View source for ἔστε

{{LSJ1
|Full diacritics=ἔστε
|Medium diacritics=ἔστε
|Low diacritics=έστε
|Capitals=ΕΣΤΕ
|Transliteration A=éste
|Transliteration B=este
|Transliteration C=este
|Beta Code=e)/ste
|Definition=Dor. ἕστε <span class="bibl"><span class="title">EM</span>382.8</span>, [[varia lectio|v.l.]] in <span class="bibl">Theoc.5.22</span>, al., cf. <span class="bibl">Eust.161</span> fin. (written εστε in <span class="title">IG</span>14.352ii60 (Halaesa)); Locr.ἔντε ib.9(1).334.15; Delph. hέντε <span class="title">Schwyzer</span> 323 <span class="title">B</span>44 (also [[εἴστε]], v. infr.); Boeot. ἔττε <span class="title">IG</span>7.3054.7 (Lebad.): from [[ἐνς]] (= [[εἰς]]) with suffix <b class="b3">-τε</b> as in <b class="b3">ὅ-τε</b>, and so εἴστε <span class="title">SIG</span>241.69 (Delph., iv B. C.). (<span class="sense"><span class="bld">A</span> ἔσκε <span class="bibl">Archil.14</span>, <span class="title">AP</span>7.727 (Theaet.) may be f.l.). —Found in post-Homeric Ep., Ion., Trag., X., <span class="title">POxy.</span> 2120.7 (iii A. D.), etc. (it is f.l. in <span class="bibl">Pl.<span class="title">Smp.</span>211c</span>). </span><span class="sense"><span class="bld">I</span> CONJUNCTION, = [[ἕως]] : </span><span class="sense"><span class="bld">1</span> [[up to the time that]], [[until]], </span><span class="sense"><span class="bld">a</span> with aor. ind., of actual occurrence in past time, ἄτερ γνώμης τὸ πᾶν ἔπρασσον ἔ. δή σφιν ἀντολὰς ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>457</span>. cf. <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>415</span>,<span class="bibl"><span class="title">Aj.</span>1031</span>,<span class="bibl"><span class="title">El.</span>753</span>; ἔ. περ <span class="bibl">A.R.2.85</span>; παίουσι τὸν Σωτηρίδαν ἔστε ἠνάγκασαν πορεύεσθαι <span class="bibl">X. <span class="title">An.</span>3.4.49</span>, cf. <span class="bibl">2.5.30</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> with aor. subj. and [[ἄν]], of future time, after primary tenses, ἐγὼ δὲ τὴν παροῦσαν ἀντλήσω τύχην ἔστ' ἂν Διὸς φρόνημα λωφήσῃ χόλου <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>378</span>, cf. <span class="bibl">697</span>, <span class="bibl"><span class="title">Eu.</span>449</span>; τῇδε μενέομεν ἔστ' ἂν καὶ τελευτήσωμεν <span class="bibl">Hdt.7.141</span>, cf. <span class="bibl">158</span>; περιμένετε ἔστ' ἂν ἐγὼ ἔλθω <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>5.1.4</span>; <b class="b3">ἔντε, ἕντε κ' ἀποτείσῃ</b>, <span class="title">IG</span>9(1).334.15, <span class="title">Schwyzer</span>323 <span class="title">B</span>44 (v/iv B. C.); <b class="b3">ἕστε κε</b> indef., <b class="b2">until such time as.</b>., <span class="bibl">Theoc.5.22</span>; χιμάρῳ δὲ καλὸν κρέας ἕστε κ' ἀμέλξῃς <span class="bibl">Id.1.6</span>, cf.<span class="bibl">6.32</span>; also after historical tenses, ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι ἔστ' ἂν αὐτοὶ τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται <span class="bibl">Hdt.8.4</span>, cf. <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>3.1.15</span>, <span class="bibl"><span class="title">An.</span>4.5.28</span> : retained in orat. obliq., αὐτὸς ἔφη παραμενεῖν ἔστ' ἂν τοὺς βότρυς ποιήσωσι γλεῦκος <span class="bibl">Longus 4.5</span>: [[ἄν]] omitted, ἀρήγετ' ἔστ' ἐγὼ μόλω <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>1183</span>; cf. [[ἄν]] (A) <span class="bibl">B.1.2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">c</span> with aor. opt. after historical tenses (representing <b class="b3">ἔστ' ἄν</b> with subj.), ἐπιμεῖναι ἐκέλευσαν ἔστε βουλεύσαιντο <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>5.5.2</span>; <b class="b3">ἀνέμενεν αὐτοὺς ἔστ' ἐμφάγοιέν τι</b> he always waited <b class="b2">until.</b>., <span class="bibl">Id.<span class="title">Cyr.</span>8.1.44</span>; in orat. obliq., <b class="b3">ὅτι..δέοιτο ἂν αὐτοῦ μένειν ἔστε σὺ ἀπέλθοις</b> ib.<span class="bibl">5.3.13</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">d</span> with aor. inf., in orat. obliq. and the like for opt., <b class="b3">ἔστε αὐτὴν νέμεσθαι Κρῆτας</b>, = [[ἔστε αὐτὴν νέμοιντο Κρῆτες]], <span class="bibl">Hdt.7.171</span>; freq. in later writers, <b class="b3">ἔστε Δαρεῖον γνῶναι</b>, = [[ἔστε Δαρεῖος γνοίη]], <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span>2.1.3</span>; <b class="b3">ἔστε παρελθεῖν</b> ib.<span class="bibl">4.7.1</span>, cf. <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>2.11</span>; for <b class="b3">ἔστ' ἄν</b> with subj., <span class="bibl">Arr.<span class="title">Cyn.</span>2.4</span>,<span class="bibl">25.2</span>,<span class="bibl">31.5</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">e</span> with impf. ind., ἔστ' ἀφίκανεν <span class="bibl">A.R.4.849</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[so long as]], [[while]], </span><span class="sense"><span class="bld">a</span> with impf. ind. of actual occurrence in past time, ἔστε μὲν..ἔπινον, ἡδὺ τέως ἐδόκει <span class="bibl">Thgn.959</span>; ἔστε μὲν αἱ σπονδαὶ ἦσαν, οὔποτε ἐπαυόμην <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>3.1.19</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Mem.</span>1.2.18</span>, <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span>2.11.6</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> with pres. subj. and [[ἄν]], of future time, ἔστ' ἂν ἀοιδάων ᾖ γένος Ἑλλαδικῶν <span class="bibl">Xenoph.6.4</span>; οὐ μὲν δὴ λήξω ἔστ' ἂν..λεύσσω.. τόδ' ἦμαρ <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>105</span> (anap.), cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>337</span>; ἔστ' ἄνπερ ἐπιδεικνύηται <span class="bibl">X.<span class="title">Eq.</span>11.9</span>; <b class="b3">ἔστ' ἂν ἔκδημος</b> (sc. [[ᾖ]]) χθονὸς Θησεύς, ἄπειμι <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span> 659</span> : so with pf. subj., = pres., ὑμῖν Λακεδαιμόνιοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκας ἐπιθρέψειν, ἔστ' ἂν ὁ πόλεμος ὅδε συνεστήκῃ <span class="bibl">Hdt.8.142</span>; of present time, <span class="bibl">Emp.42.2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">c</span> with pres. opt. after historical tenses (representing <b class="b3">ἔστ' ἄν</b> with subj.), ἐδόκει τοῖς στρατηγοῖς βέλτιον εἶναι τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον εἶναι, ἔστ' ἐν τῇ πολεμίᾳ εἶεν <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>3.3.5</span>; <b class="b3">τοσοῦτον χρόνον ζῆν ἔστε νικῴη.</b>. ib.<span class="bibl">1.9.11</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">d</span> with aor. subj. and ἄν, ἔστ' ἂν πολεμίους δείσωσι κελευόμενα πάντα ποιοῦσι <span class="bibl">Id.<span class="title">Mem.</span>3.5.6</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> ADV. [[even to]], </span><span class="sense"><span class="bld">a</span> of Space, [[up to]], βόθροι ἐγίγνοντο μεγάλοι ἔστε ἐπὶ τὸ δάπεδον <span class="bibl">Id.<span class="title">An.</span>4.5.6</span>, cf. <span class="bibl">4.8.8</span>, <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span>1.28.3</span>; ἕστ' ἐπὶ πᾶχυν <span class="bibl">Theoc.7.67</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> of [[time]], ἔστε ἐπὶ κνέφας <span class="bibl">Arr.<span class="title">An.</span> 7.25.2</span>; <b class="b3">ἕστε ἐς.., κατὰ.</b>., <span class="title">IG</span>14.352 ii 60, i65 (Halaesa); εἴστε εἰς Θεύχαριν ἄρχοντα <span class="title">SIG</span>241.69 (Delph., iv B. C.); ἔστε πρὸς τὸ ἐφηβικόν <span class="bibl">Luc.<span class="title">Nav.</span>3</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> PREPOSITION, c. acc.. </span><span class="sense"><span class="bld">a</span> of Space, [[up to]], <b class="b3">ἔστε τὸν ὅρον, ἔστε καὶ τὰν φάραγγα</b>, <span class="title">Schwyzer</span>289.166,169 (ii B. C.); παρατείνει ἔστε τὴν θάλασσαν <span class="bibl">Arr.<span class="title">Ind.</span>2.2</span> (&lt;[[ἐπί]]&gt; Hercher). </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> of [[time]], [[until]], [[up to]], ἔ. καὶ τὸν νῦν χρόνον <span class="title">Schwyzer</span>289.113; ἔ. καὶ τὰν τριακάδα τοῦ Ἀλσείου <span class="title">SIG</span>1023.25 (Cos, iii/ii B. C.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1043.png Seite 1043]] (wahrscheinlich für εἰς ὅτε, vgl. [[εἰσόκε]]), bis; von der Zeit, bis, bis daß, so lange wie; c. ind. aor., ἔςτε δή [[σφιν]] ἀντολὰς ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα Aesch. Prom. 455; ἔς τ' ἐν αἰθέρι μέσῳ κατέστη λαμπρὸς ἡλίου [[κύκλος]] Soph. Ant. 411; Ai. 1010 El. 743; sp. D., wie ἔςτε περ – ἀμφοτέρους ἐδάμασσε Ap. Rh. 2, 85; in Prosa von Xen. an, ἔςτε διεπράξατο An. 2, 5, 30; τί οὐκ ἐποίησε, ἔςτε σπονδῶν ἔτυχε; 3, 1, 28; 3, 4, 49; in der Bedeutung "so lange wie" mit impf., Mem. 1, 2, 18; ἔςτε μὲν αἱ σπονδαὶ [[ἦσαν]], [[οὔποτε]] ἐπαυόμην An. 3, 1, 19; vgl. Arr. An. 2, 11, 6; – bei Beziehung auf die Zukunft mit ἄν c. conj., ἀντλήσω τύχην, ἔςτ' ἂν Διὸς [[φρόνημα]] λωφήσῃ χόλου Aesch. Prom. 376; ἐπίσχες ἔςτ' ἂν τὰ λοιπὰ προσμάθῃς io. 699; 794 Eum. 427; οὐ λήξω θρήνων ἔςτ' ἂν [[λεύσσω]] ἄστρων [[ῥιπάς]] Soph. El. 103, so lange ich schaue; vgl. Eur. Hipp. 659; in Prosa, [[τῇδε]] μενέομεν, ἔςτ' ἂν καὶ τελευτήσωμεν Her. 7, 141. 158; Xenophan. bei Ath. IX, 368 f; Plat. Conv. 211 c; διατρίψω, ἔςτ' ἂν ὀκνήσωσιν οἱ ἄγγελοι Xen. An. 2, 3, 9; περιμένετε ἔςτ' ἂν ἐγὼ ἔλθω 5, 1, 4; und so auch in indir. Rede, Hell. 3, 1, 15 An. 4, 5, 28; Ausdruck der Allgemeinheit, ἔςτ' ἂν πολεμίους δείσωσι, κελευόμενα πάντα ποιοῦσι Mem. 3, 5, 6, u. einzeln bei Sp. Bei Soph. Ai. 1162 fehlt ἄν, ἔςτ' ἐγὼ μόλω; – c. opt. in indir. Rede, εὐχήν τινες [[αὐτοῦ]] ἐξέφερον ὡς εὔχοιτο τοσοῦτον χρόνον ζῆν ἔςτε νικῴη τοὺς εὖ ποιοῦντας Xen. An. 1, 9, 11; ἐπιμεῖναι ἐκέλευσαν ἔςτε βουλεύσαιντο 5, 5, 2; so lange wie, τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον εἶναι ἔςτε ἐν τῇ πολεμίᾳ [[εἶεν]] 3, 3, 5; ἀνέμενεν αὐτοὺς ἔςτε ἐμφάγοιέν τι Cyr. 8, 1, 44. – Bei Sp. auch c. acc. c. inf., ὅτῳ ἐπέτρεψε τὴν ἀρχὴν ἔςτε Δαρεῖόν τι ὑπὲρ αὐτῆς [[γνῶναι]] Arr. An. 2, 1, 3, vgl. 4, 7, 1; Ael. V. H. 2, 11. – Auch örtlich, mit ἐπί verbunden, [[bis auf]], βόθροι ἐγίγνοντο ἔςτε ἐπὶ τὸ [[δάπεδον]] Xen. An. 4, 5, 6; [[ἕως]] ἔςτε ἐπὶ τὰ [[ὅρια]] κατέστησαν τοὺς Ελληνας 48, 8; ἔςτε ἐπὶ τὸ εὐώνυμον παρατείνας Arr. An. 1, 28, 5; ἔςτε ἐπὶ [[κνέφας]] 7, 25, 2; ἔςτ' ἐπὶ πᾶχυν Theocr. 7, 67; Ap. Rh. 2, 789; eben so ἔςτε [[πρός]], Luc. Navig. 3; – mit dem bloßen acc., παρατείνει ἔςτε τὴν θάλασσαν Arr. Ind. 2, 2; Inscr. 2905. – Nach E. M. dorisch ἕστε, wie auch bei Theocr. jetzt geschrieben wird.
}}
{{ls
|lstext='''ἔστε''': (Δωρ. ἕστε Ἐτυμ. Μ. 382. 8, Ahrens, D. Dor. σ. 37), [[ἴσως]] ἀντὶ ἐς ὅτε· ὁ Dind. γράφει ἔς τε καὶ παραβάλλει ὤστε (ὤς τε) καὶ ἕτερα ἄλλα σύνθετα μετὰ τοῦ τε: ἔν τινι Βοιωτ. Ἐπιγραφῇ γράφεται [[ἔττε]] (Συλλ. Ἐπιγρ. 1569c. 13): ― [[μόριον]] τῶν μεθ’ Ὅμηρον χρόνων ἀπαντῶν πρὸ πάντων παρὰ τοῖς Τραγ. ποιηταῖς, Ἡροδ., Ξεν., καὶ μεταγεν. συγγραφ. ― Παρὰ Πλάτ. εὕρηται μόνον [[ἅπαξ]] ἐν τῷ Συμπ. 211C, ([[ἔνθα]] ὁ Ἕρμαννος ἔχει ἕως) καὶ [[τότε]] ἐν τῷ στόματι ξένης Μαντινικῆς. Ι. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ, = ἕως: 1) [[μέχρι]] τοῦ χρόνου, καθ’ ὅν· ἕως, α) μεθ’ ὁριστ. ἀορ., ἐπὶ πραγματικῶν συμβάντων ἐν παρελθόντι χρόνῳ, ἄτερ γνώμης τὸ πᾶν ἔπρασσον, [[ἔστε]] δή [[σφιν]] ἀντολὰς ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα Αἰσχύλ. Πρ. 457, Σοφ. Ἀντ. 415, Αἴ. 1031, Ἠλ. 753· [[ἔστε]] περ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 85· παίουσι τὸν Σωτηρίδαν, [[ἔστε]] ἠνάγκασαν πορεύεσθαι Ξεν. Ἀν. 3. 4, 49· οὕτω, 2. 5, 30., 3. 1, 28. β) μεθ’ ὑποτακτ. ἀορ. καὶ τοῦ ἄν, [[ὅταν]] ἀναφέρηται εἰς μέλλοντα χρόνον, ἀρκτικοῦ χρόνου ἡγουμένου, ἐγὼ δὲ τὴν παροῦσαν ἀντλήσω τύχην ἔστ’ ἂν Διὸς [[φρόνημα]] λωφήσῃ χόλου Αἰσχύλ. Πρ. 376, πρβλ. 697, Εὐμ. 449· [[τῇδε]] μενέομεν, ἔστ’ ἂν καὶ τελευτήσωμεν Ἡρόδ. 7. 141, πρβλ. 158· περιμένετε ἔστ’ ἂν ἐγὼ ἔλθω Ξεν. Ἀν. 5. 1 4· [[ἔστε]] κε, ἀορίστως, [[μέχρι]] τοῦ καιροῦ καθ’ ὅν..., Θεόκρ. 5. 22· χιμάρῳ δὲ καλὸν [[κρέας]] [[ἔστε]] κ’ ἀμέλξῃς 1. 6, πρβλ. 6. 32: ― ἡ ὑποτακτ. τοῦ ἀορ. δυνατὸν νὰ ἀκολουθήσῃ καὶ ἱστορικὸν χρόνον, ἐδέοντο Εὐρυβιάδεω προσμεῖναι… ἔστ’ ἂν αὐτοὶ τέκνα τε καὶ τοὺς οἰκέτας ὑπεκθέωνται Ἡρόδοτ. 8. 4, Ξεν. Ἑλλ. 3. 1, 15, Ἀν. 4. 5, 58· ― τὸ ἂν [[ἐνίοτε]] παραλείπεται ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἀρήγετ’, ἔστ’ ἐγὼ μόλω Σοφ. Αἴ. 1183· ἴδε ἂν Α. Ι. 2. γ) μετ’ εὐκτ. ἀορ. ἱστορικοῦ χρόνου ἡγουμένου (ὅτε ἰσοδυναμεῖ τῷ ἔστ’ ἂν μεθ’ ὑποτακτ.), ἐπιμεῖναι ἐκέλευσαν [[ἔστε]] βουλεύσαιντο Ξεν. Ἀν. 5. 5, 2· ἀνέμενον αὐτοὺς [[ἔστε]] ἐμφάγοιέν τι, περιέμενον αὐτοὺς ἕως οὗ φάγωσί τι, ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. Παιδ. 8. 1, 44· διὰ τὸ ἐν Ξεν. Ἀν. 1. 9, 11, [[ἔστε]] νικῴη = [[ἔστε]] νενικηκὼς εἴη, donec vicisset, ὅρα [[νικάω]]: ― ἐν πλαγίῳ λόγῳ, ὅτι… δέοιτο ἂν [[αὐτοῦ]] μένειν [[ἔστε]] σὺ ἀπέλθοις ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. Παιδ. 5. 3, 13. δ) μετ’ ἀπαρ’ ἀορ., ἐν πλαγίῳ λόγῳ κττ. ἀντὶ εὐκτ. [[ἔστε]] αὐτὴν νέμεσθαι Κρῆτες = [[ἔστε]] αὐτὴν νέμοιντο Κρῆτες, Ἡρόδ. 7. 171· [[συχνάκις]] παρὰ μεταγεν. συγγραφ., [[ἔστε]] Δαρεῖον γνῶναι = [[ἔστε]] [[Δαρεῖος]] γνοίη, Ἀρρ. Ἀν. 2. 1, 3· [[ἔστε]] παρελθεῖν [[αὐτόθι]] 4. 7, 1, πρβλ. Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 2. 12· ἀντὶ τοῦ ἔστ’ ἂν μεθ’ ὑποτ., Ἀρρ. Κυν. 2. 4, 25., 2. 31, 5. ε) μεθ’ ὁριστ. παρατ., ἔστ’ ἀφίκανεν Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 849· ἀλλὰ τὸ ἀφίκανεν [[εἶναι]] κατ’ οὐσίαν ἀόρ. 2) ἐφ’ ὅσον, ἐν ὅσῳ, ἐνῷ, α) μεθ’ ὁριστ. παρατ. ἐπὶ πραγματικῶν συμβάντων ἐν τῷ παρελθόντι, Θέογν. 959· [[ἔστε]] μὲν αἱ σπονδαὶ ἦσαν, οὔποτε ἐπαυόμην Ξεν. Ἀν. 3. 1, 19, πρβλ. Ἀπομν. 1. 2, 18, Ἀρρ. Ἀν. 2. 11, 6. β) μεθ’ ὑποτακτ. ἐνεστ. καὶ τοῦ ἄν, ἐπὶ πράξεως ἀναφερομένης εἰς τὸ μέλλον, οὐ μὲν δὴ λήξω… ἔστ’ ἂν… [[λεύσσω]] δὲ τόδ’ [[ἦμαρ]] Σοφ. Ἠλ. 105, πρβλ. Εὐρ. Ἄλκ. 337· ἔστ’ ἄν περ ἐπιδεικνύηται Ξεν. Ἱππ. 11, 9· ἔστ’ ἂν [[ἔκδημος]] (ἐξυπ. ᾖ) χθονὸς [[Θησεύς]], [[ἄπειμι]] Εὐρ. Ἱππ. 659· οὕτω μεθ’ ὑποτ. πρκμ. = ἐνεστ., ὑμῖν Λακεδαιμόνιοι ἐπαγγέλλονται γυναῖκας ἐπιθρέψειν, ἔστ’ ἂν ὁ [[πόλεμος]] ὅδε συνεστήκῃ Ἡρόδ. 8. 142. γ) μετ’ εὐκτ. ἐνεστ., ἱστορικοῦ χρόνου ἡγουμένου ([[ὅπερ]] ἰσοδυναμεῖ τῷ ἔστ’ ἂν μεθ’ ὑποτ.), ἐδόκει τοῖς στρατηγοῖς βέλτιον [[εἶναι]] τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον [[εἶναι]], ἔστ’ ἐν τῇ πολεμίᾳ [[εἶεν]] Ξεν. Ἀν. 3. 3, 5. δ) μεθ’ ὑποτακτ. ἀορίστ. καὶ τοῦ ἄν, ἔστ’ ἂν πολεμίους δείδωσι (δεδίωσι;), τὰ κελευόμενα πάντα ποιοῦσι ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 3. 5, 6. ΙΙ. ΕΠΙΡΡΗΜΑ, = ἕως, [[μέχρι]]… Λατ. usque (οὐχὶ πρὸ τοῦ Ξεν.), α) ἐπὶ χώρου, διαστήματος, [[μέχρι]], βόθροι ἐγίγνοντο μεγάλοι [[ἔστε]] ἐπὶ τὸ [[δάπεδον]] Ξεν. Ἀν. 4. 5, 6, πρβλ. 4. 8, 8, Ἀρρ. Ἀν. 1. 28, 3· ἔστ’ ἐπὶ πᾶχυν, «ἔστ’ ἐπὶ πῆχυν, [[τουτέστι]] [[μέχρι]] πήχεως» (Σχόλ.), Θεόκρ. 7. 67· σπανίως [[ἄνευ]] προθ., παρατείνει [[ἔστε]] τὴν θάλασσαν Ἀρρ. Ἰνδ. 2. 2 (ὁ Hercher παρεμβάλλει ἐπί). β) ἐπὶ χρόνου, [[ἔστε]] ἐπὶ [[κνέφας]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 7. 25, 2· [[ἔστε]] ἐς.. Συλλ. Ἐπιγρ. 5594. στήλ. ΙΙ. 60· [[ἔστε]] κατά… [[αὐτόθι]] στήλ. 1. 65· [[ἔστε]] πρὸς τὸ ἐφηβικὸν Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχ. 3.
}}
{{bailly
|btext=<b>I.</b> <i>prép.</i> jusqu’à :<br /><b>1</b> <i>idée de lieu</i> avec [[ἐπί]] : [[ἔστε]] ἐπὶ τὸ [[δάπεδον]] XÉN jusqu’au sol;<br /><b>2</b> <i>idée de temps</i> avec [[πρός]] : [[ἔστε]] πρὸς τὸ ἐφηβικόν LUC jusqu’à la première jeunesse;<br /><b>II.</b> <i>conj.</i> <b>1</b> jusqu’à ce que : παίουσιν [[ἔστε]] ἠνάγκασαν πορεύεσθαι XÉN ils (le) frappent jusqu’à ce qu’ils l’aient contraint d’avancer ; περιμένετε ἔστ’ ἂν ἐγὼ ἔλθω XÉN demeurez jusqu’à ce que je sois revenu ; ἐπιμεῖναι ἐκέλευσαν [[ἔστε]] βουλεύσαιντο XÉN ils les invitent à rester jusqu’à ce qu’ils eussent délibéré ; <i>dans le disc. indir.</i> avec l’inf. : [[ἔστε]] αὐτὴν νέμεσθαι Κρῆτας HDT jusqu’à ce que les Crétois l’eussent habitée;<br /><b>2</b> aussi longtemps que, tant que : [[ἔστε]] μὲν [[αἱ]] σπονδαὶ [[ἦσαν]] XÉN tant que la trêve durait.<br />'''Étymologie:''' [[εἰς]], [[τε]].<br /><span class="bld">2</span><i>2ᵉ pl. impér. prés. de</i> [[εἰμί]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἔστε]], δωρ. τ. ἕστε (ἐς <span style="color: red;">+</span> τε) (Α)<br />([[μόριο]])<br /><b>1.</b> (ως χρον. σύνδ.) (με οριστ. πρτ. ή αορ. για πράξεις του παρελθόντος, με υποτ. ή ευκτ. αορ. ή ενεστ. <span style="color: red;">+</span> <i>αν</i> για πράξεις του μέλλοντος, με υποτ. ενεστ. ή, [[κατόπιν]] ιστορ. χρόνου, με ευκτική ενεστώτος για πράξεις του παρόντος) έως, έως ότου, [[μέχρι]] του χρόνου [[κατά]] τον οποίον, εφ' όσον, ενώ (α. «παίουσι τὸν Σωτηρίδαν, [[ἔστε]] ἠνάγκασαν πορεύεσθαι» — κτυπούν τον Σωτηρίδα, [[μέχρι]] να τον αναγκάσουν να πορεύεται, <b>Ξεν.</b><br />β. «περιμένετε, ἔστ' ἂν ἐγὼ ἔλθω», <b>Ξεν.</b><br />γ. «ἀρήγετ', ἔστ' (ἂν) ἐγὼ μόλω», <b>Σοφ.</b><br />δ. «ἐπιμεῖναι ἐκέλευσαν, [[ἔστε]] βουλεύσαιντο», <b>Ξεν.</b><br />ε. «ὑμῖν Λακεδαιμόνιοι ἐπαγγέλλονται γυναῑκας ἐπιθρέψειν, ἔστ' ἂν ὁ [[πόλεμος]] ὅδε συνεστήκῃ», <b>Ηρόδ.</b><br />στ. «ἐδόκει τοῖς στρατηγοῑς βέλτιον [[εἶναι]] τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον [[εἶναι]], ἔστ' ἐν τῇ πολεμίᾳ [[εἶεν]]», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> (<b>ως επίρρ.</b>) α) (για χώρο, [[διάστημα]]) [[μέχρι]], έως («βόθροι ἐγίγνοντο μεγάλοι [[ἔστε]] ἐπὶ τὸ [[δάπεδον]]», <b>Ξεν.</b>)<br />β) (για χρόνο) [[μέχρι]] να, έως («[[ἔστε]] ἐπὶ [[κνέφας]]» — [[μέχρι]] να σκοτεινιάσει, <b>Ξεν.</b>)<br /><b>3.</b> (ως [[πρόθεση]]) (για χώρο ή χρόνο) [[μέχρι]] («[[ἔστε]] καὶ τὸν νῦν χρόνον»).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ο τ. [[ἔστε]] (δωρ. <i>ἕστε</i>, λοκρ. [[ἔντε]], δελφ. <i>hέντε</i> ή <i>είστε</i>, βοιωτ. <i>έττε</i>) προήλθε από αρχ. <i>έν</i>(<i>σ</i>)-<i>τε</i>. Δηλ. το Α΄ συνθετικό της λέξης [[είναι]] αντιστοίχως οι προθέσεις <i>εν</i> και <i>εις</i>, ενώ το Β΄ συνθετικό παρουσιάζει ερμηνευτικές δυσχέρειες. Υποστηρίχτηκε ότι η λ. [[είναι]] παρεκτεταμένος τ. του <i>εν</i>(<i>σ</i>) αναλογικά [[προς]] το <i>ὅ</i>-<i>τε</i>, ενώ κατ' άλλους, [[είναι]] συντετμημένος τ. του <i>ες</i> (<i>εν</i>) <i>ό τε</i> ([[πρβλ]]. <i>έστιν ότε</i>)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἔστε:''' (<i>ἔσ-οτε</i>)·<br /><b class="num">I.</b> σύνδ., [[ἕως]]:<br /><b class="num">1.</b> [[μέχρι]] την [[στιγμή]] που, έως, με οριστ. ή ευκτ. κ.λπ.· <i>ἔστ' ἄν</i>, με υποτ., σε Αισχύλ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> εφόσον, με τον όρο ότι, αρκεί να, ενώ, με τους ίδιους χρόνους κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> επίρρ., έως, [[μέχρι]], [[ἔστε]] [[ἐπί]], Λατ. [[usque]] ad, σε Ξεν.· επίσης λέγεται για χρόνο, [[ἔστε]] ἐπὶ [[κνέφας]], στον ίδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἔστε:'''<br /><b class="num">I</b> дор. ἕστε praep. (с ἐπί или πρός) (вплоть) до: ἔστ᾽ ἐπὶ τὸ [[δάπεδον]] Xen. до самой земли; ἔ. πρὸς τὸ [[ἐφηβικόν]] Luc. (вплоть) до отрочества.<br /><b class="num">II</b> дор. ἕστε conj. до тех пор пока (не), покуда:<br /><b class="num">1)</b> для обознач. прошлого действия с aor. ind.: ἔστ᾽ ἐν αἰθέρι μέσῳ κατέστη λαμπρὸς ἡλίου [[κύκλος]] Soph. пока лучезарный круг солнца находился в середине неба;<br /><b class="num">2)</b> для обознач. будущего действия с aor. conjct. (с ἄν, поэт. κε, или без него) после главных времен, с aor. opt., иногда conjct. после исторических: ἔστ᾽ ἂν διαπολεμήσωμεν Her. пока мы не кончим воевать; περιμένετε ἔστ᾽ ἂν ἐγὼ [[ἔλθω]] Xen. подождите, пока я вернусь; ἔστ᾽ ἂν ἐν ἄλλῳ ἔθνει γένωνται Xen. пока они не достигнут (территории) другого народа;<br /><b class="num">3)</b> (в косв. речи с inf.): ἔ. τρίτους αὐτὴν νέμεσθαι Κρῆτας (= νέμοιντο Κρῆτες) Her. пока его (остров Крит) не заселило третье (по счету) население критян; (для законч. действия с impf.) ἔ. Σωκράτει συνήστην Xen. до тех пор, пока они находились в обществе Сократа;<br /><b class="num">4)</b> (с praes. conjct. + ἄν для будущего действия после главных времен и opt. после историч.): ἔστ᾽ ἂν [[λεύσσω]] ἄστρων [[ῥιπάς]] Soph. пока не увижу сияния звезд; ἔστ᾽ ἂν ὁ [[πόλεμος]] [[ὅδε]] συνεστήκῃ (pf. conjct. = praes.) Her. пока будет продолжаться эта война; ἔστ᾽ ἂν τῇ πολεμίᾳ [[εἶεν]] Xen. пока они будут находиться во вражеской стране.<br /><b class="num">III</b> 2 л. pl. imper. к [[εἰμί]].
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: conj., adv. prep.<br />Meaning: [[until]], later also [[as long as]] (seit Hes. Th. 754; nicht ganz sicher).<br />Other forms: (Ion., south-Dorian, Aetol., also trag. and X.), Boeot. [[ἔττε]], Locr. [[ἔντε]], Delph. [[hέντε]] (also [[εἴστε]] mid IVa), Dor. [[ἕστε]] (EM 382, 8; v. l. in Theoc.). On the use Schwyzer-Debrunner 675f.<br />Origin: IE [Indo-European] [311] <b class="b2">*h₁ens</b> [[in]]<br />Etymology: From <b class="b3">*ἐν(σ)-τε</b>, but further unclear; s. Schwyzer 629f.; also Wackernagel KZ 67, 5, who points to the same use of enclitic IE <b class="b2">*-kʷe</b> in [[dōnec]]. Cf. [[ἔσκε]] from <b class="b3">εἰς ὅκε</b>. Cf. Monteil, Phrase relative 316f.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[ἔσοτε]<br /><b class="num">I.</b> CONJUNCTION, = ἕως:<br /><b class="num">1.</b> up to the [[time]] that, [[until]], with ind. or opt., etc.; ἔστ' ἄν, with subj., Aesch., etc.<br /><b class="num">2.</b> so [[long]] as, [[while]], with [[same]] tenses, etc.<br /><b class="num">II.</b> ADVERB, [[even]] to, up to, [[ἔστε]] ἐπί, Lat. [[usque]] ad, Xen.:—also of [[time]], [[ἔστε]] ἐπὶ [[κνέφας]] Xen.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἔστε''': {éste}<br />'''Forms''': (ion., süddor., ätol., auch Trag. und X.), böot. [[ἔττε]], lokr. [[ἔντε]], delph. ''h''έντε (auch [[εἴστε]] Mitte IV<sup>a</sup>), dor. ἕστε (''EM'' 382, 8; v. l. bei Theok.)<br />'''Meaning''': [[bis]], später auch [[solange]] Konj., Adv., Präp. (seit Hes. ''Th''. 754; nicht ganz sicher).<br />'''Etymology''' : Zum Gebrauch Schwyzer-Debrunner 675f. — Aus *ἐν(σ)-τε, aber nähere Erklärung strittig; s. Schwyzer 629f. mit kritischem Referat der verschiedenen Ansichten; dazu Wackernagel KZ 67, 5 (Nachlaß), der auf dieselbe Funktion des enklitischen idg. *-''q<sup>u̯</sup>e'' in ''dōnec'' u. a. hinweist.<br />'''Page''' 1,575-576
}}