View source for ἐναγής

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐνᾰγής
|Medium diacritics=ἐναγής
|Low diacritics=εναγής
|Capitals=ΕΝΑΓΗΣ
|Transliteration A=enagḗs
|Transliteration B=enagēs
|Transliteration C=enagis
|Beta Code=e)nagh/s
|Definition=ές, <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[ἐν ἄγει ὤν]], [[under a curse]] or [[pollution]] because of bloodshed, of the Alcmeonidae, <span class="bibl">Hdt.1.61</span>, <span class="bibl">5.70</span> sq.; ἀπὸ τούτου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι τῆς θεοῦ ἐκαλοῖντο <span class="bibl">Th.1.126</span>; ἐναγὴς τοῦ Ἀπόλλωνος <span class="bibl">Aeschin.3.110</span>: Sup., <span class="bibl">Hermog.<span class="title">Inv.</span>1.4</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> in <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>656</span> (lyr.), <b class="b3">τὸν ἐναγῆ φίλον</b> one [[who has invoked a curse upon his head]] (in case of treachery).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0824.png Seite 824]] ές (s. ἅγος), fluchbeladen, auf dem ein schweres Verbrechen, eine Blutschuld, u. deshalb der Fluch der Götter u. Menschen lastet, Her. 5, 70; ἀπὸ τοῦ φόνου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι τῆς θεοῦ ἐκαλοῦντο Thuc. 1, 126; ἐναγὴς ἔστω τοῦ Ἀπόλλωνος Aesch. 3, 110, der sich an diesem Gotte versündigt hat; Sp., wie D. Cass. 53, 17. Bei Soph. O. C. 656, ch. erkl. der Schol. [[καθαρός]], der den Göttern durch einen Eid verpflichtet ist, also im Falle des Eidbruchs deren Fluch auf sich ladet; so Aesch. Suppl. 116 θεοῖς ἐναγέα τέλη. – Adv., Sp.
}}
{{ls
|lstext='''ἐνᾰγής''': -ές, ἐν ἄγει ὤν, ὑπὸ κατάραν, [[ἔνοχος]] ἀνοσιουργήματος, μεμιασμένος ἐκ φόνου γενομένου ἐντὸς ναοῦ ἢ ἀλλαχοῦ, κατηραμένος, ἀφωρισμένος, [[βδελυρός]], [[ἀποτρόπαιος]], Λατ. piacularis, περὶ τῶν Ἀλκμεωνιδῶν, Ἡρόδ. 1. 61., 5. 70 κἑξ.· ἀπὸ τοῦ φόνου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι τῆς θεοῦ ἐκαλοῦντο Θουκ. 1. 126· [[οὕτως]], ἐναγὴς τοῦ Ἀπόλλωνος Αἰσχίν. 69. 13. ΙΙ. ἐν Σοφ. Οἰδ. Τ. 656, τὸν ἐναγῆ φίλον, τὸν δεδεσμευμένον δι’ ἀρᾶς [[ἐναντίον]] [[ἑαυτοῦ]] (ἐν περιπτώσει προδοσίας), Λατ. sacer ([[ἔνθα]] ὁ Musgr. προὔτεινε τὴν γραφ. ἀναγῆ = καθαρόν, ἐκ τοῦ Ἡσυχ.· ταύτην δὲ τὴν ἔννοιαν θέλει νὰ δώσῃ καὶ ὁ Σχολ. εἰς τὴν λέξιν, λέγων: «τὸν ἐναγῆ, τὸν σοὶ νομιζόμενον ἐναγῆ»· ἀλλ’ ἴδε ἐκτενῆ σημείωσιν Jebb ἐν τόπῳ).
}}
{{bailly
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> qui est sous le coup d'une malédiction <i>ou</i> d'une vengeance ; <i>abs.</i> maudit;<br /><b>2</b> voué <i>ou</i> consacré à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ἅγος]].
}}
{{DGE
|dgtxt=(ἐνᾰγής) -ές<br /><b class="num">• Morfología:</b> [plu. nom. ἐναγέες Hdt.5.71, Luc.<i>Syr.D</i>.54, ac. ἐναγέας Hdt.5.70, Ti.Locr.104d, Luc.l.c., gen. ἐναγέων Hdt.1.61, nom.-ac. neutr. ἐναγέα A.<i>Supp</i>.123]<br /><b class="num">I</b> c. valor neg.<br /><b class="num">1</b> en la esfera relig. [[sacrílego]], [[impuro]], [[abominable]] por incumplimiento de normas y deberes religiosos: por violación del derecho de asilo, de los Alcmeónidas, Hdt.ll.cc., Th.1.139, Arist.<i>Ath</i>.20.3, <i>Fr</i>.8, Plu.<i>Sol</i>.12, de los atenienses gener., Themist.<i>Ep</i>.4, c. gen. ἐναγεῖς καὶ ἀλίτηριοι τῆς θεοῦ sacrílegos e impíos para con la diosa (Atenea)</i>, Th.1.126, ἐ. ... τοῦ Ἀπόλλωνος Aeschin.3.110, ἐναγεῖς τῆς θεοῦ Paus.7.25.3, cf. Aristid.<i>Or</i>.24.51, por cultivar tierra sagrada, Aeschin.3.108, por entrar armado en tierra sagrada, Str.8.3.33, por hollar, robar templos, etc., D.Chr.3.53, D.S.16.60.1, ἐ. πρᾶξις del rapto y violación de una sacerdotisa, Hld.10.36.4, θυσίαι ἐναγεῖς ante la estatua del emperador en el templo de Jerusalén, Ph.2.577, ἱερόσυλος ἔστω καὶ ἐ. νομιζέσθω <i>IG</i> 12(5).654.10 (Siro, imper.)<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἐ. [[comportamiento sacrílego]], [[impureza]] ἀπὸ παντὸς ἐναγοῦς ... κεκαθαρμένους <i>Lindos</i> 487.4 (III d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[impío]] por incumplimiento de obligaciones con los muertos, Ath.409f, op. [[ἁγνός]] Sch.S.<i>Ant</i>.255, 889P., por no prestar la debida devoción a la divinidad ἐ. ... ψυχῇ τε καὶ γλώττῃ Ph.2.165, de los epicúreos, Luc.<i>Alex</i>.45, <i>Symp</i>.6, dicho de los poemas homéricos ἐναγεῖς λόγοι Heraclit.<i>All</i>.1, μῦθοι Heraclit.<i>All</i>.2<br /><b class="num">•</b>[[impuro]] por enfermedades como la lepra, D.S.34/35.1, I.<i>AI</i> 9.226, de ciertos anim. σύας δὲ μοῦνον ἐναγέας νομίζοντες Luc.<i>Syr.D</i>.54, φόνον ζῴου μὴ βλάπτοντος ἔργον ἐναγὲς καὶ ἄθεσμον Plu.2.729e<br /><b class="num">•</b>crist. [[impío]], [[pecador]] del paganismo, la herejía, Eust.Ant.<i>Fr</i>.74, βωμοί Eus.<i>VC</i> 3.26.3, οὐ γὰρ τολμῶ ὀφθαλμοῖς ἐναγέσιν ὁρᾶν τῶν ἁγίων τὰ ἅγια Chrys.M.59.519.<br /><b class="num">2</b> en la esfera social y familiar [[maldito]], [[criminal]] por derramamientos criminales de sangre οὐκ ἂν ἐβουλήθην ἀποκτεῖναι ἵνα μὴ ἐ. γένωμαι Demad.88, cf. D.H.3.22, Paus.4.10.5, I.<i>BI</i> 2.472, Chrys.M.57.391, de Caín, Ph.1.210, 555, de Nerón ἐς γυναῖκας γαμετὰς ἐναγῆ τε καὶ ἀνέραστα τολμήματα crímenes malditos y odiosos contra sus esposas</i> Paus.9.27.4, de David por matar al esposo de su amante, I.<i>AI</i> 7.208, de Judas, Chrys.M.58.732, ἔργον Origenes <i>Io</i>.28.25, μίασμα Eus.<i>Theoph</i>.12, φόνος Chrys.M.53.231, χερσὶ καὶ γνώμαις ἐναγεῖς Ph.2.315, cf. Aesop.32, Luc.<i>DMeretr</i>.13.4, Aristid.<i>Or</i>.2.238, Plu.<i>Cat.Mi</i>.17, 2.363c, (πέτραι) ἐναγεῖς porque se arrojaba gente al mar desde ellas, Paus.1.44.8<br /><b class="num">•</b>ref. otros delitos [[indeseable]], [[abominable]] [[ἄνθρωπος]] Isid.Pel.<i>Ep</i>.M.78.568C, ψαλτής Macho 117, ref. al pirómano, Chrys.M.60.448<br /><b class="num">•</b>subst. οἱ ἐναγεῖς [[malvados]], [[delincuentes]] ref. ladrones, Alciphr.3.18.4.<br /><b class="num">II</b> c. valor posit.<br /><b class="num">1</b> de sacrificios [[propiciatorio]] ἐναγέα τέλεα A.l.c.<br /><b class="num">2</b> de pers. [[consagrado por un juramento]] τὸν ἐναγῆ φίλον S.<i>OT</i> 656<br /><b class="num">•</b>interpr. como [[sagrado]] Sch.<i>ad loc</i>.<br /><b class="num">III</b> adv. -ῶς [[de manera impía]], [[impuramente]] τὰ ... ἐ. ... γενόμενα βδελύγματα Ps.Callisth.53.8Λ, cf. Pall.<i>V.Chrys</i>.19.118, οἱ ἐ. ἐνεργούμενοι Dion.Ar.<i>EH</i> 98.2.
}}
{{grml
|mltxt=-ές (AM [[ἐναγής]], -ές)<br />αυτός που ενέχεται σε [[άγος]], ο μολυσμένος από κάποιο φόνο ή [[ανοσιούργημα]], [[καταραμένος]], αφορισμένος, [[αποτρόπαιος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για λόγους ή πράγμ.) [[βδελυρός]], [[μυσαρός]], [[ανόσιος]]<br /><b>2.</b> αυτός που δεσμεύεται με [[κατάρα]] [[εναντίον]] του για την [[περίπτωση]] απιστίας («τὸν ἐναγῇ φίλον μήποτ' ἐν αἰτίᾳ σὺν ἀφανεῖ λόγῳ σ' ἄτιμον βαλεῖν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ἐναγῶς</i><br />[[ευσεβώς]], με σεβασμό.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐνᾰγής:''' -ές, = ἐν [[ἅγει]] ὤν ([[ἅγος]]), [[καταραμένος]], αφορισμένος, [[αναθεματισμένος]], Λατ. [[piacularis]], σε Ηρόδ. κ.λπ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐνᾰγής:''' [[ἄγος]]<br /><b class="num">1)</b> [[отягощенный тяжелым преступлением]], [[пораженный проклятием]] (τοὺς ἐναγέας ἐπιλέγειν τινάς Her.; ἐ. καὶ [[ἀλιτήριος]] τῆς θεοῦ Thuc.; ἐ. καὶ [[μιαρός]] Plut.): ἐ. [[ἔστω]] τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος Aeschin. да поразит его проклятие Аполлона и Артемиды;<br /><b class="num">2)</b> [[приносимый по обету]] (θεοῖς ἐναγέα τέλεα Aesch.);<br /><b class="num">3)</b> [[связавший себя клятвой]] ([[φίλος]] Soph.).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ἐν-ᾰγής, ές <i>adj</i> = ἐν [[ἅγει]] ὤν,] [[ἄγος]]<br />under a [[curse]], [[excommunicate]], accurst, Lat. [[piacularis]], Hdt., etc.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[blood guilty]], [[tainted with blood]], [[under a curse]], [[with blood]]
}}