καταγνώσεται in <span class="bibl"><span class="title">EM</span>495.34</span>, and connected by both with [[προΐσσομαι]], [[προΐκτης]]; but perhaps rather from κατα-προ-[[ἱκνέομαι]].)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1372.png Seite 1372]] u. att. καταπροίξομαι ([[προῖκα]]), ein einzeln stehendes fut., zu welchem nur Themist. or. 14 noch den aor, καταπροίξασθαι gebildet zu haben scheint, = umsonst, unbelohnt, unbestraft thun; [[ἐμεῦ]] δ' [[ἐκεῖνος]] οὐ καταπροΐξεται, er soll mich nicht ungestraft gehöhnt haben, Archil. frg. 23, wie Ar. οὔ τοι μὰ τὸν Δία τὸν μέγαν ἐμοῦ καταπροίξει, auf das voranstehende καταγελᾶν gehend, Nubb. 1239, was Schol, erkl. δωρεὰν ἐπεγχανῇ μοι; dgl. Vesp. 1366. 1396; nach B. A. 275 οἷον προἶκα καταφρονήσεις, [[ἀζήμιος]] ἔσῃ. Auch absolut, οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη, er sagte, er solle es nicht ungestraft gethan haben, Her. 3, 36; mit dem partic., οὐ λωβησάμενος ἐμὲ καταπροΐξεται, er soll mich nicht ungestraft verletzt haben, 3, 156; οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες 5, 105, vgl. 7, 17; u. so Ar. Thesm. 566 Equ. 435. S. Lob. zu Phryn. 169, der Beispiele aus späteren Schriftstellern anführt.
}}
{{ls
|lstext='''καταπροΐξομαι''': Ἀττ. -προίξομαι, (ἴδε [[προίξ]]), ἀπαντᾷ παρὰ δοκίμοις ὡς μεμονωμένος τύπ. μέλλ., ([[ἐπειδὴ]] ὁ ἀόρ. καταπροΐξασθαι, ἀναφερόμενος ἐν τῷ Μεγ. Ἐτυμ., εὕρηται μόνον ἐν Πλουτ. 2. 10C· ἴδε κατωτ. ΙΙ, καὶ ἴδε [[προΐσσομαι]]). Κυρίως, [[πράττω]] τι [[ἄνευ]] ἀντιπληρώσεως, δηλ. [[ἄνευ]] ποινῆς, ἀτιμωρητί, ἐν χρήσει μετ’ ἀρνήσεως, ἐπὶ κακοῦ μόνον καὶ τὸ πλεῖστον μετὰ μετοχῆς, οὐ γὰρ δὴ ἐμέ γε ὧδε λωβησάμενος καταπροΐξεται, δὲν θὰ μείνῃ [[ἀτιμώρητος]] ἀφοῦ οὕτω με ἐκακοποίησε καὶ ἠκρωτηρίασεν, Ἡρόδ. 3. 156∙ οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες ὁ αὐτ. 5. 105, πρβλ. 7. 17· οὔ τοι καταπροίξει τάλαντα πολλὰ κλέψας Ἀριστοφ. Ἱππ. 435∙ οὔ τοι καταπροίξει τοῦτο δρῶν, δὲν θὰ διαφύγῃς τὴν τιμωρίαν διὰ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν, ὁ αὐτ. ἐν Σφ. 1366· οὔ τοι… καταπροίξει λέγουσα ταυτὶ ὁ αὐτ. ἐν Θεσμ. 566·- ἀπολ., ἐκείνους οὐ καταπροΐξεσθαι, ἔφη, δὲν θὰ διαφύγωσιν (ἀτιμώρητοι), Ἡρόδ. 3. 36· [[οὔτοι]] κ. Μυρτίας Ἀριστοφ. Σφ. 1396. 2) μετὰ γεν. προσ. τοῦ πάσχοντος τὸ κακόν, [[ἐμεῦ]] δ’ [[ἐκεῖνος]] οὐ καταπροΐξεται, δὲν θὰ διαφύγῃ ἐκ τῆς ἐκδικήσεώς μου διὰ ταύτην τὴν [[πρός]] με γενομένην ἀδικίαν, Ἀρχίλ. 86· οὔ τι… ἐμοῦ καταπροίξει, «δωρεὰν ἐπεγχανεῖ» Σχολ., δηλ. δὲν θά με καταγελάσῃς, ἐμπαίξῃς ἀτιμωρητί, [[ἐπειδὴ]] καὶ ὀλίγῳ [[πρότερος]] εἶπεν, οἴ μ’ ὡς καταγελᾷς Ἀριστοφ. Νεφ. 1240∙ [[ἄνευ]] ἀρνήσ., τὸ πᾶν ᾠήθη καταπροΐξασθαι τῶν θεῶν Συνέσ. 121D, Θεμίστ. 25Β ἐν Λεξ. Ρητορ. σ. 275. 30, κ. [[οἷον]] [[προῖκα]] καταφρονήσεις, ὅ ἐστιν [[ἀζήμιος]] ἔσει καὶ [[ἀθῷος]]· πρβλ. Β. Α. 275. 3) ἀμφότεραι αἱ συντάξεις συνδυάζονται παρ’ Ἡροδ. 7. 17, οὐ καταπροΐξει αὐτὸς μεθύων νηφούσης γυναικός.- Ἡ λεξ. [[εἶναι]] ἀρχῆς Ἰωνικῆς, τὸ πρῶτον ἀπαντῶσα παρᾶ τῷ Ἡροδ., καὶ φαίνεται ὅτι ἦτο [[εὔχρηστος]] παρ’ Ἀττ. μόνον ἐν τῇ συνήθει γλώσσῃ, διὰ [[ταῦτα]] [[εἶναι]] [[συνήθης]] παρ’ Ἀριστοφάνει, [[οὐδέποτε]] δὲ παρὰ Τραγ. ἢ τῷ Πλάτ. ἢ παρὰ τοῖς ἱστορικοῖς καὶ τοῖς ῥήτορσι. ΙΙ. παρὰ τῷ Βυζαντίνῳ συγγραφεῖ Γεωργ. Παχυμ. 2. 147C, εὑρίσκομεν ἐνεστ. καταπροΐζεσθαι, καὶ ἀόρ. σασθαι, ἐπὶ τῆς ἐννοίας τοῦ προδιδόναι, ἐγκαταλείπειν ἀμελεῖν, ἀπορρίπτειν, πρβλ. καταπροδιδόναι, καταπροΐεσθαι,
}}
{{bailly
|btext=<i>seul. fut. et ao.</i><br />demeurer impuni (<i>propr.</i> faire gratuitement, <i>càd</i> impunément), <i>d’ord. avec une nég.</i> : ἐκείνους [[οὐ]] καταπροΐξεσθαι ἔφη HDT il dit qu’ils n’échapperaient pas, qu’ils paieraient cela ; avec un part. : [[οὐκ]] ἐμὲ λωβησάμενος καταπροΐξεται HDT il n’échappera pas après m’avoir insulté.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[προῖκα]].
}}
{{grml
|mltxt=[[καταπροΐξομαι]] και αττ. τ. καταπροίξομαι (Α)<br />([[πάντοτε]] με [[άρνηση]]<br />μέλλ. που απαντά σε δοκίμ. συγγρ.<br />ο αόρ. καταπροΐξασθαι μόνο στον <b>Πλούτ.</b>) [[πράττω]] [[κάτι]] [[κακό]] [[χωρίς]] [[ποινή]], [[χωρίς]] [[εκδίκηση]], [[μένω]] [[ατιμώρητος]], [[ανεκδίκητος]], [[διαφεύγω]] την [[τιμωρία]] («οὐ γὰρ δὴ ἐμέ γε λωβησάμενος καταπροΐξεται» — δεν θα μείνει [[ατιμώρητος]], [[αφού]] μέ πλήγωσε, μέ κακοποίησε, <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κατ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> <i>προΐξομαι</i> (μέλλ. του [[προΐσσομαι]] <span style="color: red;"><</span> [[προίξ]] «[[δώρο]]»)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''καταπροΐξομαι:''' Αττ. -προίξομαι (<i>προῖξ</i>), μέλ. [[χωρίς]] ενεστ. σε [[χρήση]],<br /><b class="num">1.</b> κάνω [[κάτι]] [[χωρίς]] αντίκτυπο, δηλ. [[ενεργώ]] με [[ασυλία]], ατιμώρητα· χρησιμ. με αρνητ., <i>οὐκ ἐμὲ λωβησάμενος καταπροΐξεται</i>, δεν θα ξεφύγει [[επειδή]] με έχει προσβάλλει, σε Ηρόδ.· <i>οὐ καταπροΐξονται ἀποστάντες</i>, στον ίδ.· [[οὔτοι]] καταπροίξει πολλὰ κλέψας, σε Αριστοφ.· απόλ., <i>ἐκείνους οὐ καταπροΐξεσθαι ἔφη</i>, είπε πως δεν θα ξέφευγαν ατιμώρητοι, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν. προσ., [[οὔτοι]] [[ἐμοῦ]] καταπροίξει, δεν θα ξεφύγεις από την εκδίκησή μου γι' αυτή την [[αδικία]] προς το πρόσωπό μου, σε Αριστοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''καταπροΐξομαι:''' атт. [[καταπροίξομαι]] [[προῖκα]] (только fut. и inf. aor. καταπροΐξασθαι) совершать безнаказанно, оставаться безнаказанным: οὐκ, ἐμὲ λωβησάμενος, καταπροΐξεται Her. изувечив меня, (Дарий) не избегнет (моей) мести; οὔ τοι [[ἐμοῦ]] καταπροίξει! Arph. (угроза) ты мне заплатишь (за это)!
}}