View source for ἀποφαντικός

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀποφαντικός
|Medium diacritics=ἀποφαντικός
|Low diacritics=αποφαντικός
|Capitals=ΑΠΟΦΑΝΤΙΚΟΣ
|Transliteration A=apophantikós
|Transliteration B=apophantikos
|Transliteration C=apofantikos
|Beta Code=a)pofantiko/s
|Definition=ή, όν, [[categorical]], λόγος ἀποφαντικός Arist.Int.17a8, cf. Stoic.2.61, al.; [[declaratory]], ἐπιστήμη πάντων ἀληθῶν ἀποφαντική ib.2.42. Adv. [[ἀποφαντικῶς]] = [[assertively]], [[categorically]] dub. in Aristid. Rh. 1p.462S., cf.Sch.E.Ph.624, al.; λέγειν Hermog.Id.2.11.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ή, -ον<br /><b class="num">1</b> [[que expresa un sentido]], [[enunciativo]], [[explicativo]] [[λόγος]] [[proposición]] [[aseverativo|aseverativa]]</i> Arist.<i>Int</i>.17<sup>a</sup>8, Aristid.<i>Rh</i>.2.517, καλοῦσι δὲ οἱ Στωϊκοὶ τὸν μὲν ἀποφαντικὸν λόγον [[ἀξίωμα]] Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.61<br /><b class="num">•</b>ἐπιστήμη πάντων ἀληθῶν ἀποφαντική Chrysipp.<i>Stoic</i>.2.42, [[σχῆμα]] Aristid.<i>Rh</i>.1.462, 2.532, 540, cf. S.E.<i>M</i>.8.71, A.D.<i>Synt</i>.16.10, [[ἐρώτησις]] Sch.S.<i>OT</i> 622, [[χρεία|χρεῖαι]] Hermog.<i>Prog</i>.3<br /><b class="num">•</b>gram. [[indicativo]] [[ἔγκλισις]] A.D.<i>Synt</i>.245.1 (var.), del pron. τις indicativo</i> por op. a su uso interr., A.D.<i>Pron</i>.27.20.<br /><b class="num">2</b> adv. [[ἀποφαντικῶς]] = [[afirmativamente]] A.D.<i>Pron</i>.27.16, 18, πολλὰ λέγων Hermog.<i>Id</i>.2.11 (p.402), cf. Sch.E.<i>Ph</i>.624<br /><b class="num">•</b>[[categóricamente]] (τὸ [[εὐαγγέλιον]]) [[ἀποφαντικῶς]] διακελεύεται Mac.Aeg.M.34.905B.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0334.png Seite 334]] behauptend, einen Satz aufstellend, [[λόγος]] Arist. de interpr. 5; Rhet. ἀποφαντικῶς λέγειν, mit Nachdruck sprechen; ἀποφαντικόν, modus indicativus, Schol. Ap. Rh. 1, 1332. 1349, wie ἀποφαντική Apoll. de synt. 3, 19.
}}
{{ls
|lstext='''ἀποφαντικός''': -ή, -όν, ὁ ἀποφαινόμενος, [[λόγος]] ἀπ., [[πρότασις]], Ἀριστ. π. Ἑρμην. 5. 1, πρβλ. Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 8. 71. -[[ἔγκλισις]] ἀποφαντικὴ = ὁριστικὴ Ἀπολλών. Δ. π. Συντ. 244, 26, ἀποφαντ. [[ἐπίρρημα]] [[αὐτόθι]] 245, 3: -Ἐπίρρ. ἀποφαντικῶς Ὠριγ. 3. 868A.
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἀποφαντικός]], -ή, -όν) [[αποφαίνω]]<br /><b>1.</b> αυτός που αποφαίνεται θετικά<br /><b>2.</b> «ἀποφαντική ἔγκλιση» — η οριστική<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>(ρητ.)</b> «αποφαντικό [[σχήμα]]» — [[σχήμα]] λόγου [[κατά]] το οποίο αποφαίνεται [[κάποιος]] δογματικά<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />(-ως) <b>επίρρ.</b> [[κατά]] τρόπο τελεσίδικο.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀποφαντικός:'''<br /><b class="num">1)</b> [[утверждающий]], [[заявляющий]] ([[λόγος]] Arst.; [[λεκτά]] Sext.);<br /><b class="num">2)</b> грам. [[изъявительный]] ([[ἔγκλισις]]).
}}